طی رشد کودک، پدر و مادرها با چالش‌های زیادی روبرو می‌شوند که ممکن است تجربه لازم را برای پاسخ‌دهی مناسب به آن‌ها نداشته باشند. یکی از این چالش‌ها مشکل غذا نخوردن یا بدغذایی کودک است. گاهی اوقات کودک تنها یک غذای خاصی را می‌خورد و شما ممکن است نگران شوید که مواد غذایی لازم برای رشد فرزندتان از طریق آن غذای خاص به تنهایی تامین نشود. در نظر داشته باشید که مشکل غذا نخوردن در کودکان شایع است و با چند راه‌کار که در ادامه به آن‌ها پرداخته می‌شوید شما می‌توانید مشکل بدغذایی کودکتان را بهبود دهید.

دلایل غذا نخوردن کودک

در بسیاری از موارد مشکلات غذایی کودک به دلایل بزرگی ایجاد نمی‌شود و می‌تواند به موارد زیر مرتبط باشد:

• سلایق شخصی: باید در نظر داشت که بعضی از غذاها با بعضی از سلایق سازگار نیست و این موضوع نشان دهنده مشکل خاصی نیست.
• گرسنه نبودن
• عدم علاقه به امتحان غذاهای جدید
• بعضی از مشکلات رایج جسمی در کودکان مانند گلو درد یا دل درد
• سرحال نبودن: کودکان نیز مانند بزرگسال‌ها ممکن است گاهی اوقات سرحال نباشند.

در بعضی موارد نیز ممکن است مشکل بدغذایی کودکتان جدی باشد. به هر دلیلی که این موضوع ایجاد شده طبیعی است که شما نخواهید که بدغذایی تبدیل به عادت شود. از این رو لازم است که علت غذا نخوردن کودکتان را شناسایی کرده و به او کمک کنید که عادات غذایی سالم داشته باشد.

برچسب بدغذایی، درست یا غلط

وقتی کودکی از غذا خوردن امتناع می‌کند، اولین چیزی که به ذهن والدین ممکن است برسد، بدغذایی است. اما مهم است که بدانید برچسب بدغذایی دقیقا به چه معناست و چه زمان می‌توانید از آن استفاده کنید. بدغذا به کسی گفته می‌شود که از خوردن یکسری از مواد غذایی امتناع می‌کند یا دوست دارد یک غذا رو به صورت تکراری در وعده‌های مختلف بخورد. در نظر داشته باشید که گاهی اوقات غذا نخوردن کودکتان از بدغذایی نیست و ممکن است جویدن و بلع بعضی از غذاها برایش مشکل باشد.

در هر حالت شما نباید کودکتان را به خوردن هر غذایی مجبور کنید. شما می‌توانید غذای مورد علاقه‌ی او را در یک وعده سرو کنید و در وعده‌های دیگر غذاهای دیگری به صورت متنوع درست کنید. منظور از متنوع این است که اگر برنج و مرغ درست می‌کنید در کنار آن سبزیجات پخته نیز درست کنید. شاید کودکتان برنج و مرغ دوست نداشته باشد اما سبزیجات پخته را بخورد.

بچم اصلا غذا نمیخوره، چیکار کنم؟

در این قسمت، چند پیشنهاد برای رفع مشکل غذا نخوردن کودکتان ارائه شده است.

کاهش حواس پرتی به هنگام غذا خوردن

روشن بودن تلویزیون یا استفاده از سایر وسایل الکترونیک ممکن است حواس کودکتان را از غذا خوردن پرت کند. اگرچه ممکن است استفاده از وسایل الکترونیک باعث مشغول بودن کودکتان شود اما در هنگام غذا خوردن بهتر است استفاده از این وسایل را محدود کنید. با تمرکز بر غذا خوردن و معاشرت با اعضای خانواده، احتمال غذا خوردن کودکتان بیشتر خواهد شد. علاوه بر آن محیطی مناسب و آرام برای غذا خوردن و نشستن کودکتان در نظر بگیرید.

از نسبت‌های مناسب استفاده کنید

شاید مشکل کودک شما این نیست که غذا نمی‌خورد، بلکه این است که نمی‌تواند همه‌ی غذایی را که برای او کشیده‌اید، بخورد. در نظر داشته باشید که بچه‌ها از نظر حجمی به اندازه بزرگسالان به غذا احتیاج ندارند. از ظرف‌های کوچک با مقدار غذای کمتر استفاده کنید. اگر نیاز باشد شما می‌فهمید که بعد از اتمام ظرف غذا لازم است که دوباره آن را پر کنید. علاوه بر آن بدانید که عادات غذایی بچه‌های کوچک‌تر در دوره‌های زمانی مختلف بسیار تغییر می‌کند. شاید بعضی اوقات نیاز نباشد که آن‌ها همه وعده‌ها را غذا بخورند.

