یکی از مشکلاتی که در زندگی زناشویی ممکن است با آن مواجه شوید، خیانت شوهر است که احساسات منفی و تلخی را برای زن ایجاد می‌کند. به طور مشخص و دقیق نمی‌توان گفت که پاسخ و برخورد با خیانت شوهر چه باید باشد، اما بهترین راه ممکن صحبت کردن است.

اگر قصد دارید که در رابطه با همسرتان بمانید، باید تعابیر لازم برای محافظت از خود را در آینده داشته باشید تا دوباره در معرض آسیب این چنینی قرار نگیرید.

برای اینکه بتوانید بهترین و صحیح‌ترین تصمیم را بگیرید، می‌توانید به مشاوران متخصص که در این زمینه تحصیل کرده‌اند مراجعه کنید. مجموعه‌ای که ما به شما توصیه می‌کنیم سرای مشاور است که به صورت غیر حضوری هم می‌توانید از تجارب آنها بهره بگیرید و بتوانید راه درست را در این زمینه انتخاب کنید.

در برخورد با خیانت شوهر این کارها را انجام ندهید.

۱٫ خودتان را سرزنش نکنید.

در شرایط مختلف دلایلی که شوهرتان برای خیانت بازگو می‌کند، امکان دارد برای شما دلیلی روشن و منطقی نباشد. این آشفتگی و ناراحتی باعث می‌شود که عزت نفس شما پایین بیاید و در نهایت این عمل از شما سر بزند که خودتان را سرزنش و به یکسری‌ از اشتباهات فکر کنید. افکاری مثل اینکه شما از همسرتان دور شده‌اید، یا اینکه در زمان‌های مختلف با او خوش برخورد نبوده‌اید، فکر کنید که زمان کافی برای رابطه با همسرتان نداشته‌اید. این را بدانید هیچ یک از این کارها نمی‌تواند دلیل قانع‌کننده‌ای برای خیانت مردان باشند. و هیچگاه به خاطر اشتباه همسرتان نباید خودتان را مقصر بدانید و سرزنش کنید.

۲٫ به معشوق شوهرتان فکر نکنید.

یکی از اشتباهات رایج از طرف زنان این است که صد‌ها سؤال درباره زنی که با همسرشان وارد رابطه شده در ذهنشان ایجاد می‌شود. فکر کردن به این موضوع می‌تواند شدیدا آسیب‌زا باشد و فرد را تا مرز دیوانگی بکشاند.

گاهی ساعت‌ها به دنبال آن هستید تا بیشتر درباره قیافه، ویژگی، رفتار و خیلی چیز‌های دیگر درباره معشوقه همسرتان اطلاعات کسب کنید؛ چرا که فکر می‌کنید دانستن تمامی اطلاعات شخص به شما کمک می‌کند تا به مشکل در رابطه خود با همسرتان پی ببرید، اما این کار هیچ کمکی به شما نخواهد کرد.

۳٫ دلایل خیانت همسرتان را منطقی جلوه ندهید

گاهی اوقات زنان به دنبال دلیل قانع کننده و منطقی برای خیانت شوهرشان می‌گردند تا بتوانند خود را آرام یا به جلوگیری از خیانت بعدی کمک کنند، اما این کار اشتباه است؛ زیرا هیچ دلیل قانع‌کننده و منطقی برای خیانت شوهر وجود ندارد و در نهایت این کار بسیار بیهوده است.

۴٫ خیانت همسرتان را جار نزنید

گاهی اوقات این امکان وجود دارد که از فرط عصبانیت و ناراحتی بخواهید به تمامی اعضای خانواده و دوستانتان در خصوص احساستان صحبت کنید. این کار نیز اشتباه است، چرا که اگر زمانی دوباره با شوهر خود قصد ادامه رابطه را داشتید، دیگر هرگز نمی‌توانید در چشم این افراد نگاه کنید. به جای فاش کردن رابطه خود در کنار دیگران بهترین راهکار این است که برای کمک و تلاش برای ادامه رابطه از افراد متخصصی که در این زمینه تحصیل کرده اند راهنمایی بگیرید تا به کمک آنان این مسائل را برطرف کنید.

۵٫ به قضاوت دیگران اهمیت ندهید.

از بابت اینکه دیگران از خیانت شوهر خبر دارند و احتمال اینکه درباره شما چه فکری می‌کنند، ناراحت نباشید و خیلی به این موضوع اهمیت ندهید. در حالی که بعضی افراد می‌توانند راهکارهای خوبی ارائه دهند، بیشتر افراد در جایگاهی نیستند که به نظراتشان بها بدهید.

۶٫ قبل از هرکاری خوب فکر کنید.

گاهی اوقات زنان در همان لحظه که متوجه خیانت شوهر خود می‌شوند، قصد می‌کنند که او را از خانه بیرون کنند، اما بهتر است که درباره برخورد خود با با خیانت شوهر بیشتر فکر کنید و تصمیم درست‌تری بگیرید. شما می‌توانید مدتی دور از همسرتان باشید، اما به شوهرتان درباره طلاق چیزی نگویید و این کلمه را بر زبان نیاورید. به خودتان زمان بدهید تا بهترین تصمیم را بگیرید که بعد از آن از تصمیمی که گرفته‌اید، پشیمان نشوید.

در مقابل خیانت شوهر چه عکس العملی نشان دهیم؟

۱٫ خواسته‌های خود را مطرح کنید.

برای اینکه با همسرتان رابطه را ادامه دهید و درباره تداوم رابطه با او صحبت کنید‌ درباره چیزی که از شوهرتان می‌خواهید، فکر کنید و سپس آن را به همسرتان بگویید. فقط درباره خیانت صحبت نکنید. در عوض خواسته‌های خود را مطرح کنید تا همسرتان بداند چه انتظاراتی در ادامه رابطه از او دارید.

 ۲. به شوهرتان زمان بدهید.

اگر زمانی احساس کردید که بلافاصله بعد از خیانت شوهر، او را به طور کامل بخشیده‌اید، اشتباه فکر می‌کنید؛ چون که زمان بسیاری طول می‌کشد تا دوباره بتوانید مانند قبل احساس اعتماد و محبت نسبت به شوهرتان داشته باشید و به مرحله فراموش کردن خیانت همسر برسید. این امر بسیار طبیعی است و در تمامی خانم‌ها وجود دارد، اما اگر بخواهید کار‌هایتان را با عجله و سرعت پیش ببرید ممکن است با مشکلاتی مواجه شوید.

۳. به همسرتان بگویید چه احساسی دارید.

از کاری که همسرتان با شما کرده بگویید. از کارهایی مثل عصبانیت، رنجش و دردی که شوهرتان به شما وارد کرده صحبت کنید، طوری رفتار نکنید که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده و خیانت او بسیار بی ارزش و بی اهمیت است. بگذارید او از درد کشیدن شما اطلاع داشته باشد. این امکان وجود دارد که شما از بیان کردن احساسات واقعی خود ترس یا خجالت داشته باشید، اما بهترین کار این است که شوهرتان از کاری که کرده است خبر داشته باشد.

۴. سوالات خود را از همسرتان بپرسید.

