هر رابطه‌ای با شادی، دردسر و ناراحتی و تلاش کردن همراه است. زمانی که تصمیم به ازدواج می‌گیریم شاید متوجه این موضوع نباشیم که خانواده همسرمان نیز می‌تواند در این موارد سهیم باشد. در یک ازدواج ممکن است دخالت خانواده‌ی همسر اثر محدودکننده و سمی بر رابطه‌ی زن و شهر داشته باشد. همه‌ی مادر شوهر و پدرشوهرها ترسناک نیستند اما برخی از آن‌ها رفتارهای وحشتناکی دارند. داشتن اختلاف‌نظر با خانواده همسر تفاوت زیادی با داشتن رفتارهای ویرانگر و مخرب دارد. این رفتارها پیوندهای بین افراد را تضعیف می‌کند. بهتر است یاد بگیرید که چگونه قبل از بین رفتن روابط عاطفی و نزدیک شما با شریک زندگی‌تان، رفتارهای سمی خانواده‌ی همسرتان را تشخیص دهید و در مقابل آن‌ها چه برخوردی داشته باشید.

چرا کنار آمدن با خانواده‌ی همسر دشوار است؟

حتی وقتی همسرتان عالی باشد بازهم کنار آمدن با خانواده‌ی همسر دشوار است. حال این سوال مطرح می‌شود که چرا برخورد با مادر زن و پدر زن ممکن است دشوار و استرس‌زا باشد؟ دلایلی که باعث می‌شود فردی با خانواده‌ی همسر خود درگیر شود، متفاوت است؛ اما در مرکز هر ارتباط نامناسب بین فرد و خانواده‌ی همسر چند مسئله‌ی اصلی وجود دارد؛ مسائلی مثل آسیب‌های قدیمی تا عدم توانایی در رها کردن. پس در مرحله اول شما ابتدا باید دلایل سخت بودن ارتباط با خانواده همسر خود را به صورت دقیق شناسایی و ریشه‌یابی کنید تا بتوانید به صورت مؤثر با این مسئله روبرو شوید. در ادامه به بررسی برخی از این دلایل می‌پردازیم.

سریع قضاوت کردن

وقتی صحبت از خانواده‌ی همسر می‌شود، در هر دو طرف قضاوت‌های سریع وجود دارد. مادر شوهرها و پدرشوهرها می‌توانند در مورد نحوه‌ی برخورد شما با همسرتان و مراقبت از او، شما را سریع قضاوت کنند. همسرتان هرچقدر پیر شود یا استقلال داشته باشد، پدر و مادر هرگز از دیدن او به‌عنوان فرزند خود دست برنمی‌دارند و به همین ترتیب هرگز از خواستن بهترین چیزها برای او کوتاه نمی‌آیند. این موضوع می‌تواند باعث شود خانواده‌ی همسرتان شما را در مورد هر کاری که انجام می‌دهید قضاوت کنند. آن‌ها شما را در کارهایی مثل فرزند پروری، آشپزی و نظافت قضاوت می‌کنند و همین موضوع باعث دخالت آن‌ها در زندگی‌تان می‌شود. این مورد را از سمت دیگر نیز می‌توان دید، وقتی احساس می‌کنید قضاوت شده‌اید شما نیز به قضاوت کردن راجع به مادر شوهر و پدرشوهر خود می‌پردازید.

امتناع از رعایت مرزها

تعیین مرز با خانواده‌ی همسر کار دشواری است و بعد از آن اگر مرزهایی که تعیین می‌کنیم نقض شود، ایجاد یک رابطه‌ی احترام‌آمیز متقابل غیرممکن می‌شود. پدر و مادر همسر مرزهای شما را به طرق مختلف می‌توانند نقض ‌کنند؛ به طور مثال آن‌ها می‌توانند مرزهای شما را از طریق دخالت کردن در بحث بین شما و همسرتان، ارائه‌ی مشاوره ناخواسته یا حتی ارائه‌ی راه‌هایی برای تمیز کردن خانه و فرزند پروری شما، نقض کنند. این نوع دخالت خانواده همسر در زندگی شما آسیب‌زننده خواهد بود. دخالت خانواده‌ی همسر در زندگی دلایل مختلفی دارد که مهم‌ترین آن کنترل‌گری است. علاوه بر آن آن‌ها چون مسن‌تر هستند انتظار احترام ویژه دارند و ممکن است به این موضوع توجه نکنند که اگر درخواست احترام دارند آن‌ها نیز باید محترمانه رفتار کنند.

ایده آل‌های قدیمی

ازآنجاکه پدر و مادر زن یا شوهر اغلب از زمان دیگری می‌آیند، ممکن است انتظارات قدیمی یا تاریخ گذشته‌ای از رابطه‌ی شما داشته باشند که این موضوع می‌تواند منجر به درگیری شود. آن‌ها می‌توانند شروع به مقایسه‌ی روابط شما با دیگران کنند و در مورد نقش‌های کلیشه‌ای جنسیتی که با آن‌ها تربیت شده‌اند از شما انتقاد کنند. آن‌ها شروع به انتقاد از نحوه‌ی مراقبت از بچه‌ها یا نحوه‌ی تقسیم وظایف خانه میان شما و همسرتان می‌کنند. درواقع اگر موضوعی با آنچه آن‌ها همیشه می‌دانند منافات داشته باشد، در مورد آن حرف و نقدی برای گفتن خواهند داشت.