زمان غذا خوردن را نزدیک به زمان خواب نگذارید

اگر کودکتان خواب آلود و خسته باشد، نشستن و غذا خوردن او ممکن است چالش‌برانگیز باشد. پس زمان غذا خوردن را با فاصله از زمان خواب یا انجام یک فعالیت خاص مشخص کنید. اگر لازم است زمان غذا خوردن کودکتان را از سایر اعضای خانواده جدا کنید.

استرس را در زمان غذا خوردن کودک محدود کنید

اجبار یا داد و فریاد کمکی به مشکل غذا نخوردن کودک نمی‌کند. اگر کودک ناراحت شود یا گریه کند، احتمال غذا خوردن او نیز کمتر می‌شود. پس اگر می‌خواهید اشتیاق کودکتان را به غذا خوردن افزایش دهید، از اجبار و فشار بپرهیزید.

دخیل کردن کودک در فرایند آماده سازی غذا

از کودکتان بخواهید که در فرایند انتخاب غذا، خرید مواد و آماده سازی آن‌ها به شما کمک کند. این کار ممکن است باعث افزایش انگیزه وی برای امتحان غذاهای جدید شود.

مصرف خوراکی‌های متفرقه را بین وعده‌های غذایی محدود کنید

گاهی اوقات مشکل غذا نخوردن کودک به مصرف خوراکی و نوشیدنی در طی روز مربوط می‌شود. بچه‌ها معده کوچک‌تری داشته و نیاز کمتری به مواد غذایی دارند. سیر بودن کودک هنگام وعده غذایی احتمال غذا خوردن را کاهش می‌دهد.

با سبک غذایی کودکتان آشنا شوید

در نظر داشته باشید که ممکن است کودکتان عادات غذایی متفاوتی داشته باشد. به طور مثال ممکن است فرزند شما علاقه‌ای به خوردن شام نداشته باشد، اما صبحانه و ناهار مفصل‌تری بخورد. کمی انعطاف پذیری متناسب با سبک غذایی کودکتان مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

سایر مشکلات مرتبط با غذا نخوردن کودک

همان طور که گفته شد گاهی ممکن است غذا نخوردن کودک از مشکلاتی جدی‌تر منشا بگیرد. به طور مثال در بعضی موارد نادر ممکن است کودک شما دچار مشکلات حسی باشد و بعضی از رنگ‌ها و بافت‌های غذایی او را آزار دهد. گاهی اوقات نیز ممکن است مشکلات مکانیکی در قسمت دهان برای کودک شما در خوردن غذا مشکل ایجاد کند. یکی دیگر از مواردی که برای مشکل غذا نخوردن کودک می‌توان در نظر گرفت، درد در قسمت خاصی از بدن مانند دندان‌ها، شکم، گلو یا سایر موارد است. نفخ و یبوست نیز می‌تواند باعث بدغذایی و کاهش اشتها شود.

در بعضی از موارد نیز ممکن است مشکل غذا نخوردن کودک به مشکلات رفتاری مربوط باشد. به طور مثال ممکن است کودک شما به تازگی تغییر خاصی را تجربه کرده باشد. در این شرایط مشکل غذا نخوردن او به مرور زمان برطرف خواهد شد.

منبع: Healthline

ممکن است برای خیلی از آدم‌ها پیش بیاید که عاشق شوند و از بدی‌های طرف مقابلشان بگذرند و تصمیم به ازدواج بگیرند. اما با گذشت زمان و بعد از ازدواج احساس کنند که بدی‌های طرف مقابلشان بیش از پیش آن‌ها را آزار می‌دهد و دیگر قادر به تحمل آن‌ها نیستند. این افراد گاهی اظهار می‌دارند که «دیگه همسرمو دوست ندارم». آن‌ها با امید به این موضوع که بدی‌های طرف مقابلشان به مرور زمان بهتر می‌شود یا می‌توانند او را تغییر دهند، وارد مسیر ازدواج می‌شوند. اما در غالب موارد این اتفاق به راحتی رخ نمی‌دهد و در انتها می‌بینند که با کسی زندگی مشترکشان را شروع کرده‌اند که دوستش ندارند. صحبت‌های اطرافیان که به آن‌ها می‌گویند «در زمان دوستی یا آشنایی پیش از ازدواج متوجه رفتارهای بد همسرت نشدی» یا «از قبل باید فکرش را می‌کردی» هیچ کمکی به آن‌ها نمی‌کند.

ممکن است شما در چنین شرایطی باشید. ممکن است شما بعضی خط قرمزها را نادیده گرفته باشید اما فکر کردن به این موضوعات شرایط شما را تغییر نمی‌دهد. اگر قصد به ادامه‌ی زندگی مشترک خود دارید در ادامه راهکارهایی به شما یاد می‌دهیم که بتوانید سازگاری بیشتری با شرایط خود پیدا کنید.

