امروزه پدران بر خلاف گذشته که نقش رئیس خانواده را داشتند، ارتباط بیشتری با فرزندان خود برقرار می‌کنند. روانشناسان بر این باورند که حضور پدر به اندازه مادر می‌تواند در رشد روانی کودک با اهمیت باشد. حضور فیزیکی پدر در کنار مادر به کودکان کمک می‌کند که جایگاه و هویت جنسی خود را بهتر درک کنند. در حالی که مادر تمایل به حفاظت از کودک خود را دارد، پدر کودک را به بیرون سوق می‌دهد و به او اعتماد به نفس می‌دهد.

رابطه‌ که میان پدر با فرزند دختر شکل می‌گیرد از فرزند پسر متفاوت است و ارزش و اهمیت خاصی برای آن‌ها دارد. این رابطه در بیشتر مواقع متعادل نیست و می‌تواند بسیار نزدیک یا بسیار دور باشد.

از زمانی که جنسیت کودک در دوران حاملگی مشخص می‌شود پدر و مادر به شکل متفاوتی در مورد کودک خود تفکر می‌کنند و برنامه‌ها و خواسته‌های متفاوتی را دنبال می‌کنند. اگر پدر به دلیل عقاید سنتی از دختر بودن فرزند خود ناراحت باشد و بعد از تولد هم این حس ادامه پیدا کند، می‌تواند موجب تحقیر شخصیت کودک در خانواده شود.

تاثیر گذشته بر نوع رابطه

نوع رابطه‌ای که پدر با دخترش در پیش می‌گیرد می‌تواند تحت تاثیر تجربیاتی باشد که وی در گذشته با پدر و مادر خود داشته است. به طور مثال اگر در گذشته رابطه خوبی با پدر خود نداشته از اینکه فرزند دختر داشته باشد خوشحال می‌شود چراکه پسر داشتن برای او به منزله تبدیل شدن به پدری است که در گذشته از او راضی نبوده است. یا اگر در گذشته عشق کافی از خانواده خود دریافت نکرده باشد، سعی می‌کند به فرزند خود عشق زیادی نثار کند.

شناساندن دنیا به کودک

پدر برای فرزندان خود به مانند شخصی است که میان آن‌ها و مادرشان قرار می‌گیرد و آن‌ها را از مادر جدا کرده، با محیط بیرون آشنا می‌کند و به آن‌ها هویت می‌بخشد. پدر تحت حمایت خود دخترش را وارد اجتماع می‌کند و به او دویدن، پریدن و دیگر فعالیت‌های فیزیکی را می‌آموزد. همچنین پدر اولین جنس مخالفی است که در زندگی دختر حضور پیدا می‌کند.

عقده الکترا

یکی از مراحل رشد ساختاری فرزند دختر که بین ۳ تا ۶ سالگی اتفاق می‌افتد، عقده الکترا نامیده می‌شود. در این مرحله دختر پدر را به عنوان شخصی در نظر می‌گیرد که باعث شده همه عشق مادر مختص به او نباشد. در این مرحله دختر با مادر خود وارد تضاد می‌شود و سعی به جلب عشق پدر می‌کند. بعد از آن کودک متوجه می‌شود که مادر همسر پدرش است و جایگاه خاصی در کنار او دارد. در این زمان پدر باید بتواند به درستی دخترش را متوجه کند که نمی‌تواند جای همسرش را بگیرد و جایگاه فرزندی را به او نشان دهد. در صورتی که دختر به درستی این مرحله را پشت سر بگذارد، تعادلات هورمونی برقرار شده و می‌تواند در آینده احساسات درستی نسبت به جنس مخالف داشته باشد. این عقده میان فرزند پسر و مادر، عقده ادیپ نامیده می‌شود.