در برخورد با خیانت شوهر سوالات زیادی ذهن شما را درگیر می‌کند و شما در این گونه مواقع بعد از ارتباط با همسر خود می‌خواهید، پاسخ این سوالات را پیدا کنید. چند بار و چه زمانی این اتفاق افتاده است؟ چه کسی شروع کننده رابطه بوده است؟ اما برای اینکه رابطه شما ادامه داشته باشد، بهترین کار این است که درباره برخی از جزئیات چیزی ندانید.

۵. به حرف همسرتان گوش دهید.

گاهی اوقات مهم‌ترین کار گوش کردن به صحبت‌های همسرتان است. از او بخواهید که درباره نیازها و خواسته‌هایش صحبت کند و به شما بگوید که چه چیزی باعث خیانتش به شما شده است.

۶. تعاملات خود را هر روز بهبود ببخشید.

زمانی که در زندگی مشترک شما و شوهرتان برای بهبودی رابطه تلاش ‌می‌کنید، باید از صادق بودن او نیز اطمینان داشته باشید. به طور منظم و صحیح با یکدیگر صحبت کنید و از پرخاشگری خودداری نمایید که این کارها بهترین راه برای ادامه زندگی مشترک است.

مرور برخورد با خیانت شوهر

همانطور که در ابتدای متن گفته شد بدترین اتفاق برای زندگی هر فردی خیانت شوهر یا همسر است. در این شرایط درست‌ترین و قطعی‌ترین رفتار توصیه نشده است، اما روش صحیح در این‌گونه مواقع این است که با شوهر خود ارتباط برقرار کنید و به حرف‌های او گوش دهید. اگر به فکر ادامه رابطه هستید سعی کنید، به شوهر خود زمان بدهید و در رابطه با خیانت او و خواسته‌هایی که هر دو نفر از یکدیگر دارید صحبت کنید. برای اینکه از اطلاعات بیشتری بهره ببرید و یا از متخصصین مجرب برای ادامه زندگی خود کمک بگیرید، می‌توانید از روانشناسان خبره خانواده سرای مشاور کمک بگیرید.

برای بیشتر افراد پیش آمده که در برهه‌ای از زندگی خود بنا به دلایل مختلفی دچار احساس ناامیدی شوند. از نظر بسیاری از مشاوران و روانشناسان این احساس پس از شکست کاملا طبیعی است. برای غلبه بر ناامیدی در هر موقعیتی راهکارهایی وجود دارد که افراد می‌توانند با به کارگیری آن‌ها، احساس شادابی، نشاط و امید را برای ادامه دادن به مسیری که انتخاب کرده‌اند، جایگزین کنند.

پیش از آنکه به بیان روش‌هایی که برای غلبه بر ناامیدی، این احساس تلخ و دردناک بپردازیم، تصمیم داریم در ابتدا شما را با احساس یاس و اینکه دقیقا در چه مواقعی به این حس دچار هستید، آشنا کنیم. در ادامه این مقاله کاربردی از سرای مشاور، همراه ما شوید تا در کنار هم بتوانیم راهکارهای دقیق برای مقابله با احساس ناامیدی را یاد بگیریم.

احساس ناامیدی چیست؟

قبل از آنکه بخواهیم راهکارهای غلبه بر ناامیدی را آموزش دهیم، خوب است که در ابتدا با احساس یاس آشنا شوید. ناامیدی یعنی احساس ناراحتی  در زمانی که کاری یا مسئله‌ای آنگونه انتظار داشتید، خوب نبود. مثلا پس از یک مصاحبه کاری مهمی که حسابی برای آن برنامه‌ریزی کرده بودید، آن مجموعه شما را نپذیرفت. در چنین مواقعی معمولا با یک حس ناراحتی توام با غم و اندوه مواجه می‌شوید که گویا دیگر دنیا به آخر رسیده و شما نمی‌توانید در مجموعه دیگری مشغول به کار شوید.

احساس ناامیدی ممکن است در هر مرحله از زندگی شخصی یا کاری یا حتی روزمره شما رخ دهد. گاهی افرادی را می‌بینیم که به خاطر زندگی روتین، هر روز رفتن به سرکار و آمدن به خانه و انجام یکسری کارهای مکرر که اهداف خاصی برای آن‌ها مشخص نشده با احساس ناامیدی روبه‌رو می‌شوند. گاهی افراد به خاطر برآورده نشدن آروزهایشان احساس غم و اندوه به آن‌ها دست می‌دهد.

شاید این سوال برای شما مطرح شود که این چه ارتباطی به احساسات ما دارد. همه انسان‌ها از احساساتی مانند شادی، غم، اعتماد، ترس، لذت، هیجان، تنفر و پیش‌بینی برخوردار هستند. معمولا در علم روانشناسی احساس ناامیدی تلفیقی از غم، اندوه و خشم است. این حالت ناخوشایند به تاثیر از عوامل مختلفی از جمله خانواده، جامعه و میزان تلاشی که برای دستیابی به چیزی می‌کنیم، به وجود می‌آید.

اگر شما هم در برهه‌ای از زندگی خود دچار یاس شدید، پیشنهاد می‌کنیم ادامه مطلب را مطالعه کنید تا راهکارهای غلبه بر ناامیدی را به صورت کاملا کاربردی فرا بگیرید. شاید این احساس در مرحله اول به نحوی شما را درگیر کند که حتی تمایلی به هم‌صحبتی با دیگران نداشته باشید؛ اما به‌کارگیری استراتژی و رویکردهای تثبیت شده زیر کمک شایانی به شما برای مقابله با ناامیدی می‌کند.

۸ راهکار غلبه بر ناامیدی

ناامیدی، همانند بسیاری از مسائلی که در زندگی ما پیش می‌آید و ما با آن‌ها روبه‌رو می‌شویم، یک احساس تکاملی است. یعنی ما برای بقا و ادامه دادن به زندگی به این احساس هم نیاز داریم. اما نباید اجازه دهیم همه وجود ما را بگیرد و منجر به رسیدن به راهی آسان‌تر یعنی خشم شود. ناامیدی هم از نظر جسمی و از نظر روحی به ما آسیب وارد می‌کند. اصلا اهمیت ندارد که ما به چه اندازه آن را تجربه می‌کنیم، اما به نظر بسیاری این احساس دردناکتر از زخمی شدن است. برخی ناامیدی را با خستگی، سنگینی و گاها بی‌حسی تجربه می‌کنند و برخی هم گویا دنیا برایشان به آخر رسیده و هیچ کاری نمی‌تواند به آن‌ها انگیزه ببخشد.