چرا همسرمو دوست ندارم؟

یکسری از ویژگی‌های شخصیتی باعث بروز نارضایتی در زندگی مشترک می‌شود. برخی از افرادی که ممکن است در زندگی با آن‌ها بگویید «همسرمو دوست ندارم» می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• همسری که به اصطلاح قلدری می‌کند.
• همسری که بسیار نقاد و نکوهشگر است.
• همسری که عادت به مسخره کردن داشته باشد.
• همسری که راه حلش در پاسخ به مسائل مهم شوخی و خنده است.
• همسری که تصور می‌کند همه چیز را می‌داند.
• همسری که بدبین است.
• همسری که انجام کارها را به تعویق می‌اندازد.
• همسری که حرف نمی‌زند و راهکارش در مقابله با مشکلات سکوت یا قهر است.
• همسری که به شکل بیمارگونه محبت می‌کند.
• همسری که خودمحور و خودخواه است.
• همسری که شخصیت ضعیفی دارد.

در نظر داشته باشید که این‌ها رفتارهایی است که می‌تواند باعث خستگی شما شود و با رفتارهای سوء‌استفاده‌گرانه فرق دارد. در صورتی که با رفتارهایی نظیر کتک خوردن مواجه هستید حتما با روانشناس ارتباط برقرار کرده و از فرد متخصص کمک بگیرید.

همسرمو دوست ندارم، چیکار کنم؟

سازگاری یکی از ویژگی‌های مهم ازدواج سالم است. بعضی از ویژگی‌ها و عادات همسرتان ممکن است برای شما خیلی آزاد دهنده باشد. سرکوب حس‌های بدی که در مواجهه با رفتارهای آزاردهنده همسرتان دارید، می‌تواند همه چیز را بدتر کند. اجازه ندهید که آن قدر حس‌های منفی در شما جمع شود که به مرز انفجار برسید؛ هر زمان که احساس بدی پیدا کردید، در خصوص حل مشکلتان اقدام کنید.

در نظر داشته باشید که ناامید نشوید چرا که با مکالمه صادقانه و مهربانانه می‌توانید شرایط را بهتر کنید. همچنین بدانید که شما هم قطعا رفتارهایی دارید که باعث آزار همسرتان می‌شود.

بدانید که شما نمی‌توانید همسرتان را تغییر دهید

شما تنها می‌توانید که برخورد و رفتار خودتان را تغییر دهید. در این شرایط همسرتان نیز ممکن است با دیدن رفتار متفاوت شما رفتارش را تغییر دهد و برخورد بهتری داشته باشد. انتظار نداشته باشید که بلافاصله بعد از تغییر شما، او نیز تغییر کند. بدون آن که منتظر تغییر همسرتان باشید بر رفتار و برخورد خودتان تمرکز کنید.

فقط به ویژگی‌های منفی فکر نکنید.

تمرین کنید که ویژگی‌های مثبت را هم ببینید. به طور مثال مدت زمان مشخصی را برای فکر کردن به ویژگی‌های مثبت همسرتان اختصاص دهید. در ادامه و یک روز دیگر مدت زمان بیشتری را برای این موضوع اختصاص دهید. این کار به شما کمک می‌کند که احساس نارضایتی کمتری را تجربه کنید. قطعا همسر شما ویژگی‌های مثبت هم دارد اما ذهن عادت می‌کند که تنها نقاط کور را ببیند و آن‌ها را بزرگ کند.

بازخورد مثبت داشته باشید

زمانی که همسرتان کاری را مطابق خواسته شما انجام داد از او تشکر کنید و نشان دهید که کار مثبتش را می‌بینید و از بابت آن قدردان هستید؛ حتی اگر انجام آن کار را بدیهی می‌دانید. این کار باعث می‌شود که همسرتان میل بیشتری به انجام خواسته شما پیدا کند.

به چشم‌هایش نگاه کنید

زمانی که از همسرتان خواسته‌ای دارید به چشم‌هایش نگاه کنید. تماس چشمی کمک می‌کند که همسرتان صداقت شما را ببیند و پذیرش بیشتری نسبت به صحبت‌های شما داشته باشد.

واضح و صریح صحبت کنید

از به کار بردن جملات مبهم و انفعالی بپرهیزید. نظرات خود را به شکل مستقیم ابراز کنید. کاری نکنید که همسرتان حدس بزند شما چه نیاز و درخواستی دارید. تصور نکنید که همسرتان خودش باید بداند یا بفهمد که شما چه درخواستی دارید. به صورت مستقیم خواسته خود را بیان کنید.

با یکدیگر وقت بگذرانید

یک تفریح یا کار دو نفره انجام دهید. کاری که هر دوی شما به آن علاقه دارید. به طور مثال قدم زدن با یکدیگر و صحبت کردن می‌تواند یک فعالیت مناسب برای نزدیک شدن شما به یکدیگر باشد.

همسرتان را سرزنش نکنید

سرزنش کردن باعث می‌شود که همسرتان وارد فاز دفاعی شود. جمله خود را با این عبارت که «تو باید» شروع نکنید و به جای آن بگویید «من نیاز دارم» یا «من احساس می‌کنم». بر رفتاری که شما را آزار می‌دهد تمرکز کنید نه شخصیت طرف مقابلتان و بگویید که آن رفتار به خصوص چه احساسی در شما ایجاد می‌کند. شما اجازه دارید که شکایتی را به همسرتان ابراز کنید اما مواظب باشید طوری صحبت نکنید که باعث دعوا یا قهر شود.