والدین به عنوان الگو

رفتار والدین در رشد کودک می‌تواند بسیار تاثیر گزار باشد. پدر باید بتواند با رفتار صحیح خود دختر را از مادرش جدا کند و به او به عنوان دخترش ارزش بدهد. همچنین ابراز عشق پدر به مادر به دختر می‌آموزد که در آینده برای مردی دیگر دوست داشتنی خواهد بود. در اکثر مواقع اختلاف پدر با مادر، مشکلات عاطفی بسیاری در آینده برای کودک ایجاد می‌کند.

منبع : بیتوته

اسکیزوفرنی که معادل فارسی آن «جنون جوانی» نامیده می‌شود، یک بیماری مزمن و جهانی است که سالانه حدود ۲۰ هزار نفر را درگیر می‌کند. سن ابتلا به این بیماری بین ۱۵ تا ۳۰ سالگی تعیین شده است. این بیماری بر افکار، رفتار و احساس فرد تأثیر میگذارد و مرز بین توهم و واقعیت را از بین می‌برد. این بیماری همچنین سبب پرخاشگری، عدم تمرکز، انزوا و از بین رفتن عاطفه در افراد مبتلا به آن می‌شود. اگرچه علت ابتلا به این بیماری هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما تحقیقات نشان می‌دهد که ارث و ژنتیک نقش مهمی در ابتلا به این بیماری دارد. علاوه بر آن حوادث ناخوشایند، تنش‌ها و استرس‌های شدید، مصرف ماری‌جوانا و ال‌اس‌دی از دیگر عوامل تأثیرگذار است.

نشانه‌های اسکیزوفرنی

نشانه‌های این بیماری شامل سه دسته کلی علایم مثبت، علایم منفی و علایم شناختی است. نشانه های مثبت شامل نشانه‌هایی است که می‌تواند در حواس پنج گانه بیمار بروز کند. به طور مثال بیمار صداهایی می‌شنود و یا چیزهایی می‌بیند که واقعیت ندارد. همچنین بیمار ممکن است دچار هذیان شده و تصور کند عده‌ای قصد جان وی را کرده و دچار بدبینی شود. نشانه های منفی شامل افسردگی، کاهش فعالیت، عدم انگیزه، کاهش عاطفه و گوشه‌گیری بیمار است. علایم شناختی مواردی نظیر اختلال در حافظه، عدم پردازش صحیح و تمرکز را در بر می‌گیرد.

تشخیص و درمان اسکیزوفرنی

تشخیص اسکیزوفرنی به راحتی انجام پذیر نیست و معمولا روان‌پزشک برای رسیدن به تشخیص، موارد و نشانه‌های بسیاری را در نظر می‌گیرد. درمان این بیماری غالبا با مصرف دارو و انجام جلسات مشاوره جهت رفتاردرمانی و شناخت درمانی انجام می‌شود. معمولا افراد مبتلا به این بیماری، بیماری خود را نمی‌پذیرند، در نتیجه آگاهی دادن به آن‌ها در خصوص بیماری‌شان بسیار حائز اهمیت است. در اغلب موارد علایم بیماری با مصرف دارو به طور کامل از بین می‌رود؛ در نتیجه نظارت بر نحوه صحیح مصرف دارو از اهمیت بسیاری برخوردار است. در بعضی موارد که بیمار در مراحل اولیه است و در نتیجه مصرف دارو پیشرفت‌های خوبی از خود نشان می‌دهد، ممکن است در صورت تشخیص پزشک، دیگر نیازی به مصرف دارو نباشد. در موارد اندکی نیز ممکن است بستری شدن بیمار پیشنهاد شود.

ذهن یک پردازشگر است که به بخش خودآگاه انسان اطلاق می‌شود. مطالعات انجام شده در خصوص ماهیت ذهن و مکان یابی آن نشان می‌دهد که عملکردهای ذهنی مربوط به قسمت‌های خاصی از مغز نیست و در واقع ذهن یک موتور مجازی است.

با توجه به اینکه انرژی ذهن محدود است، مدیریت و کنترل آن به منظور انجام صحیح کارهای روزانه و بازدهی بالا از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. علاوه بر آن عدم مدیریت صحیح ذهن می‌تواند منجر به افکار پریشان، وسواس فکری، عدم تمرکز و بسیاری دیگر از اختلالات شود. در ادامه به روش‌هایی می‌پردازیم که با استفاده از آن‌ها می‌توان به کنترل ذهن دست یافت.