گاهی ناامیدی با علائم جسمی به خاطر ترشح اندورفین بروز می‌یابد. این علائم می‌تواند همانند افسردگی با بی‌خوابی، سردرد و میگرن همراه باشد که دلیل آن هم به خاطر کاهش ترشح سرتونین و دوپامین مغز است. به هر حال برای جلوگیری از همه علائم فیزیکی بهتر است که با به کارگیری راهکارهای زیر و غلبه بر ناامیدی، علاج پیش از درمان را در پیش بگیرید:

۱٫ احساس ناامیدی خود را بروز دهید

قبل از هر چیزی ابتدا باید احساس ناامیدی که با آن مواجه هستید را بپذیرید. انکار واقعیت و جلوگیری از فکر کردن به آن و روی آوردن به خشم، شرایط را بدتر می‌کند. همانند بسیاری از بیماری‌های روحی و روانی، اولین قدم برای غلبه بر ناامیدی، آگاهی و پذیرش آن است. بله شما در آزمون کنکور و مصاحبه کاری یا راه‌اندازی یک شرکت موفق نشده‌اید، این موضوع دردناک است اما مشکلی ندارد. به خودتان فرصت سوگ و عزاداری بدهید.

۲٫ تجربیات خود را یادداشت کنید

با توجه به مطالعات متعددی که در زمینه غلبه بر یاس و ناامیدی صورت گرفته، معمولا افرادی که احساسات و تجربیات تلخ خود را در چنین روزهای سختی یادداشت کرده‌اند، بسیار زودتر از کسانی که این کار را نکرده‌اند، بهبود یافته‌اند. همچنین آن‌ها در ماه‌های بعد از سلامت جسمی و روانی بهتری برخوردار شدند. نکته مهم اینجاست که بیشتر اوقات، افراد بار ناامیدی را بیش از حد تحمل می‌کنند. در این مواقع هم‌صحبتی با دیگران و نوشتن آن روی کاغذ تا حد قابل توجهی از احساس یاس می‌دهد.

۳٫ به آن چیزی که ممکن بود، فکر نکنید

به احتمال خیلی زیادی به این موضوع فکر کرده‌اید که چقدر عالی می‌شد اگر من ترفیع می‌گرفتم، در کنکور یا مصاحبه کاری قبول می‌شدم. زمانیکه ساعت‌ها بنشیند و به آنچه که ممکن بود، فکر کنید، همه‌چیز بدتر خواهد شد و خبری از بهبود نیست.

یعنی هر چه بیشتر به ای کاش‌ها و آرزوهای دست‌نیافته خود فکر کنید، غلبه بر ناامیدی سخت‌تر می‌شود. این تصورات نه تنها همچون حصاری توانایی تمرکز را از شما می‌گیرد، بلکه مانع از حرکت و پیشرفت شما خواهد شد.

۴٫ با خودتان مهربان‌تر باشید

در بیشتر مواقع، وقتی همه چیز آنگونه که شما تصور می‌کردید پیش نمی‌رود، مقصر شما نیستید. برای مثال شاید شرکتی که رزومه شما را رد کرده، نیاز به فردی با مهارتی کاملا متفاوت از شما داشته باشد. شاید قصد ازدواج با کسی را داشته‌اید و نتوانستید به خواسته خود برسید به این دلیل که او فرد دیگری را دوست داشته است.

صرف نظر از اینکه در کدام موقعیت هستید، برای غلبه بر یاس تحت هر شرایطی بهتر است که کمی با خود مهربان‌تر باشید. نسبت به خود یک نگرش دلسوزانه‌تری را در پیش بگیرید و خودتان را به خاطر کامل نبودن به بدترین شکل ممکن قضاوت نکنید. خودتان را به خاطر استانداردهای غیرممکنی که در شما وجود ندارد، مورد سرزنش قرار ندهید.

مهمتر از همه اینکه خودتان را با دیگران مقایسه نکنید. چنین رفتاری تنها به اعتماد به نفس شما لطمه می‌زند و عزت نفس شما را پایین می‌آورد؛ زیرا راهی که شما انتخاب کرده‌اید از آن شماست و راه دیگران برای آن‌هاست.

۵٫ به خودتان اعتبار ببخشید

همیشه همه اتفاقات و برنامه‌های زندگی ما آنگونه که تصور می‌کنیم پیش نخواهد رفت. این رسم زندگی است، کاملا تصادفی برخی از رویدادها جلوی پای شما قرار می‌گیرند. اغلب اوقات، افکار ناامیدی، تمرکز شما را کم می‌کند و از هدفتان دور می‌سازد. در این مواقع به جای احساس یاس و در کنج عزلت به سر بردن، می‌توانید به خودتان بگویید که تو هر کاری از دستت بر می‌آمده، انجام داده‌ای. تو تلاشت را کرده‌ای، حالا نتیجه آنگونه که تصور می‌کردی، رقم نخورده است.

با چنین جملات و تفکری می‌توانید مسیر غلبه بر ناامیدی را راحت‌تر طی کنید و به خودتان اعتبار ببخشید. پیشنهاد می‌کنیم خودتان را به خاطر اشتباهاتی که مرتکب شده‌اید، ببخشید و از آن‌ها برای تلاش دوباره و رسیدن به مسیر ایده‌آل درس بگیرید.

۶٫ وقایع را به صورت چشم‌انداز نگاه کنید

یک راهکار دیگر برای غلبه بر ناامیدی این است، آنچه را که امروز خواسته‌اید، اما بنا به هر دلیلی رخ نداده و نشده است، با احساسات چند سال بعد خود ببینید. خاطراتی را یادآوری کنید که مثلا در سن ۲۰ سالگی چقدر برایتان عدم وقوع آن سخت بوده، اما امروز که نگاه می‌کنید، اوضاع آنچنان هم وخیم و ناامیدکننده نبود که به خاطرش آنقدر ناراحت و مایوس شده بود. مطمئن باشید که این اتفاق ناامیدکننده امروز در چندین سال آینده نیز برای شما با چنین احساسی بروز خواهد کرد.

۷٫ یک روزنه امید ایجاد کنید

ما می‌دانیم که پذیرش بعضی از حقایق تلخ و ناامیدکننده سخت است، اما شما انسان هستید و با توانایی بالایی آفریده شده‌اید. در پستوی همه آن خبرهای مایوس‌کننده، یک روزنه کوچک امید یک روشنایی را برای خود بیابید. برای غلبه بر ناامیدی هیچ‌کس به اندازه خودتان نمی‌تواند به شما کمک کند. این احساس یاس کسل‌کننده را همچون پله‌ای برای ترقی و پیشرفت افکار خود ببینید. چه‌بسا در آینده‌ای نه‌چندان دور با تجربیات که کسب کرده‌اید به مراتب بالاتری می‌رسید و حتی بهتر از قبل زندگی کنید.

۸٫ رویکرد متفاوت را امتحان کنید

آخرین راهکار ما برای غلبه بر ناامیدی، در پیش گرفتن و امتحان یک رویکرد متفاوت است. همیشه احساسات منفی قدرت انتشار بیشتری دارند و راحت‌تر می‌توانند شما احاطه کنند. آن شرایط منفی باید به گوشه‌ای رها شود و جای آن رویکردی جدید را در پیش بگیرید، شاید این بار به آن چیزی که انتظار دارید، زودتر برسید.

سخن پایانی برای غلبه بر ناامیدی

در این مطلب سعی کردیم با توجه به شرایط اجتماعی متفاوتی که افراد دارند، ۸ راهکار مفید برای غلبه بر ناامیدی را در موقعیت‌های مختلف مطرح کنیم. همه این راهکارها می‌توانند به کمرنگ شدن احساس ناخوشایند یاس کمک کنند. شما می‌توانید برای رسیدن به نتیجه بهتر از خدمات ویژه سرای مشاور که توسط کارشناسان و متخصصان حرفه‌ای به صورت تلفنی و حضوری ارائه داده می‌شود نیز بهره‌مند شوید.