با خودتان صادق باشید

اگر کار اشتباهی انجام دادید، صداقت داشته باشید و به آن اعتراف کنید. از همسرتان بخواهید که به شما بگوید چه رفتارهایی را در شما نمی‌پسندد تا شما هم در صورت تمایل در جهت علاقه همسرتان گام بردارید.

حد و مرز تعیین کنید

اگر همسرتان رفتارهای سوءاستفاده‌گرانه بروز داد به طور جدی با او برخورد کنید و بگویید که رفتار مورد نظر برای شما به هیچ شکل قابل قبول نیست. برای خودتان برنامه داشته باشید که اگر رفتار مورد نظر قطع نشد چه کار باید انجام دهید.

صحبت با مشاور

دوست نداشتن و عدم احساس عشق در زندگی مشترک می‌تواند بسیار آسیب‌زا و خسته کننده باشد. اما باید دانست که بسیاری از مواقع این حس که «همسرمو دوست ندارم» به دلیل مشکلات حل نشده ایجاد می‌شود. صحبت با مشاور و روانشناس می‌تواند به شما کمک کند که مشکلات خود را شناسایی کرده و با یادگیری تعامل سازنده در جهت بازسازی عشق در زندگیتان قدم بردارید.

منبع: Verywellmind

ازدواج ایده‌آل و موفق نتیجه ارتباط سالم بین دو زوج است. با این حال، واقعیت این است که هر زوجی ممکن است در زندگی مشترک گاهی اوقات چالش‌های خاص خود را تجربه کند. متأسفانه، برخی از افراد در شرایطی هستند که همسرشان مدام از آن‌ها انتقاد می‌کند و نظرات منفی دائماً متوجه آن‌ها می‌شود. وقتی در زندگی مشترک یکی از طرفین مدام به دنبال انتقاد کردن از طرف مقابل است، عزت نفس، اعتماد به نفس و احساس خوب بودن طرف مقابلش رو مدام سرکوب می‌کند و در نهایت موجب سلب آرامش زندگی خواهد شد. در حقیقت کسی که از طرف مقابل خودش مدام ایراد می‌گیرد از زندگی و شرایط خودش ناراضی است و مدام با فرافکنی و ایراد گرفتن از دیگران سعی می‌کند احساسات خودش رو سرکوب و پنهان کند. اگر شما نیز از آن دسته خانم‌هایی هستید که با شوهری که همش از شما ایراد می‌گیرد، انتقاد می‌کند و شما را مورد سرزنش قرار می‌دهد، درگیر هستید، در طول زندگی شاید احساس کنید که واقعاً شما به اندازه کافی خوب نیستید و یا هرگز نمی‌توانید به حدی که همسرتان دوست دارد خوب باشید. نگران نباشید این مقاله کمک زیادی به شما خواهد کرد.

اگر شما همان کسی هستید که همیشه شکایت دارید که چرا شوهرم همش ازم ایراد میگیره در ادامه این مقاله با ما همراه باشید تا راهکارهایی را برای بهبود این رفتار همسرتان به شما پیشنهاد بدهیم.

دلایلی ایراد گرفتن مداوم همسران

زندگی گذشته و قبل ازدواج همسرتان می‌تواند یکی از دلایلی ایراد گرفتن مدام همسرتان از شما باشد. شاید همسر شما دارای پدر و مادری بوده که مدام از او انتقاد می‌کردند و متأسفانه این سبک زندگی کردن را آموزش دیده است. یا شاید این احساس ناشی از رنج و مشکلاتی باشد که سال‌ها متحمل شده و حالا راه پذیرش و فراموش کردن آن‌ها را بلند نیست و در عوض این احساسات را با ایراد گرفتن از شما سرکوب می‌کند.

در چنین مواردی معمولاً این رفتار انتقادی همسر شما ارتباطی با شخصیت و رفتار شما ندارد و چنانچه شخص دیگری نیز به جای شما در مقابل همسرتان قرار می‌گرفت، با او نیز مشابه رفتار می‌کرد.

اگر شریک زندگی شما همیشه نسبتاً خوش بین و مثبت بوده و ناگهان شروع به انتقاد و شکایت کرده، بدون شک موضوعی باعث ناراحتی او شده که در مطرح کردن آن مردد است و به جای صحبت کردن در خصوص موضوع اصلی، شروع به بهانه‌گیری کرده است. بنابراین شما باید سعی کنید تا تشخیص دهید که رفتار او از کجا ناشی می‌شود و تلاش کنید تا به او در حل کردن مشکل کمک کنید.