نشانه‌هایی که باید در خانواده همسر به آن‌ها توجه کنید

فقط شناخت مسائلی که باعث مشکل با خانواده‌ی همسرتان می‌شود کافی نیست، بلکه شما باید نشانه‌های یک خانواده سمی را نیز بدانید. نشانه‌هایی مثل دخالت خانواده‌ی همسر در زندگی یا ایجاد اختلاف بین شما و همسرتان می‌تواند آسیب‌زننده باشد. شناسایی نشانه‌های یک مادر شوهر یا پدرشوهر سمی برای حفاظت از رابطه‌ی شما و همسرتان مهم است.

آن‌ها تلاش می‌کنند احساس بدی در شما ایجاد کنند.

گاهی اوقات ممکن است خانواده‌ی همسرتان شما را دوست نداشته باشند. در این شرایط ممکن است آن‌ها رفتار بالغانه‌ای نداشته باشند و سعی کنند در شما احساس بدی ایجاد کرده و اعتمادبه‌نفستان را پایین بیاورند. این‌گونه افراد سمی هستند و بهتر است سعی کنید اثر آن‌ها بر زندگی‌تان را محدود کنید. در این صورت با همسر خود گفت‌وگو کرده و با او به این برسید که مدت زمان معاشرت با خانواده او را کمتر کنید.

آن‌ها در تصمیمات خصوصی شما دخالت می‌کنند.

داشتن یک پدرشوهر یا مادر شوهر تحمیل‌کننده و درگیر می‌تواند منجر به مشکلات زیادی شود. گاهی اوقات این رفتار ناشی از حس مراقبت آن‌هاست ولی در بیشتر موارد دلیل این رفتار کنترل‌گری است. پدرشوهر یا مادر شوهری که در تصمیمات و زندگی شما دخالت می‌کنند برای رابطه‌ی عاشقانه‌ی شما سمی هستند. تحمیل نظرات و دخالت در مسائل علامت مهمی است که نشان می‌دهد آن‌ها برای شما و نظرات شما احترامی قائل نیستند.

 

آن‌ها بدون اینکه خبر بدهند به منزل شما می‌آیند.

حضور خانواده همسر شما بدون خبر قبلی نه‌تنها نشانه‌ی بی‌احترامی است، بلکه نشان می‌دهد که آن‌ها سعی در کنترل رابطه‌ی شما دارند. این رفتار گرچه در ابتدا به نظر دوست‌داشتنی می‌رسد، اما خانواده‌ای که نمی‌تواند به مرزهای خانه و فضای شخصی شما احترام بگذارد می‌تواند بین شما و همسرتان قرار بگیرد. خواه رفتار آن‌ها آگاهانه باشد یا ناخودآگاه، این نوع رفتار سمی تلقی می‌شود. برخورد قاطعانه تنها راه پایان دادن به تکرار این رفتار است.

آن‌ها بازی‌های احساسی راه می‌اندازند.

واکنش احساسی بیش‌ازاندازه یکی از روش‌های خانواده همسر برای کنترل شما و روابط شما است. این کار به طور مثال به مادرزن و پدرزن شما اجازه می‌دهد که شرایط را کنترل کنند و همدردی به دست آورند. این افراد همچنین ممکن است درجایی که ما حضور نداریم از ما بدگویی ‌کنند. وقتی این اتفاقات می‌افتد باید بدانید که مشکلی پیش آمده است، پس مکث کنید و دوباره ارزیابی کنید که در کجا هستید و کجا می‌خواهید بروید.

آن‌ها با شما غیردوستانه برخورد می‌کنند.

خانواده‌ی همسرتان با شما به سردی برخورد می‌کنند، زمانی که صحبت می‌کنند گویی که آنجا نیستید یا در میهمانی‌های خانوادگی شما را نادیده می‌گیرند. آن‌ها با شما طوری رفتار می‌کنند انگار شما وجود ندارید و وقتی از این برخورد ابراز ناراحتی می‌کنید، پرخاشگری منفعلانه می‌کنند. اگر خانواده‌ی همسرتان شما را نادیده می‌گیرند و با شما غیردوستانه برخورد می‌کنند، این بدان معناست که آن‌ها نه‌تنها شما را دوست ندارند بلکه برای شما احترامی هم قائل نیستند.

آن‌ها شما و همسرتان را در مقابل هم قرار می‌دهند.

بارزترین نشانه‌ی یک پدرشوهر یا مادر شوهر خطرناک این است که آن‌ها تلاش می‌کنند گفت‌وگوهای شما را به دعوا تبدیل کنند. آن‌ها در شما و همسرتان احساسات منفی و نارضایتی ایجاد می‌کنند. ریشه‌ی این رفتار تلاش برای دخالت خانواده‌ی همسر در زندگی شما است.

بهترین راه‌های برخورد با دخالت مادر شوهر و خانواده‌ی همسر

هیچ روش مشخصی برای مقابله با خانواده‌ی سمی وجود ندارد و برای هر موقعیت خاص روش مقابله منحصر به فردی با توجه به ویژگی‌های شخصیتی طرفین پیشنهاد می‌شود. تکنیک‌هایی که در ادامه به آن می‌پردازیم می‌تواند به شما سرنخ‌هایی برای مقابله صحیح با خانواده سمی شوهر یا زنتان معرفی کند.

تبدیل به یک جبهه‌ی متحد شوید.