دعوا با پدر مادر بد می‌تواند زندگی آرام را از فرزندان سلب کند. اگر شما و والدینتان با هم کنار نمی‌آیید، به این خاطر که خیلی سخت‌گیر هستند و عین‌حال مسئولیت‌پذیر نیستند، ممکن است ارتباط خوبی نتوانید با هم برقرار کنید. در این مواقع باید به دنبال راهکارهایی برای کنار آمدن با والدین بد خود باشید.

پیش از انجام هر رفتاری بهتر است به این سوالات نیز پاسخ داده شود. واقعا چیزی به نام پدر و مادر بد و غیرمنطقی نیز وجود دارد؟ آیا مادران و پدرانی هستند که هدفشان از زندگی این است که کودکی را به دنیا آورند و تنها با هدف بچه‌دار شدن آسیب‌هایی روحی و روانی جدی به او وارد کنند؟!

روان‌شناس آلیسون کرنر و روزنامه‌نگار آنجلا نوین معتقد هستند که چنین افرادی نیز وجود دارند. تعیین مرز میان به‌اندازه کافی خوب بودن یا وحشتناک بودن کجاست؟! تقریباً هر والدینی می‌تواند به کاری فکر کند که در اوج عصبانیت انجام داده و بعداً پشیمان شده، اما تفاوت اساسی این است که چنین افرادی عذرخواهی می‌کنند و گاهی از اشتباهی که مرتکب شده‌اند به‌شدت پشیمان شوند.

پدر و مادر غیرمنطقی این کار را انجام نمی‌دهند، زیرا لازمه اصلی فرزندپروری که قرار دادن آن‌ها در اولویت اول زندگیشان است را رعایت نمی‌کنند. معمولا برای چنین افرادی هر چیز دیگری غیر از فرزند اولویت شماره یک است. آن‌ها جزو والدین خودشیفته یا خشمگین و وسواسی هستند که به نیازهای معمولی فرزندشان توجه نمی‌کنند. در ادامه این مطلب از بخش مقالات سرای مشاور قصد داریم درباره پدر و مادر بد و نحوه برخورد با آن‌ها راهکارهایی را مطرح کنیم.

پدر و مادر بد چگونه هستند؟

مواردی وجود دارد که توسط هر کسی بد تلقی می‌شوند. مثل آزار جسمی، غفلت، آزار عاطفی و سوءاستفاده جنسی جزو صفات رفتاری هستند که اکثر آن‌ها در گروه پدر و مادر بد قرار می‌گیرند.

اگر کسی دچار یکی از این اختلال‌ها باشد باید فورا به مشاور مراجعه کند. اما فراتر از کودک‌آزاری و بی‌توجهی کارهایی وجود دارد که والدین ممکن است انجام بدهند یا بگویند که گاهی ناخواسته می‌تواند منجر به پیامدهای جبران‌ناپذیری برای فرزندان شود.

فوق‌العاده مهم است که میان تجربه یک لحظه بد با اینکه پدر و مادر بد هستند، تفاوت وجود دارد. گاهی برای فرزندان رفتار پدر و مادرها این‌گونه تعبیر می‌شود که آن‌ها می‌خواهند بگویند من باهوشم و تو خنگی یا من درست می‌گویم تو اشتباه می‌کنی و تو هیچ کاری نمی‌توانی انجام دهی. اگرچه برخی از افراد درباره تربیت فرزندان اختلاف نظر دارند، اما بیشتر افراد دارای ویژگی‌های مثبت و منفی در ارتباط با فرزندپروری هستند.

چگونه مشکلات با پدر و مادر را کمتر کنیم؟

۱. آرام بمانید

دعوا با پدر و مادر غیرمنطقی که شروع به انتقاد شدید می‌کنند را فراموش کنید. بهتر است به جای بحث متقابل و فریاد زدن روش‌هایی برای حفظ آرامش و کنترل در موقعیتی چالش‌برانگیز را در پیش بگیرید.

تنفس آگاهانه و مدیتیشن را به شما توصیه می‌کنیم. این موارد کمک می‌کنند تا زمانی که مورد انتقاد و حمله والدین بد قرار می‌گیرید، آرامش خود را حفظ کنید. همچنین می‌توانید علاوه بر تنفس و حفظ آرامش، انتقاد شدید پدر و مادر غیرمنطقی را با صفات مثبت خود جایگزین کنید.

۲. سعی کنید که موقعیت خود را بپذیرید.

اغلب دشوار است که بدانید مشکل از کجاست و گاهی امکان دارد احساس قدم گذاشتن روی پوست تخم‌مرغ را تجربه کنید. آن‌ها برخی از روزها خوب هستند و برخی از روزهای دیگر می‌توانند وحشتناک باشند و با فریادها و اتهامات عجیب و غریبی شما را محکوم کنند. شما می‌توانید با پذیرش موقعیت این امکان را به خود بدهید تا دلیل رفتارهای پدر و مادر خود را کشف کنید.

۳. به دنبال تلافی نباشید.

بحث و جدل فقط اوضاع را بدتر می‌کند. این باعث می‌شود که احساس  وحشتناکی به شما دست دهد و چیزی هم تغییر نخواهد کرد. درعوض راه‌های ساده‌ای برای کاهش دعوا با پدر و مادر وجود دارد، مثل این‌که پیشنهاد دهید یک فنجان چای درست کنید یا با صدای آرام صحبت کنید و از تماس مستقیم چشمی خودداری کنید.

اگر در هر مرحله‌ای از زندگی خود وسوسه شدید که والدین بدرفتار خود را به چالش بکشید و به‌دنبال انتقام باشید، به خودتان یادآوری کنید که نمی‌توانید برنده شوید و شانس اینکه به نتیجه مثبت برسید، بسیار کم است.

همچنین شما نمی‌خواهید که مانند آن‌ها رفتار کنید. اجازه دهید گذشته به‌مرور زمان پاک شود، کینه‌ها را دور بریزید و سال‌ها با خود حمل نکنید. فاصله خود را حفظ کنید و به‌جای آن روی اینکه خودتان شخصیت بهتری داشته باشید، متمرکز شوید.

۴. به آینده خود امیدوار باشید

شما می‌توانید حتی بدون تأیید پدر و مادر غیرمنطقی خود به فردی تبدیل شوید که می‌خواهید در هر زمینه‌ای از زندگی قرار داشته باشید. نگرانی در مورد اعتماد به افراد اطراف خود کاملاً قابل درک است، بنابراین همه امور را به ‌آرامی انجام دهید. با کسی که مانند والدین شماست و رفتار نابه‌هنجاری دارد یا چون یک راه فرار محسوب می‌شود، تعامل نکنید.