با این حال شوهری که بیش از حد از همسرش ایراد می‌گیرد و انتقاد می‌کند یا به طور مداوم بر روی کارهای اشتباه همسرش تمرکز می‌کند، در واقع باعث از بین رفتن اعتماد به نفس همسرش می‌شود و تمام احساسات خوب او را سرکوب می‌کند. این شوهر معمولاً رفتار توهین‌آمیز دارد و مدام بی احترامی می‌کند و به ندرت حرف مثبتی برای گفتن دارد. این شخصیت‌ها معمولاً نحوه درست انتقاد کردن را هم بلد نیستند و انتقاد آن‌ها به سختی قابل چشم پوشی است و در لحن صدا، زبان بدن و حالات چهره آن‌ها آشکار می‌شود. در پایان این توضیحات به شما پیشنهاد می‌کنیم از راهکارهای زیر استفاده کنید تا بتوانید رفتار انتقادی همسرتان رو کنترل کنید.

در مقابل مرد ایرادگیر، حد و مرز تعیین کنید

با همسرتان روراست باشید و از همان ابتدا برای خودتان حد و مرز تعیین کنید. وقتی از همان ابتدا همه چیز را با همسر خود روشن کنید دیگر هیچ بهانه‌ای برای او باقی نمی‌ماند که به خودش اجازه دهد رفتار بدی داشته باشد. همسر شما مسئول احترام گذاشتن به شما و احساسات شما است و موظف است با شما درست رفتار کند. تعیین حد و مرز به این معنی نیست که شروع کنید به جنگیدن و دیگران را از خودتان دور کنید بلکه فقط چارچوب رفتاری را به آن‌ها یادآور می‌شوید. باید مشخص کنید که هر کسی با شما چگونه رفتار کند و شما اجازه می‌دهید که هر کسی در چه مسائلی از شما می‌تواند اظهارنظر کند.

 راهکارهای رفتار با شوهری که همش در حال ایراد گرفتن است

تعیین حد و مرزها مطمئنا در ابتدا برای شما سخت خواهد بود، اما با تمرین می‌توانید یاد بگیرید. از روش‌های زیر کمک بگیرید و استراتژی‌های زیر را تمرین کنید:

• از کلمه «من» استفاده کنید. این کلمه تمرکز را روی شما حفظ می‌کند و طرف مقابل حس نمی‌کند که مورد اتهام قرار گرفته است.
• سعی کنید زمانی که همسرتان ناراحت و عصبانی است از صحبت کردن و بحث و مشاجره با او بپرهیزید و فقط به او این اطمینان را بدهید که متوجه شده‌اید که ناراحت است و زمانی که اوضاع آرام‌تر شد حتماً در رابطه این موضوع با هم صحبت خواهید کرد.
• هنگام صحبت کردن سعی کنید از گریه کردن و فریاد زدن بپرهیزید و تأثیر لحن ملایم در انتقال پیام را نادیده نگیرید. زمانی که شما احساساتی فراتر نشان می‌دهید، همسر شما کمتر به موضوع بحث و صحبت شما توجه می‌کند و بیشتر محو احساسات شما خواهد شد.
• در ابتدای تعیین این حد و مرزها ممکن است احساس خوبی نداشته باشید، اما صبور باشید و ادامه دهید.
• سعی نکنید نتیجه را به همسرتان تحمیل کنید. ممکن است واکنش همسرتان در برابر صحبت‌های شما خشم و یا عصبانیت باشد. شما آرام باشید و روی حدود خودتان محکم بمانید.
• تمرین کنید که درباره هر انتقادی که همسرتان از شما می‌کند با آرامش کامل فکر کنید و به این نتیجه برسید که آیا انتقاد او موجه و درست است و واقعاً ایرادی که همسرتان از شما می‌گیرد در شما وجود دارد یا از خود بپرسید که آیا شما عمداً کاری انجام می‌دهید که ممکن است همسرتان رو عصبانی کند یا باعث بشود او احساس کند که شما قصد بی احترامی به او را دارید.
• ممکن است سخت باشد که بعد از ادامه پیدا کردن انتقادات شوهرتان واکنش تندی نداشته باشید، بنابراین نکته کلیدی این است که بتوانید یک قدم به عقب بردارید و به کل وضعیت نگاه کنید، جا نزید و به مسیر خود ادامه دهید.

منبع: Pairedlife

چه کسی از پیر شدن نمی‌ترسد؟ پیری مرحله‌ای از زندگی است که بسیاری از مردم از آن می‌ترسند. افزایش سن می‌تواند به معنای چین‌وچروک، موهای سفید، بازنشستگی و دیگر واقعیت‌هایی باشد که فکرکردن به آنها برای برخی وحشتناک است. بااین‌حال، اگر این افکار باعث ایجاد یک ترس یا ناامیدی شود می‌تواند آسیب‌رسان باشد. در این مقاله به بخشی از ترس‌هایی که افراد با افزایش سن با آنها روبرو می‌شوند می‌پردازیم و برای کنترل و غلبه بر این ترس‌ها راهکارهایی را ارائه خواهیم کرد.