اولین کاری که شما باید در برخورد با دخالت مادر شوهر و پدرشوهر انجام دهید تبدیل‌شدن به یک جبهه‌ی متحد با همسرتان است. بنشینید و با همسر خود در مورد اتفاقات و احساساتتان گفتگوی صمیمانه داشته باشید. به همسرتان بگویید که نمی‌توانید به‌تنهایی با این مشکل کنار بیایید. اگرچه ممکن است شوهرتان وابسته به خانواده باشد ولی باید در نظر بگیرد که وقتی یکی از شما مشکلی دارد، یعنی هر دو مشکل دارید.

گفت‌وگو را تبدیل به یک تصمیم کنید.

مکالمه‌ی خود را بدون رسیدن به‌نوعی قطعنامه مسالمت‌آمیز یا سازش به پایان نبرید. اگر احساس می‌کنید از طرف پدر یا مادر شوهر خود موردحمله قرار گرفته‌اید، به همسر خود اطلاع دهید که چه خبر است. مطمئن شوید که هر دو نفر شما به دنبال تصمیمی هستید که به‌راحتی و به‌اندازه کافی به آن پایبند باشید.

وضعیت را از دید همسرتان ببینید.

به این فکر کنید که شریک زندگی شما چگونه ممکن است شرایط را ببیند و سپس آن مشکل را از دید خانواده همسر خود نیز در نظر بگیرید. گفتگو را روی احساس خود متمرکز نگه‌دارید و از جملاتی که به مشکلی در خانواده‌ی همسرتان اشاره می‌کند، دوری‌کنید. با چند مثال به همسرتان بگویید که هنجار در خانواده‌ی شما چگونه است و چرا این هنجار باعث می‌شود شما از رفتار والدین او ناراحت باشید. وقتی برای احساسات خود منطق ارائه می‌دهید بهتر می‌توانید راه‌حل‌های مناسب پیدا کنید.

یک برنامه برای تغییر ایجاد کنید.

هنگامی‌که تمام احساسات خود را بیان کردید و به شریک زندگی خود فرصت دادید تا احساسات خود را آشکار کند، در مورد اینکه چه چیزهایی را می‌خواهید حل‌وفصل کنید برنامه‌ریزی کنید. حتی اگر همسرتان موافق نیست که مشکلی وجود دارد، به او بگویید که باید چیزی تغییر کند تا شما بتوانید دوباره آرامش داشته باشید.

در مورد شرایط و حدومرزها توافق کنید.

تعین مرزهای سالم، احترام به خود ما و همچنین یکی از پایه‌های هر رابطه‌ی سالم است. به شریک زندگی خود بگویید چه شرایط و محدودیت‌هایی دارید. بسیار مهم است که به همسرتان اطلاع دهید که انتظار شما چیست و چه چیزی را می‌پذیرید؛ اما رعایت مرزهای او نیز مهم است.

بگذارید همسرتان پیش‌قدم شود.

به همسر خود اجازه دهید در تعیین مرزهای جدید پیش‌قدم شود. به‌هرحال، آن‌ها والدین او هستند و بهتر است بحث در مورد این مسائل به عهده‌ی او باشد. اینکه همسرتان با احساسات شما موافق باشد یا نه مهم نیست. شما به‌عنوان یک زوج متعهد وظیفه‌دارید از یکدیگر محافظت کنید.

رفتار خود را تنظیم کنید.

بعد از تعیین حد و مرزها، لازم است که شما و همسرتان رفتار خود را بر اساس آن‌ پیش ببرید تا خانواده همسرتان بدانند که شما فقط تهدید نمی‌کنید و به مرزهای تعیین شده پایبند هستید.

روی تصمیمات خود تاکید داشته باشید.

باید در نظر داشته باشید که تغییرات یک شبه ایجاد نمی‌شوند پس مایوس نشوید و با کوچک‌ترین تغییرات امیدوار باشید. لازم است در حالی که زمان می‌دهید، روی حد و مرزهای خود نیز تاکید کنید. اگرچه بهتر است که نظرات خود را با ملایمت ابراز کنید اما شاید موقعیتی خاص نیازمند رفتار قاطعانه از طرف شما باشد. اگر بی احترامی‌های خانواده همسرتان بدون هیچ گونه بهبودی ادامه پیدا کرد، شما می‌توانید این انتخاب را داشته باشید که از آن‌ها فاصله بگیرید.

منبع: Medium

اگر شما پدر یا مادر هستید، می‌دانید گاهی اوقات احساسات منفی باعث می‌شوند نتوانید بهترین خودتان باشید. گاهی بچه‌ها می‌توانند دکمه‌هایی را در شما فشار دهند که خودتان نیز نمی‌دانید آن‌ها را دارید. در این مواقع ممکن است شروع به فریاد زدن بر سر کودک کنید. بهتر است این را بدانید که تنها شما نیستید که این کار را انجام می‌دهید و احساس ناامیدی از والد بودن یک حس طبیعی است که احتمالاً تمام پدر و مادرها آن را تجربه می‌کنند. خبر خوب این است که شما می‌توانید نحوه‌ی گفتگو با فرزندان خود را تغییر دهید و یک بحث همراه با فریاد زدن سر کودک را به یک گفتگوی محترمانه تبدیل کنید.