گاهی ممکن است نگران این موضوع باشید که اگر بچه‌دار شوید، فرزند شما مشکلات با پدر و مادر بد را تجربه خواهد کرد؛ زیرا رفتار آن‌ها روی شما تاثیر گذاشته است. بسیاری از روانشناسان باور دارند که بعید است از همان ابتدا به کودک خود توجه محبت‌آمیز داشته باشد یا او را تشویق و تمجید کنید. اما مداوم باید به خود یادآوری کنید که این کودک شماست و بدون خواسته خود پا به دنیا گذاشته و اکنون نیاز به محبت شما دارد.

۵. به خودتان ایمان داشته باشید

شما به هیچ‌وجه نباید باور کنید که همان فرد بدی هستید که پدر و مادر غیرمنطقی شما ادعا می‌کنند. بهتر است فهرستی از ویژگی‌ها و توانایی‌های خود تهیه کنید و هدف داشته باشید، در هر کاری که انجام می‌دهید در محل کار یا با دوستان بهترین خودتان باشید.

اگر تمایل به انتقاد از خودتان دارید، به خود یادآوری کنید که گاهی همه اشتباه می‌کنند. مهم این است که از همه آن مشکلات زندگی درس بگیرید و در دفعات بعد بهتر عمل کنید.

۶. با کسی صحبت کنید که به او اعتماد دارید

مشکلات با پدر و مادر بد و زندگی با آن‌ها ممکن است شما را به یک فرد منزوی تبدیل کند. شاید هم خواهر و برادری نداشته باشید که به آن‌ها اعتماد کنید و دوستانتان هم به‌اندازه کافی با والدین خود رابطه خوبی داشته باشند.

این امکان وجود دارد که با صحبت کردن درباره‌ی موقعیت خود احساس بدی مثل بی‌وفایی را تجربه کنید و به نوعی برای رفتار آن‌ها خود را مقصر بدانید.

قبل از اینکه به چنین افرادی اعتماد کنید، در ابتدا آن‌ها را امتحان کنید یا بسته به سنتان در ابتدا می‌توانید با یک معلم دلسوز، یکی از بستگان بزرگ‌تر که قابل‌اعتماد هستند یا حتی با شریک زندگی‌تان هم‌صحبت شوید.

۷. مراقب سلامتی خود باشید

چالش‌ها و مشکلات با پدر و مادر بد ممکن است شما را در شرایطی قرار دهد که از خود غافل شوید. به اندازه کافی غذای سالم نخورید، ورزش و خواب راحت هم نداشته باشید. همه این موارد باعث می‌شوند احساس قوی‌تر و خوشایندتری داشته باشید. پیشنهاد می‌کنیم گاهی به خودتان غذای ساده بدهید، این غذای ساده می‌تواند شامل غذای روح مثل کتاب خواندن یا حمام کردن طولانی‌مدت یا بیرون رفتن با یک دوست مورد اعتماد باشد.

۸. با درمانگر صحبت کنید

گاهی ممکن است تعامل با پدر و مادر غیرمنطقی شما را به جایی برساند که به کسی نیاز داشته باشید تا با او صحبت کنید که هیچ نسبتی هم با شما نداشته باشد و بتوانید ۱۰۰درصد به او اعتماد کنید. یک انتخاب خوب برای چنین افرادی درمانگر است. درمانگران به‌خوبی می‌توانند به شما کمک کنند تا مشکلات خود را در خانه سامان بدهید و راهی برای مقابله با آن‌ها بیابید.

یک درمانگر می‌تواند به شما و والدین‌تان کمک کند تا ارتباط بهتری داشته باشید. اگر تصور می‌کنید که والدین‌تان این پیشنهاد را نمی‌پذیرند یا حاضر به انجام چنین کاری نیستند، می‌توانید با گفتن چنین جملاتی مثل من دوست دارم رابطه ما بهبود یابد، اما فکر می‌کنم به کمک فرد متخصص نیاز داریم، شاید بتوانید رضایت آن‌ها را برای ارتباط با روان درمانگر جلب کنید.

سخن پایانی و خدماتی که می‌توانید از سرای مشاور دریافت کنید

دعوا با پدر مادر بد به‌خاطر اختلاف نظر، پرخاش‌گری و انتقاد شدید به رفتار و اینکه همیشه حق با آن‌هاست، می‌تواند باعث شکستن دل فرزند شود. بنابراین برای شما که به‌عنوان یک فرزند به دنبال بهبود رابطه خود با والدین‌تان هستید پیشنهاد می‌کنیم که پیش‌از انجام هر کاری آرامش خود را حفظ کنید، به آینده خود امیدوار باشید و در انتها با یک روان‌درمانگر حرفه‌ای ارتباط بگیرید.

سرای مشاور با ارائه خدمات مشاوره‌ای به‌صورت تلفنی و حضوری می‌تواند در این حوزه به شما کمک کند. یک درمانگر حرفه‌ای و متخصص را به شما معرفی کند تا بتوانید ارتباط با پدر و مادر غیرمنطقی را بهبود ببخشید.

بیشتر پدر و مادرها حس دردناک جیغ زدن کودک را تجربه کرده‌اند و این می‌تواند باعث ترس، عصبانیت یا حتی گاهی رنج در آن‌ها شود. اگر کودک دائماً جیغ می‌کشد، ممکن است احساس ناخوشایندی در شما پدید آید.

به‌جای آنکه در این مواقع احساساتی تصمیم بگیرید، مثلاً سریعاً عصبانی شوید یا این‌که نتوانید رفتار خود را کنترل کنید، بهتر است به‌دنبال دلایل جیغ زدن کودک خود باشید. گاهی ممکن است این یک سلاحی برای نشان‌دادن عصبانیت کودک یا احساس ناامیدی و عواطف او نسبت‌به شرایط کنونی‌اش باشد.

ما کاملاً درک می‌کنیم که شما از چه چیزی رنج می‌برید، اما در ادامه برای کمک به شما جهت رسیدن به آرامش بیشتر دلایلی که باعث بلند شدن صدای کودک شما می‌شود را بیان کنیم. دلایلی که آگاهی از آن‌ها می‌تواند برای بهبود شرایط مؤثر واقع شود.

چرا گاهی کودکان جیغ می‌کشند؟

دنیای یک کودکی که به‌تازگی شروع به راه رفتن و حرف زدن می‌کند، به‌طور مداوم در حال گسترش است. آن‌ها شروع به کشف آنچه که فراتر از آغوش پدر و مادرشان است، می‌باشند. کاملاً ناگهانی شروع به حرکت می‌کنند و دائماً با صداها و تجربیات جدیدی آشنا می‌شوند.

جالب است بدانید برای کودکان فریاد زدن احساس قدرتمند بودن را منتقل می‌کند؛ درحالی‌که کودکان همیشه مشغول جذب هر اتفاق و رفتاری در اطراف خود هستند، ممکن است توانایی پردازش تجربیات جدید خود را نداشته باشند.

جیغ زدن کودک ممکن است وسیله‌ای برای به اشتراک گذاشتن تحریک بیش‌ازحد، ناامیدی، خشم، گرسنگی، شادی یا هیجان از انجام کاری باشد. این می‌تواند آسان‌ترین راه برای برقراری ارتباط با احساس آن‌ها در زمانی‌که قادر به یافتن کلمات نیستند، باشد. همچنین یکی از معدود مواردی است که آن‌ها به‌خوبی روی آن کنترل کامل دارند؛ زیرا شما به‌عنوان یک پدر مادر از نظر فیزیکی نمی‌توانید جلوی جیغ زدن کودک را بگیرید.