چرا پیر می‌شویم؟

پیری یک فرایند طبیعی است که همه باید طی کنند و یک واقعیت اجتناب‌ناپذیر است. درحالی‌که ترس از چشم‌انداز پیری طبیعی است، اما زمانی که ترس شروع به آسیب رساندن به شما کند، ناسالم است. متأسفانه پیر شدن معمولاً منفی تلقی می‌شود و سن بالاتر اغلب به‌اشتباه با وابستگی، بیماری‌ها و زوال جسمی و روانی شناخته می‌شود. بسیاری از این مفاهیم به دلیل تصور غربی که زیبایی را با جوانی مرتبط می‌کند، در ذهن‌ها شکل‌گرفته است. تغییر ظاهر افراد با افزایش سن کاملاً طبیعی است، بااین‌حال احتمالاً این تغییرات می‌تواند باعث ترس و اضطراب زیادی شود که گاهی اوقات به یک ترس غیرمنطقی تبدیل می‌شود. این ترس به نام ژراسکوفوبیا یا ترس از پیر شدن شناخته می‌شود.

ترس غیرطبیعی و مداوم از پیر شدن

برخی از افراد ترس عمیقی از پیری احساس می‌کنند، از تصور گذر زمان رنج می‌برند و زندگی را کاملاً نادیده می‌گیرند. آنها مایلند جاودانه جوان باشند و هرگز پا به عرصه پیری نگذارند. معمولاً این افراد در مورد پیری اطلاعات نادرست دارند و کلیشه‌های ضعف و پیری را در ذهن خود تکرار می‌کنند. ترس از پیر شدن می‌تواند توسط افراد در هر گروه سنی تجربه شود و بر سلامت و رفاه فرد تأثیر منفی بگذارد، این ترس به‌عنوان ترس غیرمنطقی و مداوم از پیر شدن تعریف شده است. متأسفانه ترس از پیر شدن تا زمانی که جوامع مرزهای بین جوان و پیر را کاهش دهند و پیری را به‌عنوان یک فرایند طبیعی تلقی کنند، همچنان افزایش می‌یابد.

ترس از دست دادن زیبایی

همان‌طور که جوانی زیباست، بالارفتن سن نیز یکی دیگر از زیبایی‌ها است، اما برای اکثر زنان زمان می‌برد تا آن را درک کنند. تقریباً هر زنی می‌ترسد که روزی به انعکاس تصویر خود در آینه خیره شود و با تصویری شاداب مواجه نشود. ترس از پیر شدن باعث شده است که بسیاری از زنان به کارهای مختلف بپردازند تا برای همیشه جوان بمانند. این به این دلیل است که رگه‌های سفید موی پیری و پوست چروکیده، ترس از دست دادن جوانی و شادابی را دائماً به آنها یادآوری می‌کند.

برای مقابله با این احساسات و ترس‌ها فرایند پیری و هرآنچه با آن همراه است را به‌عنوان یک واقعیت، بخشی طبیعی از چرخه زندگی، بشناسید و بپذیرید. این فرایند برای همه ما اتفاق می‌افتد. با بزرگ‌تر شدن، بالغ‌تر و عاقل‌تر می‌شوید. پیری اجتناب‌ناپذیر است و اگر بقیه سال‌های جوانی خود را با ترس از آن سپری کنید، ممکن است سریع‌تر از آنچه فکر می‌کنید به آن برسید.

ترس از پیر شدن و تنها ماندن

پیری مسیری است که هیچ‌کس نمی‌خواهد به‌تنهایی آن را طی کند. هر فردی داشتن یک همراه در پیری و مسیر زندگی را به‌عنوان پایان خوش برای خود می‌داند. حالا اگر این فرد با ترس از تنهایی به زندگی خود ادامه دهد، ترس از پیر شدن و تنهایی در او ایجاد می‌شود. حتی در سنین بالا، افراد کسی را می‌خواهند که بدون توجه به موهای خاکستری و چروک‌های عمیق، به چشمانشان نگاه کند و به آن‌ها بگوید که دوستش دارد و به او اهمیت می‌دهد.

ترس از مرگ

طبیعی است که هر انسانی نسبت به پیری و مواجهه با مرگ خود تا حدی ترس داشته باشد. اضطراب مرگ یک تجربه طبیعی است. داشتن درجه کمی از اضطراب مرگ در طول زندگی لازم است تا ما را به انجام فعالیت‌های مثبت سوق دهد، اما اضطراب مرگ به طور غیرعادی ممکن است منجر به ناسازگاری شود. چنین اضطرابی شرایط استرس‌زا را تشدید می‌کند و باعث احساس پوچی و ناامیدی از زندگی می‌شود. راه‌های زیادی وجود دارد که فرد می‌تواند بر ترس خود از مرگ غلبه کند اما اولین گام پذیرش این واقعیت است که ما نمی‌توانیم برای همیشه زندگی کنیم، پس باید از زندگی حال خود لذت ببریم.

نکاتی برای غلبه بر ترس از پیر شدن

میان‌سالی و دوره بعد از آن نقطه عطف مهمی است که می‌تواند تغییراتی را در بدن شما، از نظر فیزیکی و عاطفی ایجاد کند. مهم است که به‌جای نگرانی در مورد مشکلاتی که ممکن است تحمل آن دشوار باشد، دائماً خود را با تغییرات وفق دهید. نگرانی بیش از حد در مورد پیری بسیار استرس‌زا است و می‌تواند به مشکلات سلامتی مانند فشارخون بالا و بیماری قلبی منجر شود. اگر اجازه داده شود که فوبیا ادامه یابد، علائم می‌توانند عملکرد روزانه شما را مختل کنند و باعث شوند که کاملاً در افسردگی فرو بروید.