شناخت الگوهای ذهنی

شما باید بتوانید محرک‌های ایجاد افکار منفی را در درون خود شناسایی کنید. در واقع ناراحتی‌ها و نگرانی‌ها می‌توانند آینه‌ای از وجود ما باشند و کاستی‌هایمان را به ما نشان دهند. با شناخت این طرح‌واره‌ها به یک نوع خودآگاهی خواهیم رسید و دیگر افکار منفی نمی‌توانند ما را به دنبال خود بکشانند و در خود غرق کنند.

توکل

در بسیاری از موارد ما هر چه قدر هم فکر کنیم نمی‌توانیم به تصمیم درستی درباره مسئله‌ای که ما را نگران کرده برسیم زیرا عقل و تجربه ما محدود است. در این مواقع بهتر است که ذهن خود را کنار بزنید و همه چیز را به هوش بزرگ هستی بسپارید. گاهی اوقات اتفاقاتی برای ما پیش می‌آید که ممکن است قبلا آن‌ها را آرزو و بعدا فراموش کرده باشیم، اما هستی آن قدر هوشمند است که شما را ناخواسته در آن مسیر قرار می‌دهد، در صورتی که اگر سال‌ها برای آن برنامه ریزی می‌کردید نمی‌توانستید در آن مسیر قرار بگیرید.

مشارکت در فعالیت‌های سالم

سعی کنید در فعالیت‌هایی که مورد علاقه‌تان است مشارکت کنید تا از خودتان کمی خارج شوید و محیط پیرامونتان را بهتر ببینید. زمانی که مشغول به کاری هستید فقط بر روی آن کار تمرکز کنید و صدای ذهنتان را خاموش نگه دارید. فعالیت‌های سالم و نشاط بخش مانند ورزش می‌تواند به سلامت فکری شما کمک کند. همچنین قرار گرفتن در جمع و کمک به دیگران نیز می‌تواند شما را از توجه بیش از حد به مشکلاتتان دور کند.

آگاهی از عوارض تشتت ذهنی

در بسیاری از موارد فکر کردن زیاد و نشخوار ذهنی سبب ایجاد دلهره و اضطراب می‌شود که در نتیجه آن نه تنها عملکردهای ذهنی کاهش می‌یابد، بلکه واکنش‌هایی در بدن فعال می‌شود که می‌تواند در درازمدت بیماری‌ها و مشکلات بسیاری برای افراد ایجاد کند. مطالعه در این زمینه و شناخت بیماری‌های مربوطه می‌تواند سبب ایجاد انگیزه برای مدیریت صحیح ذهن شود.

مراجعه به روانشناس

مراجعه به روانشناس و صحبت درباره افکار و نگرانی‌ها از پیچیده شدن آن‌ها توسط ذهن جلوگیری می‌کند. زمانی که مشکلات بر زبان می‌آیند دیگر آن قدر بزرگ به نظر نخواهند آمد. پس زمانی که افکارتان دست از سر شما بر نمی‌دارند آن‌ها را با روانشناس متخصص در آن زمینه درمیان بگذارید.

قبل از توضیح روش‌های کاهش استرس، بهتر است ابتدا به تعریف استرس بپردازیم. استرس احساسی است که زمانی ایجاد می‌شد که فرد تصور می‌کند امکانات، توانایی و مهارت لازم را برای مقابله با شرایط حاضر ندارد.

پاسخی که در زمان استرس ایجاد می‌شود به فرد نیرو و انرژی می‌دهد که در مواقع خطر به کار می‌آید. پس استرس در حد متعادل نه تنها بد نیست بلکه لازم است و می‌تواند انرژی حرکت در انسان ایجاد کند. اما زمانی که استرس در مواقع نامناسب ایجاد شود و یا شدت بالایی داشته باشد می‌‌تواند مشکلات بسیاری ایجاد کند.