هرچند که گاهی پدر مادرها تنها کاری که می‌توانند انجام دهند پاسخ به فریادهای آن‌هاست. البته این تنها مواردی نیست که باعث جیغ زدن کودک شما می‌شود. درادامه دلایل مهم را مطرح می‌کنیم.

آن‌ها می‌خواهند توجه شما را جلب کنند

این کودکان و دانشمندان جوان شما دوست دارند همه اطراف خود را کشف کنند. آن‌ها به‌سرعت یاد می‌گیرند که وقتی فریاد می‌زنند شما واکنش نشان می‌دهید. مثبت یا منفی بودن واکنش شما برایشان مهم نیست. هر واکنشی هیجان‌انگیز است و به آن‌ها احساس قدرت می‌دهد.

وقتی بچه‌ها توجه تمام‌وکمال شما را بخواهند، هر کاری از دستشان برمی‌آید برای بدست آوردن آن انجام می‌دهند و به‌آسانی یاد می‌گیرند که جیغ زدن یک راه فوق‌العاده مؤثر برای دستیابی به آن است.

جیغ زدن کودک برایشان جذاب است

شاید کمی متعجب شوید، اما دامنه صدای کودک برایشان جذابیت دارد. آن‌ها عاشق شنیدن صدای خودشان هستند. گوش دادن به صدای جیغ بلند خود که از در و دیوار فراتر می‌رود یا در باد ناپدید می‌شود، می‌تواند حسابی برایشان هیجان‌انگیز باشد.

معمولاً جیغ زدن کودک در سنین ۱۸ ماهگی تا ۲ سالگی به اوج خود می‌رسد. آن‌ها به‌خوبی تست می‌کنند که چقدر می‌توانند سروصدا ایجاد نمایند؛ زیرا چیز جدیدی است که یاد می‌گیرند. البته از نظر آن‌ها این یک قدرت جدید است که می‌تواند همه افراد اطراف را متوقف و نظر آن‌ها را جلب کند.

ابراز عصبانیت، خستگی و گرسنگی

یکی دیگر از دلایل جیغ زدن کودک می‌تواند به‌سادگی گرسنگی، خستگی یا عصبانی شدن آن‌ها از چیزی باشد. به‌عنوان مثال، وقتی فرزند شما نمی‌تواند چیزی را که می‌خواهد به دست آورد، شروع به ایجاد بی‌نظمی می‌کند، آن‌ها هنوز خیلی کوچک هستند و نمی‌دانند چگونه با ناامیدی کنار بیایند یا صبوری و درک خود را نشان دهند، این تنها مهارتی است که می‌توانند با استفاده از آن حرف خود را به کرسی بنشانند.

روشی برای ابراز ناراحتی و اضطراب

یکی از دلایل مهم جیغ زدن کودک می‌تواند ناراحتی او از چیزی باشد. مثلاً او در موقعیت‌های خاص ناراحت یا مضطرب است یا زمانی‌که خود را در یک محیط جدید و ناآشنا می‌بیند و مجبور است که با افراد غریبه در ارتباط باشد.

او معمولاً در چنین شرایطی نمی‌تواند آزادانه با اسباب‌بازی‌های خود بازی کند و این ممکن است موجب عصبانیت او شود. معمولاً گریه کودکان را در مکان‌های شلوغ مثل رستوران‌ها، هواپیماها و گاهی در میهمانی‌ها می‌شنویم.

اغلب اوقات وقتی بچه‌ها جیغ می‌زنند، شاید به خاطره بازی با بچه‌های دیگر است. در این مواقع معمولاً مقدار انرژی‌ای که دارند بسیار زیاد است. این نوع جیغ زدن سالم و کاملاً طبیعی است، آن‌ها یاد می‌گیرند که چگونه تمام احساسات شاد و ناراحت‌کننده‌ای را که در حین بازی با دوستان خود دارند را ابراز کنند و فریادهای آن‌ها در این مواقع بسته به لحن آن‌ها می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد.

آیا جیغ زدن کودک کمتر از دوسال طبیعی است؟

بیشتر کودکانی که در شرف یادگیری هستند، از این‌که بالاترین درجه صدای خود را آزمایش کنند لذت می‌برند. هر چقدر هم که این کار آن‌ها برای والدین ناامیدکننده یا شرم‌آور باشد، این یک مرحله کاملاً طبیعی از رشد کودک نوپا به شمار می‌رود، گاهی صحبت کردن با والدین دیگر در مورد مراحلی که فرزندتان طی می‌کند نیز کمک‌کننده خواهد بود.

مثلاً می‌توانید در گروهی عضو شوید که برخی والدین تجربه دارند، از آن‌ها بپرسید که چگونه با جیغ زدن کودک خود رفتار کنید؟! به‌احتمال زیاد بیشتر والدین داستان‌هایی برای به اشتراک گذاشتن با شما دارند.

چگونه می‌توانیم جیغ زدن کودک را متوقف کنیم؟

متأسفانه باید یادآوری کنیم که هیچ درمان فوری برای جیغ زدن کودک کمتر از دو سال وجود ندارد. معمولاً برای متوقف ساختن این رفتار آن‌ها باید صبوری و درک کنید. برخی از رفتارهایی که شما به‌عنوان پدر و مادر می‌توانید انجام دهید شامل موارد زیر هستند:

آرامش خود را حفظ کنید

مهم‌ترین نکته‌ای که باید به‌خاطر بسپارید این است که آرام بمانید. جیغ زدن کودک ممکن است انواع احساسات را در بدنتان ایجاد کند به‌همین دلیل بهتر است مجبور شوید قبل‌از پاسخ‌گویی به فرزندتان کمی عقب‌نشینی کرده و احساسات خود را ارزیابی کنید.

آن‌ها نمی‌توانند احساسات خود را کنترل کنند، اما شما با تنفس عمیق می‌توانید به خود یادآوری کنید که حال فرزندتان خوب است و این‌گونه احساسات خود را کنترل نمایید. بهتر است صورت خود را خنثی و صدایتان را نرم و آهسته نگه دارید، تا فرزندتان به آرامش برسد. با ملایمت صحبت کنید و به او یادآوری کنید که می‌تواند با صدای آرام درخواست کمک کند.

زمانی‌که کودک شما دست از جیغ زدن کشید با برقراری ارتباط خوب و ناامیدی او را تصدیق کنید. به او کمک کنید تا راه‌حل‌های بهتری را برای حل مشکل خود در نظر بگیرد.

فضای امن برای او ایجاد کنید

گاهی جیغ زدن کودک واقعاً یک روش ضروری برای تخلیه عصبانیت است. این ممکن است مفید باشد که به کودک خود نشان دهید زمانی‌که نیاز به فریاد زدن دارد، کجا می‌تواند برود.