برای غلبه بر ترس از پیر شدن و مرگ بهتر است فلسفه زندگی را جست و جو کنید. از خودتان بپرسید که آیا این زندگی غیر هدفمند بوده و با مرگ همه چیز تمام می‌شود؟ یا مرگ تنها پایان یک مرحله و رفتن به مرحله‌ای دیگر است؟ نوع نگرش شما به این مسائل می‌تواند تاثیر زیادی بر احساس ترس شما داشته باشد.

در اینجا چند نکته وجود دارد که به شما کمک می‌کند تا بر ترس از پیر شدن غلبه کنید:

• آرام باشید، اضطراب بیشتر اوقات به ترس های ما دامن می‌زند. تنها کاری که باید انجام دهید این است که بپذیرید تا ابد جوان نخواهید بود و بهترین استفاده را از زندگی‌تان ببرید.
• مثبت بمانید، داشتن باور و امید به زندگی می‌تواند شما را هدفمند کند تا بتوانید بر ترس‌هایتان غلبه کنید و به شما کمک می‌کند تا زندگی را در نوری کاملاً جدید ببینید.
• مشغول شوید، مشغول بودن و تمرکز روی چیز دیگری غیر از ترس‌هایتان، ذهن شما را از ترس‌ها دور می‌کند.
• مشاوره میان‌سالی را امتحان کنید. اگر احساس می‌کنید نمی‌توانید به‌تنهایی بر ترس‌های خود غلبه کنید، ایده خوبی است که با یک مشاور یا روان‌شناس قرار ملاقات بگذارید و از او کمک حرفه‌ای دریافت کنید.

گاهی اوقات دختران از ابتدای رابطه یا بعد از گذشت مدت زمان طولانی از رابطه به این فکر می‌افتند که قصد پسری که دوستش دارند از رابطه با آن‌ها چیست؟ آیا قصد او جدی است و رابطه ممکن است به ازدواج ختم شود؟ این افکار به خصوص با توجه به محدودیت‌های جامعه برای دختران و فرهنگ خانواده‌ها می‌تواند تا حدودی طبیعی باشد. گاهی اوقات این افراد در خصوص فهمیدن قصد پسر از رابطه و راه‌های جذب مردان به ازدواج مطالعه می‌کنند تا بتوانند رابطه خود را به ازدواج برسانند. مقالات بسیاری وجود دارد با این محتوا که «وقتی پسری دختری را برای ازدواج بخواهد» که ممکن است بعضی از آن‌ها صحت علمی نداشته باشند.

باید در نظر داشته باشید که شخصیت افراد متفاوت است. بعضی‌ها دوست دارند که رابطه خود را به آرامی پیش ببرند و بعضی‌ها می‌خواهند سریع‌تر ازدواج کنند و این موضوع می‌تواند ارتباطی به احساس دوست داشتن بین شما نداشته باشد. در این مقاله به شما کمک می‌کنیم که در صورت تعارض با پارتنرتان در مورد ازدواج چگونه به روش بهتری این موضوع را حل و فصل کنید.

از خودتان بپرسید که چرا می‌خواهید ازدواج کنید؟

شاید به نظر برسد که نیاز شما به ازدواج از یک حس درونی نشأت می‌گیرد اما بهتر است کمی دقیق‌تر شوید تا بفهمید واقعاً به چه علت می‌خواهید ازدواج کنید. آیا به دنبال امنیت، جایگاه و اهمیت بیشتری در رابطه خود هستید؟ اگر شما همین حالا هم در یک رابطه دوستی جدی و متعهدانه هستید، شاید نیاز شما به ازدواج با دوست پسر به دلیل تحمیل فرهنگی باشد. اگر شما در یک رابطه ناپایدار هستید، ممکن است برای حل مشکلاتتان یا به خواسته والدینتان بخواهید ازدواج کنید. شناخت دلایلتان برای ازدواج می‌تواند به شما کمک کند که بفهمید خواسته شما چقدر درست است؟ اگر به خاطر تحمیل خانواده یا اجتماع ازدواج با دوست پسر را انتخاب کرده‌اید شاید بهتر است کمی بیشتر در این خصوص تأمل کنید زیرا این موضوع نشان دهنده نداشتن استقلال فردی است که می‌تواند مشکلات و تعارضاتی در زندگی مشترک آینده شما ایجاد کند.