موقعیت‌های استرس‌زا برای افراد مختلف متفاوت است و شرایطی که برای یک فرد استرس ایجاد می‌کند، ممکن است برای فرد دیگر خوشایند باشد. علایم استرس نیز در افراد مختلف متفاوت است اما معمولا به شکل تپش قلب، لرزش بدن، تعریق و سرد شدن دست و پا، سرگیجه، حالت تهوع، بی‌خوابی و … بروز می‌کند.

انواع استرس

استرس به سه شکل مختلف در افراد دیده می‌شود:

استرس حاد

این استرس در پاسخ به موقعیت‌هایی که در طول روز فرد در معرض آن‌ها قرار می‌گیرد، ایجاد می‌شود.

استرس حاد سریالی

در این نوع معمولا فرد به دلیل عدم مدیریت صحیح، خودش را در برابر عوامل استرس‌زا قرار می‌دهد.

استرس مزمن

استرس طولانی مدت سبب می‌شود که علایم استرس جزئی از شخصیت فرد شود و مشکلات جدی از قبیل خشونت، افسردگی، بیماری‌های جسمی و … ایجاد کند.

درمان استرس

مطالعه: خواندن مطالب و کتاب‌هایی در خصوص استرس و روش‌های درمان آن به فرد کمک می‌کند که نسبت به استرس و علایم آن آگاهی پیدا کند و در مواقع استرس‌زا بتواند استرس خود را بهتر مدیریت کند.

خودشناسی: شناخت موقعیت‌‌هایی که فرد دچار استرس می‌شود و ریشه‌یابی علت آن می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. به وسیله خودشناسی فرد با قابلیت‌ها و توانایی‌های خود آشنا می‌شود و اعتماد به نفسش بالاتر خواهد رفت.

تغذیه مناسب: ترک عادت‌های غذایی اشتباه و تغذیه سالم در بهبود عملکرد بدن در هنگام استرس بسیار حائز اهمیت است و سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.

ترک مصرف کافئین و دخانیات: مصرف این مواد سبب افزایش استرس در فرد خواهد شد و بی شک قطع مصرف آن‌ها به درمان استرس کمک خواهد کرد.

ورزش: تحقیقات نشان داده است که ورزش بر عملکرد فیزیکی و روانی بدن بسیار تاثیر گذار است و در اغلب افراد سبب کاهش استرس خواهد شد.

مدیریت زمان: بسیاری از اوقات برنامه ریزی و اولویت بندی کارها سبب می‌شود که شما کارهای خود را به موقع انجام دهید و دیگر به دلیل عقب افتادن و کمبود وقت دچار استرس نشوید.

کنار گذاشتن ذهن: در اغلب موارد فکر کردن به موقعیت بدی که در آن قرار گرفته‌اید همه چیز را بدتر خواهد کرد. باید به این نکته توجه داشته باشد که آن موقعیت تنها در ذهن شماست و در واقعیت وجود ندارد و شما نمی‌توانید آن را به کسی نشان دهید. پس به ذهنتان اعتنایی نکنید و در جریان زندگی حرکت کنید.

حمایت اجتماعی: قرار گرفتن در جمع دوستان و خانواده و معاشرت با آن‌ها در کاهش استرس نقش به سزایی دارد. سعی کنید کسی را داشته باشید که نگرانی‌ها و حرف‌های خود را با او در میان بگذارید.

مراجعه به روانشناس: اگر دچار استرس شدید هستید بهتر است قبل از اینکه دچار مشکلات جسمی و روحی بیشتر شوید به متخصص مجرب در این زمینه مراجعه کنید. مشاور با بستر سازی مناسب به شما کمک خواهد کرد که بتوانید از راه‌کارهای گفته شده استفاده کنید و روند بهبودی را سریع‌تر طی کنید. در نظر داشته باشید که بسیاری از استرس‌ها به دلیل باورهای اشتباه ایجاد می‌شود که اصلاح آن‌ها می‌تواند سبب آرامش هر چه بیشتر شما شود.