برخی از والدین به فرزندشان اجازه می‌دهند تا زمانی‌که در اتاق بسته ‌است و کسی مزاحم نمی‌شود، در اتاق‌خواب شان فریاد بزنند. برخی هم امکان دارد ترجیح دهند فرزندشان بیرون برود. گزینه دیگر این است که به کودک خود اجازه دهید تا روی عروسک یا بالشت خود فریاد بزنند.

صرف‌نظر از فضای انتخابی خود، به کودک اطمینان می‌دهید که وقتی آرام است شما نیز در دسترس هستید. دانستن این‌که وقتی فریاد می‌زنند توجه خاصی به آن‌ها نمی‌شود، ممکن است آن‌ها را تشویق کند که زودتر دست از فریاد کشیدن بردارند.

جیغ زدن کودک را می‌توانید سریعاً به یک بازی تبدیل کنید اگر در مکانی ساکت هستید، مانند خانه خود می‌توانید از این رفتار او یک بازی بسازید و ببینید چه کسی می‌تواند برای مدت کوتاهی صدای بلندتری داشته باشد، سپس به‌سرعت ببینید چه کسی می‌تواند آرام‌ترین زمزمه را ارائه دهد.

آن‌ها را به هر فضایی نبرید

تحقیقات زیادی نشان می‌دهد که معمولاً جیغ زدن کودک در بدترین زمان‌ها و مکان‌ها رخ می‌دهد. در مراسم مذهبی یا عروسی، کنسرت‌های بزرگ رستوران‌ها یا خواربار فروشی‌ها. این‌ها مکان‌هایی نیستند که هر روز فرزندتان را ببرید، کسب تجارب و انتظارات جدید ممکن است باعث ایجاد احساسات ناخوشایند در آن‌ها شود و به‌همین دلیل به جیغ کشیدن متوسل شوند.

به‌جای نادیده‌گرفتن سروصدا یا تلاش برای منطقی بودن فریاد فرزندتان در میان انبوه جمعیت، آن‌ها را بردارید و محیط را ترک کنید. پس‌از بیرون آمدن از آن مکان شلوغ می‌توانید به کودک خود اجازه دهید تا کمی هوای تازه تنفس کند، سپس برای او توضیح دهید که چرا جیغ زدن نامناسب است و قبل‌از بازگشت گزینه‌های جایگزین را ارائه دهید.

بچم خیلی جیغ میزنه چیکار کنم؟

جیغ زدن کودک می‌تواند برای والدین خسته‌کننده باشد. صدای فریاد آن‌ها احساسات را در شما بالا می‌برد و باعث ایجاد چالش می‌شود. اولین کاری که باید انجام دهید این است که خونسردی خود را حفظ کنید. روی یک رفتار آگاهانه و بلندمدت تمرکز کنید.

هنگامی‌که آرام شدید، انتظاراتی را که از فرزندان خود دارید و فرآیندی که برای برآورده‌شدن انتظارات آن‌ها در نظر گرفته‌اید را به‌خاطر بسپارید. اجازه ندهید رفتار شما تغییر کند، این یک فداکاری کوتاه‌مدت است که می‌تواند نتایج بلندمدت مثبتی برای شما به‌همراه داشته باشد.

در صورتی هم که نمی‌توانید با فریاد زدن کودک خود کنار بیایید و به‌دنبال افزایش آگاهی خود برای تربیت بهتر فرزندان خود هستید، می‌توانید از مجموعه سرای مشاور کمک بگیرید. این مجموعه با دارا بودن مشاوران متخصص کودک به‌صورت تلفنی و حضوری می‌تواند به شما والدین عزیز برای راحت‌تر گذراندن این دوران کمک کند.

تصمیم به داشتن فرزند یکی از پر چالش‌ترین تصمیمات برای زوجین است! دلیل این چالش هم این است که شما برای آمدن فردی تصمیم‌گیری می‌کنید که خود او هیچ نقشی در این موضوع بزرگ ندارد. نکته‌ مهمی که وجود دارد این است که زوجین با قبول تصمیم به بارداری مسئولیت بزرگی را بر عهده می‌گیرند. در این مسئولیت بزرگ تقسیم وظایف در نقش پدر و مادری یکی از چالش‌هایی است که اکثر زوجین با آن مواجه می‌شوند.

متأسفانه شکایت بیشتر خانم‌ها از آقایان این است که در امور بچه‌داری و خانه کمک‌حال آن‌ها نیستند و ناراحتی و شکایت خود را با جمله «شوهرم اصلا توی بچه داری کمکم نمیکنه!» ابراز می‌شود. یکی از دلایلی که باعث شکل‌گیری این مشکل در خانواده‌هاست، این است که متأسفانه برخی از آقایان نگهداری از فرزند را تمام و کمال بر عهده مادر می‌دانند که این تفکر کاملاً اشتباه باعث بیشتر شدن اختلافات زوجین می‌شود.

امروز با ما در این مقاله از سرای مشاور همراه شوید تا چند تکنیک کاربردی برای عدم بروز این مشکل را با شما در میان بگذاریم.

مشاوره قبل از بارداری

قدم اول برای عدم بروز مشکلات بین زوجین بعد از بارداری و نحوه نگهداری از فرزند دلبرشان، رفتن به مشاوره قبل از بارداری است. همان‌طور که قبل از ازدواج زن و مرد برای انتخاب درست و هوشمندانه نیاز به مشاوره دارند، مشاوره قبل از بارداری و تصمیم به فرزندآوری هم از آن دست کارهای مهمی است که هر زوجی قبل از بارداری می‌بایست انجام دهد. آمادگی قبل از زایمان لطف بزرگی است که هر پدر و مادری می‌توانند در حق زندگی خود و فرزندشان داشته باشند.

هنگامی‌که افراد آمادگی برای فرزندآوری و بارداری داشته باشند، قطعاً با ارتباطات خوب و درک متقابل می‌توانند شرایط را بهتر پیش ببرند. درواقع ارتباط خوب بین زوجین می‌تواند هم کیفیت شرایط بارداری و بعد از زایمان را تا حد قابل قبولی بالا ببرد. نکته مثبت و مهمی که مشاوره قبل از بارداری دارد این است که در این رفت‌وآمد، زوجین درک و کمک‌حال هم بودن را برای بعد از به دنیا آمدن فرزند خود آموزش می‌بیند.

این آموزش باعث می‌شود که همه مسئولیت نگهداری از فرزند بر دوش مادر نباشد تا با خستگی و درماندگی بگویید: شوهرم اصلا توی بچه داری کمکم نمیکنه! بنابراین رفتن به مشاوره قبل از بارداری را به هیچ‌وجه دست کم نگیرید!