فهمیدن قصد پسر از رابطه و ایجاد تعادل بین خواسته‌ها

در یک رابطه سالم هیچ‌کدام از طرفین نباید احساس کنند که مجبورند به خاطر دیگری از نیازهایشان بگذرند. شما باید بررسی کنید که چه کارهایی حاضرید بدون اجبار برای طرف مقابل خود انجام دهید. ممکن است دوست پسر شما ازدواج اولویتش نباشد ولی با شما در یک رابطه جدی و متعهدانه باشد. در این صورت ممکن است با خواست شما برای ازدواج، برای این کار اقدام نماید. اما اگر طرف مقابل شما موضع‌گیری شدیدی نسبت به ازدواج دارد شاید بهتر باشد که خودتان تکلیفتان را مشخص کنید. اگر نیاز به ازدواجتان از دلایل اشتباه نشأت نگرفته و این کار اولویت بالایی برای شما دارد، می‌توانید در صورت لزوم از رابطه خود خارج شوید. لازم است که شما در این خصوص به صورت جدی و شفاف گفت و گو کنید. برای گفت و گوی سازنده بهتر است که از حالت دفاعی خارج شوید و با صبر و حوصله و بدون قضاوت با او برخورد کنید تا شریک عاطفی شما بتواند در فضای امن ایجاد شده احساسات واقعی‌اش را در مورد ازدواج با شما در میان بگذارد.

در نهایت به خواست شریک عاطفی خود احترام بگذارید. شاید فکر کنید که کاش طور دیگری فکر می‌کرد اما مطمئن باشید که هر کس صلاح خودش را بهتر می‌داند. اگر متوجه شدید که او علاقه‌ای به گفتن «بله» ندارد، دیگر برای ازدواج با او اصرار نورزید و به دنبال راه‌های جذب مردان به ازدواج نباشید چرا که ازدواج پایان خوش یک رابطه نیست و شروع یک مسیر پر فراز و نشیب است که اگر از ابتدا با دودلی وارد آن شوید ممکن است عاقبت خوشی برای خودتان رقم نزنید.

ترس مردان از ازدواج

در بسیاری از موارد ترس‌های ما زمینه‌ساز یکسری از تصمیمات می‌شوند. درک این ترس‌ها و صحبت در خصوص آن‌ها به شما کمک می‌کند که تجربه جدیدی از یکی شدن داشته باشید. به طور مثال بعضی از افراد به دلیل ترس از آسیب دیدن علاقه‌ای به تعهد در رابطه ندارند شاید این موضوع به این دلیل باشد که در گذشته از اعتماد به دیگری ضربه دیده‌اند. گاهی اوقات نیز ترس مردان از ازدواج به دلیل تعهدات مالی، گرانی و تورم در جامعه و انتظارات اطرافیان نشأت می‌گیرد. صحبت کردن در مورد این مسائل به شما کمک می‌کند که تعارض خود را در خصوص ازدواج بهتر حل و فصل کنید.

چه زمانی رابطه را تمام کنیم؟

اگر نمی‌توانید به نظر مشترکی در خصوص ازدواج برسید و همچنان این موضوع که «دوست پسرم باهام ازدواج نمیکنه» شما را آزار می‌دهد، شاید لازم باشد که برای رفتن تصمیم‌گیری کنید. شما در این موقعیت ممکن است احساسات مختلفی اعم از ناراحتی، عصبانیت و ترس از تنهایی را تجربه کنید یا حتی تصور کنید که وقت خود را تلف کرده‌اید. اما همان‌طور که قبلاً گفته شد اگر برای رسیدن به تفاهم در خصوص ازدواج نیاز به از خود گذشتن‌های بزرگی باشد، نشانه مثبتی در نظر گرفته نمی‌شود. حتی اگر این رابطه به ازدواج ختم شود، عدم تفاهم جای دیگری خودش را بروز می‌دهد یا شخصی که از خود گذشتگی کرده ممکن است برایش توقع زیادی ایجاد شود.

ممکن است برای پارتنر شما راحت نباشد که در خصوص عدم تمایلش به ازدواج با شما صحبت کند. در نهایت اگر شما برای درک کردن طرف مقابل نیاز به اطلاعات بیشتری دارید و او این اطلاعات را در اختیار شما قرار نمی‌دهد، شاید دیگر نتوان رابطه را پیش برد. اما توصیه می‌کنیم که قبل از تمام کردن رابطه همه‌ی راه‌ها را برای گفت و گو امتحان کنید تا بعد از جدایی فکر نکنید که کاش آن روش یا آن حرف را امتحان می‌کردم.

یکی از روش‌هایی که پیشنهاد می‌دهیم امتحان کنید، صحبت با مشاور است. مشاور با علم و تجربه‌ای که دارد می‌تواند به عنوان شخص سوم اطلاعات بیشتری در خصوص رابطه شما در اختیارتان قرار دهد. صحبت با مشاور می‌تواند به شما کمک کند که به درک بهتری از نیازها و خواسته‌هایتان برسید. شاید متوجه شوید که دلایل درستی برای ازدواج ندارید. در جلسات مشاوره شما همچنین می‌توانید با ابعاد دیگری از پارتنر خود آشنا شوید که برای پردازش این اطلاعات جدید نیاز به زمان بیشتری داشته و شاید خود شما از ازدواج با دوست پسرتان عقب نشینی کنید.