دلیل داد زدن پدر و مادر سر بچه چیست؟

پاسخ کوتاه این است که احساس خستگی و عصبانیت می‌کنیم و این باعث می‌شود صدایمان را بلند کنیم. اما داد زدن سر کودک به‌ندرت شرایط را حل می‌کند. از این طریق والد ممکن است کودک را برای مدت کوتاهی ساکت کرده و مطیع خود کند، اما باعث اصلاح رفتار یا نگرش او نمی‌شود. به طور خلاصه، داد زدن سر کودک باعث می‌شود او یاد بگیرد از شما بترسد. کودکان برای یادگیری به والدین خود اعتماد می‌کنند. اگر عصبانیت، پرخاشگری و فریاد زدن بخشی از آنچه کودک در خانواده‌ی خود طبیعی می‌داند باشد، او نیز همین رفتار را می‌آموزد و در پیش می‌گیرد. دکتر لورا مارکهام، نویسنده و مربی والدین، پیامی صریح دارد: شغل شماره‌ی یک شما به‌عنوان پدر و مادر، ​​پس از اطمینان از امنیت فرزندان، مدیریت احساسات خودتان است.

اثر داد زدن سر کودک

اگر تا به حال کسی سر شما فریاد زده باشد، می‌دانید که صدای بلند باعث شفافیت بیشتر پیام نمی‌شود. این موضوع برای فرزندان شما نیز صادق است. فریاد زدن مداوم بر سر کودکان باعث می‌شود که واکنش آن‌ها نسبت به صدای شما تنظیم شود و نظم و انضباط بخشیدن به آن‌ها سخت‌تر خواهد شد؛ زیرا هر بار که شما صدای خود را بالا می‌برید، قدرت پذیرش آن‌ها کاهش می‌یابد. پژوهش‌های اخیر اشاره می‌کند که داد زدن سر بچه‌ها باعث می‌شود آن‌ها از نظر جسمی و کلامی پرخاشگرتر شوند. مهم نیست که داد زدن شما بر سر کودک به چه علت است، این رفتار بیانگر عصبانیت است و باعث می‌شود کودک بترسد و احساس ناامنی کند. از طرف دیگر، رفتار توأم با آرامش و اطمینان‌بخشی باعث می‌شود کودکان علی‌رغم رفتار بد احساس دوست داشته شدن و پذیرش کنند. فریاد زدن سر کودک کار بدی است و فریاد زدنی که همراه با توهین و تحقیر باشد به‌عنوان سوء‌استفاده‌ی عاطفی شناخته می‌شود و می‌تواند اثرات طولانی‌مدت مخربی همچون کمبود عزت‌نفس، اضطراب و افزایش پرخاشگری را در پی داشته باشد.

به‌جای داد زدن سر بچه چه کنیم؟

کودکانی که ارتباط عاطفی شدیدی با والدین خود دارند، تربیت آن‌ها راحت‌تر است. وقتی کودکان احساس امنیت می‌کنند و بدون قیدوشرط دوست داشته می‌شوند، قبل از اینکه موضوعی باعث عصبانیت و فریاد شود، پذیرای گفتگو و شنیدن خواهند بود. در ادامه چند تمرین برای کاهش داد زدن سر کودک و راه‌های جایگزین برای آن را بیان می‌کنیم.

به خودتان یک وقت استراحت بدهید.

قبل از اینکه خیلی عصبانی شوید و صدایتان را بالا ببرید از محل درگیری فاصله بگیرید. برای چند لحظه به خود فرصت ارزیابی مجدد و چند تنفس عمیق را بدهید، این کار به آرام شدن شما کمک می‌کند. این کار همچنین به کودکان شما در مورد رعایت حد و مرزها و مدیریت احساسات به روشی سالم آموزش می‌دهد.

 درباره‌ی احساسات خود صحبت کنید.

عصبانیت احساسی عادی است که در صورت مدیریت صحیح می‌توان از آن به‌درستی استفاده کرد. با تصدیق همه‌ی احساسات از شادی و هیجان گرفته تا غم، عصبانیت، حسادت و ناامیدی به فرزندان خود می‌آموزید که همه‌ی این احساسات بخشی از عواطف انسانی ما هستند. هنگام عصبانیت به‌جای داد زدن سر بچه در مورد احساس خود صحبت کنید و فرزندان خود را به انجام چنین کاری تشویق کنید. این امر به آن‌ها کمک می‌کند تا نگرشی محترمانه نسبت به خود و دیگران داشته باشند و روابط سالمی در زندگی خود برقرار کنند.

با رفتار بد کودک با آرامش اما محکم برخورد کنید.

کودکان گاهی اوقات بد رفتار می‌کنند. این بخشی از مراحل بزرگ شدن است. با آن‌ها به روشی محکم صحبت کنید که شأن و منزلت آن‌ها حفظ شود، اما روشن شود که برخی رفتارها قابل‌تحمل نیستند. داد زدن سر کودک روشی نیست که بتوانید با آن فرزند خود را به‌خوبی تربیت کنید.

از هشدار درمورد عواقب کار استفاده کنید اما تهدید و داد زدن سر کودک را کنار بگذارید.

استفاده از تهدید و مجازات، عصبانیت، کینه و درگیری بیشتری ایجاد می‌کند. این موضوع در طولانی‌مدت باعث می‌شود کودک نظم و انضباط کمتری بپذیرد. تهدید و مجازات کودکان را تحقیر و شرمنده می‌کند و باعث احساس ناامنی در آن‌ها می‌شود. از طرف دیگر، بیان عواقبی که رفتار خاصی را برطرف می‌کند (مانند بردن اسباب‌بازی پس از توضیح اینکه اسباب‌بازی‌ها برای بازی هستند، نه برای ضربه‌زدن به دیگران) به کودکان در انتخاب بهتر کمک می‌کند.

نیازهای اساسی کودک را تأمین کنید.