با همسرتان از نگرانی و سختی‌های بچه‌داری حتماً صحبت کنید

یکی از چالش‌هایی که مادران با آن روبه‌رو هستند کم‌خوابی است! همان‌طور که می‌دانید کم‌خوابی می‌تواند عواقب سنگینی برای هر فردی که دچار آن می‌شود، داشته باشد. این عواقب برای مادری که دست تنهاست و کمکی برای نگهداری از کودک خود ندارد چندین برابر است. این عواقب سطح استرس، اضطراب، زودرنج بودن و عصبانیت را چندین برابر بالا خواهد برد و حتی می‌تواند منجر به این شود که بگویید «از مادر بودن خسته شدم». بنابراین بهترین راه برای جلوگیری و تحمل سختی‌ها گفتگو با همسرتان است که می‌تواند تا حدی زیادی شما را آرام‌تر کند. این گفتگو می‌تواند شوهرتان را نسبت به شرایط فعلی آگاهتر سازد. نکته مهمی که زن و مرد باید آن را با جان‌ودل بپذیرند این است که شرایط زندگی قبل از بارداری با بعد از آن، یک دنیای کاملاً متفاوت است. این تفاوت در سبک زندگی زوجین بعد از به دنیا آمدن فرزند بدون کمک شوهرتان بسیار سخت خواهد بود. در این گفتگو شما می‌توانید از نیازهایتان بگویید، از نیازهایی که می تواند به شما در اینکه مادر و همسر خوشحال و سرحالی باشید کمک بزرگی کند.

تقسیم وظایف و مسئولیت بچه داری

شنیدن جمله “شوهرم اصلا توی بچه داری کمکم نمیکنه” در واقع یک جمله تلخی است که نشان از آن دارد که مرد خانه برای از بین بردن این حس  باید دست به کار شود. به همین دلیل کاربردی‌ترین راه‌حل برای این مشکل، تقسیم وظایف و همدلی میان والدین است.هنگامی‌که والدین برای حفظ هر چه بیشتر روابط خود با یکدیگر همکاری کنند، همه افراد خانواده از این همکاری سود خواهند برد. خوشبختانه با توجه به آگاهی که در جامعه به وجود آمده، تعداد مردانی که در مراقبت از فرزندان خود هستند رو به افزایش است. این مراقبت و ارتباط با فرزند می‌تواند در رشد یک رابطه سالم پدر و فرزند نقش مهمی را ایفا کند. نکته مثبت دیگری که این همکاری و همدلی بین زوجین برای مراقبت از کودکان به وجود می‌آورد، الگوبرداری کودکان از رابطه سالمی است که بین والدین جریان می‌یابد.

وقتی والدین برای بهتر پیش بردن و درک بهتر شرایط همکاری می‌کنند، حس خوب و آرامش‌بخشی بین آن‌ها شکل می‌گیرد. نکته‌ای که در تقسیم وظایف بین والدین وجود دارد این است که به جای هدف‌گذاری دقیق، بهتر است راهی پیدا کنید تا به ‌سادگی با مسئولیت به صورت متعادل بیتان تقسیم شود تا هردوی شما احساس شادی، بهره‌وری و قدردانی داشته باشید.

در یادگیری وظایف پدری به همسرتان کمک کنید

با توجه به اینکه از زمان‌های گذشته وظایف والدین به طرز نادرستی بین افراد الگو شده به همین دلیل اکثر خانم‌ها از اینکه همسرشان در نگه‌داری فرزندشان کمک نمی‌کند گلایه دارند و همیشه آن را با جمله «شوهرم اصلا توی بچه داری کمکم نمیکنه» بیان می‌کنند. درصد بالایی از آقایانی که وارد نقش پدری می‌شوند متأسفانه از اینکه چطور می‌توانند به همسرشان در امر بچه‌داری کمک کنند، اطلاعاتی ندارند.

برای اینکه بتوانید از شوهرتان برای بچه‌داری کمک بگیرید، اجازه بدهید آن‌ها هم دست‌به‌کار شوند. شاید در ابتدا اطلاعات زیادی در این امر نداشته باشند، اما شما می‌توانید با صبر و حوصله او را در این امر کمک کنید. بسیاری از پدران با آموزش توانسته‌اند بهترین حالت خود را در کمک به مادر در نگهداری و مراقبت از کودک ارائه دهند که این امر نیازمند صبوری از سمت مادر است.

از وحشت‌زدگی همسرتان در نقش پدری نگران و ناراحت نشوید

بسیاری از افراد هنگامی‌که در نقش جدیدی از زندگی خود قرار می‌گیرند دچار اضطراب و استرس می‌شوند. برخی از آقایان هم از این شرایط مستثنی نبوده و هنگامی‌که در نقش پدری قرار می‌گیرند از شرایط موجود دچار استرس می‌شوند.

سطح استرس برخی از آن‌ها آنقدر بالا می‌رود که نمی‌توانند بازدهی خوبی در نقش خود داشته باشند. همین امر باعث گلایه خانم‌هاخواهد شد. واقعیت این است که همسران این خانم‌ها هنوز نتوانسته‌اند خودشان را در نقش پدری بپذیرند تا بتوانند کمک‌هایی که باید را انجام دهند.

همسرتان را در ایفای نقش پدری مورد تمسخر قرار ندهید

ازآنجایی‌که ممکن است همسرتان در مراقبت از کودکتان ضعف‌هایی داشته باشد، سعی کنید به‌هیچ‌وجه او را مسخره نکنید. سعی کنید ابتدا کارهایی را که در امور بچه‌داری می‌تواند انجام دهد، برایش توضیح دهید، سپس اجازه دهید که خودش دست‌به‌کار شود. از دور نظاره‌گر باشید و چنانچه دیدید که بخشی از کار را اشتباه انجام می‌دهد با آرامش کار درست را به او یادآوری کنید. بعد از یادآوری اجازه دهید کارش را ادامه دهد و کودک را از او نگیرید.

زمانی برای تنها گذاشتن پدر با کودکان در نظر بگیرید

برای اینکه بتوانید همسرتان را با نگهداری از کودکان بیشتر آشنا کنید، حتماً ساعاتی را در طول هفته برای تنها گذاشتن آن‌ها در نظر بگیرید. این امر باعث می‌شود که رابطه‌ای بین پدر و فرزند شکل بگیرد و شما هم مداوم این جمله شوهرم اصلا توی بچه داری کمکم نمیکنه را تکرار نکنید. در این زمانی که پدر با کودک تنهاست می‌تواند توانایی‌های خود را آشکار کند و خود را در مراقبت از کودک به چالش بکشد.

در این به چالش کشیدن ممکن است پدر بخش‌های توانایی خودش را در نگهداری از کودک شناسایی کند. این بخش می‌تواند غذا دادن به کودک، حمام بردن کودک، آرام کردن کودک و بازی با او باشد. بنابراین حتماً در طول هفته این زمان را برای تنها ماندن پدر و فرزند در نظر بگیرید.

ما در این مقاله از سرای مشاور که درباره موضوع مهم شوهرم اصلا توی بچه داری کمکم نمیکنه بود، سعی کردیم تکنیک‌هایی که شما را در چالشی که بین زوجین برای مراقبت از کودک و بچه‌داری آقایان است آشنا کنیم. امیدواریم با رعایت این تکنیک‌ها و همچنین همدلی و همکاری باهم بتوانید در پروسه بچه‌داری و تربیت فرزند دلبندتان با آرامش هرچه بیشتر پیش بروید. در صورت نیاز مشاوره پیش از بارداری می‌توانید از کارشناسان حرفه‌ای ما به صورت تلفنی و حضوری کمک بگیرید.