تأمین نیازهای اساسی کودک، مانند خواب کافی و رفع گرسنگی، کودکان را راضی و شاد نگه می‌دارد و در مجموع باعث ایجاد رفتار بهتر می‌شود. همچنین، ایجاد یک روال معمول باعث می‌شود آن‌ها اضطراب کمتری داشته باشند و در نتیجه از نافرمانی و عصبانیت آن‌ها پیشگیری می‌شود.

بعد از داد زدن سر بچه چه کاری باید کرد؟

هرچقدر هم که استراتژی پیشگیری از داد زدن شما خوب باشد، بعضی اوقات صدای خود را بلند می‌کنید. مشکلی نیست به رفتار خود آگاه باشید و عذرخواهی کنید. این‌گونه فرزندان شما یک درس مهم می‌آموزند: همه‌ی ما اشتباه می‌کنیم و باید عذرخواهی کنیم. اگر فرزندانتان فریاد می‌کشند، مرزها را به آن‌ها یادآوری کنید و اینکه چطور فریاد زدن یک راه ارتباطی قابل‌قبول نیست. آن‌ها باید بدانند که شما آماده‌ی شنیدن هستید به شرطی که احترام بگذارند. با این روش‌ها شما به آن‌ها کمک خواهید کرد تا عادت‌های مادام‌العمر ایجاد کنند که مدیریت تعارض را آسان‌تر می‌کند. این موضوع به فرزندان شما یاد می‌دهد اشتباهات دیگران درک کنند و اینکه بخشش ابزاری مهم برای برقراری ارتباط سالم در یک خانواده است.

اگر تاکنون برای پیشبرد اهدافتان از داد زدن سر بچه استفاده کرده‌اید، اکنون می‌توانید این مسیر را تغییر دهید. با صحبت صریح با فرزندان در مورد اشتباه فریاد زدن و اینکه چرا عصبانیت خود را از طریق سالم نشان نمی‌دهید، شروع کنید. خانه‌ی خود را به محیطی آرام تبدیل کنید تا افراد با احترام با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و احساسات یکدیگر را بدون سرزنش، شرمساری یا قضاوت کردن، تصدیق کنند. اگر اشتباه کردید، تسلیم نشوید. این مسیر آسانی نیست اما ارزش هر تلاشی را دارد. در صورتی که با راهکارهای گفته شده اثرات داد زدن سر کودکتان از بین نرفت از مشاوره کودک استفاده کنید تا فرزندتان در فضایی امن بتواند احساسات منفی درون خود را بروز دهد و با آموزش‌های صحیح احساسات مخرب در او تصحیح شود.

منبع: Healthline

بیشتر افراد در یک نقطه از زندگی با مسئله‌ی جدایی روبه‌رو می‌شوند. روزهای تلخی که ترجیح می‌دهید در تخت خواب بمانید و هیچ کاری نکنید. چه عامل جدایی شما باشید و چه طرف مقابلتان، گذراندن دوران بعد از جدایی آسان نخواهد بود. احتمالاً شما نیز مانند بیشتر افراد با جدایی از راه‌های درست کنار نمی‌آیید. شاید بخواهید غم و اندوه خود را با خوردن یا نوشیدن کاهش دهید و یا نتوانید دست از سرزنش کردن خود بابت اتفاقات گذشته بردارید. مکانیسم‌های مقابله‌ای شما هرچه که هست بهتر است به دنبال راه درست‌تر و بهتری برای عبور از ناراحتی بعد از جدایی باشد.

برای اینکه بتوانید گذشته را پشت سر بگذارید و به زندگی معمول خود ادامه دهید، هشت مورد از کارهایی را که اکنون می‌توانید انجام دهید تا احساس بهتری داشته باشید و به ترمیم قلب شکسته‌ی خود کمک کنید، به شما می‌گوییم؛ بنابراین بهتر است وقت خود را با مرور اتفاقاتی که در گذشته افتاده است هدر ندهید و در حال حاضر برای بهتر شدن گام بردارید.

احساسات خود را بعد از جدایی نادیده نگیرید

اگرچه طبیعی است که بخواهید احساس بهتری داشته باشید اما نباید احساسات خود را نادیده بگیرید و یا وجود آن‌ها را انکار کنید. بخشی از فرایند بهبودی، تأیید احساسات و اجازه دادن به خود برای غصه خوردن است. این فرایند به‌ویژه درصورتی‌که رابطه‌ای طولانی‌مدت داشته‌اید، بسیار مهم است. حتی اگر رابطه‌ای مملو از مشکلات داشته‌اید بازهم طبیعی است که بعد از جدایی احساس ناراحتی داشته باشید. همچنین مهم است که به خودتان فرصت و زمان گریه کردن بدهید. باور کنید یا نکنید، گریه باعث می‌شود که روحیه‌ی شما بهبود یابد و به شما کمک می‌کند تا در طولانی‌مدت احساس بهتری داشته باشید. درنتیجه، شما باید چند روز یا شاید حتی یک هفته به خودتان اجازه دهید تا آنچه را که اتفاق افتاده پردازش کنید، اما بعدازآن وقت این است که خودتان را جمع کنید و به حرکت خود ادامه دهید.

این کار به این معنا نیست که غم و اندوه کاملاً از بین می‌رود، اما به روند بهبودی بعد از جدایی کمک می‌کند. اگر متوجه شدید که نمی‌توانید گریه کردنتان را متوقف کنید یا بدون دلیل گریه می‌کنید، باید با پزشک یا مشاور خود صحبت کنید. گاهی اوقات یک شکست آسیب‌زا و جدایی می‌تواند در برخی افراد افسردگی ایجاد کند یا یک مشکل روانی را دوباره زنده کند.

بعد از جدایی، چیزهایی را که باعث زنده شدن خاطراتتان می‌شود حذف کنید

هنگام جدایی، یکی از اولین کارهایی که باید انجام دهید پاک‌سازی خانه از تمام وسایل و خاطرات گذشته است. اگر هنوز عکس‌ها و وسایل شریک عاطفی سابق خود را در خانه نگه می‌دارید، حرکت به سمت بهتر شدن بعد از جدایی و بهبودی عاطفی به‌نوعی دشوار است؛ درنتیجه وقت بگذارید و تمام وسایل او را از خانه‌ی خود جمع کنید. البته این بدان معنا نیست که شما باید وسایل او را بسوزانید، به خیابان بیندازید یا هر آنچه را که به شما داده است بفروشید، اما حداقل باید این وسایل را در یک جعبه جمع کنید. در صورت تمایل هرچه را متعلق به اوست پس دهید یا آن‌ها را به خیریه اهدا کنید. شما باید او را از صفحات اجتماعی خود حذف کنید و به دنبال کنجکاوی در مورد او نباشید. هرچه ارتباط شما با یکدیگر کمتر باشد، ادامه‌ی کار برای شما راحت‌تر خواهد بود.

بعد از جدایی، کاملاً با شریک عاطفی سابق خود قطع ارتباط کنید

شما برای بهبود شرایط روحی خود نیاز دارید با شریک سابق خود کاملاً قطع ارتباط کنید. به‌عنوان‌مثال، نوشیدن قهوه باهم برای گفتگو یا دیدار مجدد او به‌عنوان یک دوست رفتار سالمی نیست. درواقع، این روش شما را همچنان به شریک عاطفی سابقتان متصل نگه می‌دارد. اگر احساس می‌کنید که نیاز دارید با او حرف بزنید، یک نامه نوشته و احساسات و حرف‌هایی را که فکر می‌کنید باید می‌گفتید در آن بنویسید اما هرگز آن را پست نکنید. این کار صرفاً برای تخلیه‌ی احساسات شما بر روی کاغذ است و ارسال آن کار درستی نیست. در عوض اگر احساس می‌کنید باید آن را با کسی در میان بگذارید، اجازه دهید یک دوست معتمد یا مشاور شما آن را بخواند.

در دوران پس از جدایی لیستی از خطاهای شریک عاطفی سابق خود تهیه کنید

ممکن است بعد از جدایی، بارها و بارها به همه‌ی چیزهایی که در مورد رابطه‌ی قبلی خود ازدست‌داده‌اید، فکر کنید. در این دوران معمولاً فقط خصوصیات مثبت را به یاد می‌آورید و اتفاقات تلخ را فراموش می‌کنید، اما این کار در بهبودی شما اختلال ایجاد می‌کند. اگر می‌خواهید دوران بعد از جدایی را راحت‌تر سپری کنید، باید به خود یادآوری کنید که چرا شما دو نفر باهم تناسب ندارید. کمی وقت بگذارید و تمام مواردی را که در مورد همسر سابقتان آزاردهنده می‌پنداشتید، یادداشت کنید. چیزهای بزرگ و کوچک را در این لیست بگنجانید. به‌عنوان‌مثال، اگر همسر سابق شما خیانت می‌کرد یا علاقه‌ای به صحبت در مورد آینده نداشت این موارد را به خود یادآوری کنید. این موضوع به فراموش کردن رابطه گذشته شما کمک می‌کند.

در دوران بعد از جدایی از خودتان مراقبت کنید

برای اینکه احساس بهتر شدن داشته باشید و این روند را به‌درستی طی کنید از خودتان مراقبت کنید. مطمئن شوید که درست غذا می‌خورید، به‌طور منظم ورزش می‌کنید، به‌طور مداوم دوش می‌گیرید و به مقدار کافی می‌خوابید. به چیزهایی فکر کنید که برای شما شادی‌آورند و سعی کنید آن‌ها را در زندگی خود بگنجانید. مثلاً کتاب موردعلاقه‌ی خود را بخوانید، در رستورانی که دوست دارید غذا بخورید یا حتی می‌توانید با یک لباس جدید، یک کفش جدید یا یک وسیله‌ی جدید برای خود تنوع و حس مثبت ایجاد کنید. سعی کنید در این دوران از تغییراتی که دائمی و غیرقابل‌برگشت هستند خودداری کنید زیرا ممکن است با گذشت زمان احساس پشیمانی کنید.

پس از جدایی با دیگران ارتباط برقرار کنید

اگرچه ممکن است وسوسه شوید تا در اتاق خود بمانید و این دوران را به‌تنهایی سپری کنید، اما این‌یک روش درست در مواجهه با جدایی نیست. برای ارتباط با خانواده و دوستانتان برنامه‌ریزی کنید. هرگز قدرت خندیدن و انجام سرگرمی با افرادی که شما را دوست دارند و از شما حمایت می‌کنند را دست‌کم نگیرید. این روش نه‌تنها یک روش عالی برای بهبود است، بلکه به شما کمک می‌کند ذهن خود را از همسر سابقتان دورنگه دارید. همچنین بهتر است یک لیست تماس از افرادی که در زمان ضعف و ناراحتی بتوانید با آن‌ها صحبت کنید تهیه کنید. زمان‌هایی که وسوسه می‌شوید با همسر سابقتان تماس بگیرید از این کار خودداری کنید در عوض با یکی از افراد معتمدی که در لیستتان دارید تماس بگیرید. اگر تمایل ندارید با دوستان یا اعضای خانواده صحبت کنید حتماً با یک مشاور حرف بزنید. او کمک می‌کند تا احساسات خود را پردازش کرده و با آنچه اتفاق افتاده است کنار بیایید.

برای فعالیت‌های انفرادی بعد از جدایی برنامه‌ریزی کنید

پس از گذراندن وقت به‌عنوان یک زوج، یادگیری دوباره مجرد بودن بسیار دشوار است. تصور انجام فعالیت‌های انفرادی ممکن است در ابتدا کمی دلهره‌آور به نظر برسد؛ اما باید برنامه‌ریزی کنید تا دوباره بتوانید به‌تنهایی وقت بگذرانید.

بپذیرید که رابطه تمام شده است

گرچه امید داشتن برای بازگشتن به همسر سابق خود وسوسه‌انگیز است، اما در اکثر موارد احتمال وقوع آن بسیار ناچیز است؛ درنتیجه شما باید بپذیرید که رابطه به پایان رسیده است و وقت آن است که زندگی خود را ادامه دهید. اگر قبول نکنید که همه‌چیز به پایان رسیده است، در انتظار می‌مانید و امیدوار هستید که همسرتان به اشتباهات خود پی ببرد و بخواهد که به هم برگردید. بیشتر اوقات این اتفاق نمی‌افتد. اگرچه ایده خوبی است که از اشتباهات خود درس بگیرید، اما فکر کردن مداوم در مورد آنچه می‌توانستید انجام دهید یا باید انجام می‌دادید باعث می‌شود در گذشته بمانید و فایده‌ای برایتان ندارد. باید بدانید که اکنون مأموریت شما پذیرفتن پایان رابطه است. باید صبور باشید و بدانید بهبودی پس از جدایی به‌سرعت اتفاق نمی‌افتد. مدتی طول می‌کشد تا قلب شما از پس واقعیت برآید، اما اگر این دوران را با روش‌های درست سپری کنید در انتها بهبود خواهید یافت.

منبع: Verywellmind

در گذشته خیانت مربوط به قرار ملاقات عاشقانه، دروغ گفتن در مورد سفرهای کاری، پنهان کردن ارتباط خاص با کسی و درواقع ارتباطات حضوری و فیزیکی می‌شد؛ اما اکنون با استفاده از اینترنت و فضای مجازی به‌راحتی می‌توان با فردی به‌جز همسر یا شریک زندگی خود ارتباط برقرار کرد. اگرچه شاید این موضوع به دلیل عدم ارتباط فیزیکی، برای برخی افراد بی‌ضرر به نظر می‌رسد اما باید بدانید درهرحال این مورد نیز خیانت محسوب می‌شود. اگر ازدواج کرده‌اید و یا در یک رابطه‌ی متعهدانه هستید اما به هر نحوی در حال دست‌وپنجه نرم کردن با این موضوع هستید (در حال آشنایی و وقت گذراندن با کسی از طریق اینترنت هستید و یا به دنبال ارتباط جنسی مجازی در اینترنت می‌گردید) در این مقاله به شما می‌گوییم چرا قبل از ادامه دادن این موضوع باید در مورد آن تجدیدنظر کنید.

خیانت، خیانت است حتی اگر در فضای مجازی باشد

خیانت آنلاین نوعی رابطه‌ی عاطفی است که در آن افراد درگیر رابطه‌ی صمیمی جنسی بدون ملاقات واقعی می‌شوند. این موضوع تحت عنوان سایبر سکس (ارتباط جنسی اینترنتی) شناخته می‌شود. در حقیقت، دو نفر ممکن است هرگز حتی چهره‌ی یکدیگر را نبینند یا صدای یکدیگر را نشنوند؛ بنابراین بدون تماس جسمی واقعی، صمیمیت از طریق اینترنت و به‌صورت مجازی امری واقعی به نظر نمی‌رسد. بااین‌حال، خیانت آنلاین بسیار شبیه به خیانت فیزیکی و حضوری است و اثرات بسیار مخربی بر ارتباط همسران و حتی کل خانواده دارد. خیانت آنلاین و ارتباط‌های مجازی می‌تواند توجه فرد را از شریک زندگی واقعی خود و فرزندانش منحرف کند، توجه و وقتی را که باید برای آن‌ها صرف کند از آن‌ها دریغ کند و باعث می‌شود آن‌ها مورد غفلت قرار بگیرند.

حتی اگر شخصی که مورد خیانت قرارگرفته است هرگز متوجه اتفاقات نشود، در صورت خیانت همسر یا شریک زندگی پیوند آن‌ها از بین می‌رود. افرادی که درگیر خیانت آنلاین و مجازی هستند نسبت به شریک زندگی واقعی خود خشم دارند و این موضوع نیز باعث آسیب به رابطه می‌شود.

مشکلات خیانت آنلاین

به‌محض اینکه دو نفر ارتباط اینترنتی را شروع می‌کنند می‌توانند دچار هیجان شده و در اثر آن کنترل احساسات خود را از دست بدهند. چندین مطالعه در انجمن روانشناسی امریکا نشان می‌دهد حتی در صورت عدم تماس حضوری، خیانت آنلاین می‌تواند به‌اندازه‌ی خیانت در دنیای واقعی ویرانگر باشد و باعث ایجاد احساس ناامنی، عصبانیت و حسادت شود. سایبر سکس رابطه‌ای مجازی از طریق اینترنت و بادید جنسی است. برخی از افراد با ادامه دادن خیانت آنلاین به رابطه‌ی جنسی آنلاین معتاد می‌شوند که این امر بعد دیگری از دشواری را به شرایط اضافه می‌کند. شخصی که به سایبر سکس و ارتباط مجازی اعتیاد دارد بیشتر اوقات فراغت خود را در مقابل کامپیوتر یا در حال استفاده از موبایل می‌گذراند و تمایلی به وقت گذراندن با همسر و یا حتی فرزندان خود ندارد.

خطر دیگر سایبر سکس این است که دو نفری که درگیر این ماجرا هستند تصمیم می‌گیرند باهم ملاقات حضوری داشته باشند. در آن مرحله، خیانت آنلاین می‌تواند به خیانت جسمی تبدیل شود که این موضوع رابطه را به سطح دیگری می‌برد.

چرا خیانت آنلاین رخ می‌دهد؟

باوجود گذراندن اوقات طولانی در فضای مجازی جای تعجب ندارد که خیانت آنلاین رو به افزایش است؛ اما مهم است به خاطر داشته باشید که خیانت آنلاین مانند خیانت در زندگی واقعی اغلب نشانه‌ی وجود مشکلات در رابطه است؛ بنابراین پایان دادن به یک رابطه آنلاین ممکن است برای جلوگیری از تکرار آن کافی نباشد. دلایل مختلفی برای شروع چنین کارهایی وجود دارد فرار از واقعیت، لذت بردن از یک فانتزی، تلاش برای افزایش اعتمادبه‌نفس، دوری کردن از اضطراب رابطه و موارد دیگر. خیانت آنلاین به‌راحتی اتفاق می‌افتد زیرا اینترنت در دسترس است و مقرون‌به‌صرفه بودن و ناشناس بودن را فراهم می‌کند.

نشانه‌های خیانت آنلاین

• همسرتان نسبت به روابط زناشویی نگران نیست و تلاشی نمی‌کند. از شما فاصله گرفته و از ایجاد صمیمیت جلوگیری می‌کند.
• علاقه‌ای به انجام کارهای مشترک با شما ندارد.
• به دلیل اینکه تا دیروقت بیدار می‌ماند یا زودتر از حد معمول بیدار می‌شود تغییرات اساسی در الگوی خواب او رخ داده است.
• همسرتان برای رابطه‌ی جنسی با شما اشتیاقی نشان نمی‌دهد.
• برای تغییرات آشکار در رفتارش بهانه‌های متعددی دارد و آن را انکار می‌کند.
• وقتی در مورد دور بودن، کمبود رابطه‌ی جنسی، وقت‌گذرانی بیش‌ازحد در اینترنت و سایر نگرانی‌هایتان با او صحبت می‌کنید، شما را مقصر می‌داند و بسیار دفاعی می‌شود.
• همسرتان متفاوت و بدخلق به نظر می‌رسد.
• به‌راحتی دروغ می‌گوید.
• شروع به نادیده گرفتن مسئولیت‌های مربوط به رابطه، ​​خانواده یا شغل خود می‌کند.
• متوجه می‌شوید همسرتان رمزهای ورود به سیستم و موبایل را تغییر داده است.
• برای استفاده از کامپیوتر یا موبایل مکان خلوت و دور از شما را انتخاب می‌کند.
• حریم شخصی بیشتری می‌خواهد و در مورد وقت‌گذرانی با موبایل و کامپیوتر از خود دفاع می‌کند.
• حاضر نیست در مورد نگرانی‌های شما در ارتباط با مسائل پیش‌آمده صحبت کند.
• به شما اجازه نمی‌دهد از کامپیوتر یا موبایلش استفاده کنید.
• احساس می‌کنید پنهان‌کاری می‌کند و رفتار مرموزی دارد.

اگر با خیانت آنلاین مواجه شدیم چه کنیم؟

خیانت آنلاین و روابط مجازی می‌تواند علامت سایر مشکلات در ازدواج شما باشد. عدم ارتباط مناسب با یکدیگر، مشکلات مالی، نارضایتی جنسی در ازدواج، نارضایتی و مشکلات شغلی و سایر مشکلات حل‌نشده می‌تواند عامل این رفتار باشد. اگر متوجه شدید که همسرتان در حال خیانت آنلاین است از او بخواهید صادقانه برای حل این مسئله و جلب اعتماد مجدد شما تلاش کند. ممکن است همسرتان به این روابط یا پرونوگرافی اعتیاد داشته باشد. رفتار همسرتان نباید باعث شود نسب به خودتان احساس منفی پیدا کنید یا خود را مقصر بدانید و سرزنش کنید. بااین‌وجود سعی کنید به رفتار و برخورد خود با همسرتان نگاهی دوباره بی اندازید و ببینید آیا با اصلاح برخوردهای مخرب می‌توانید به او کمک کنید یا خیر. آیا شما بیش‌ازحد از او انتقاد می‌کنید، قدردانی نمی‌کنید و به‌طور مداوم از ارتباط جنسی امتناع می‌کنید؟ در این صورت سعی کنید با برطرف کردن این موارد به او و پیشرفت رابطه کمک کنید. اگر فکر می‌کنید نمی‌توانید از خیانت آنلاین جلوگیری کنید با یک مشاور تماس بگیرید و از او کمک بخواهید. باید بدانید هر دوی شما برای بهبودی، بخشش خیانت، اعتمادسازی مجدد و حرکت به جلو به زمان نیاز خواهید داشت.

منبع: Verywellmind