بسیاری از زوج‌ها در مورد مسئله‌ی حجاب با یکدیگر اختلاف نظر دارند و این اختلافات گاهی حتی می‌تواند بیش از اندازه بر زندگی زناشویی تاثیر بگذارد و منجر به جدایی شود. این اختلافات در اکثر موارد زمانی پیش می‌آید که شوهر تمایل دارد همسرش لباس‌های بسته‌تری پوشیده و کمتر اندام خود را به نمایش بگذارد.
بسیاری از مردها سوال می‌پرسند که چگونه می‌توانند از همسرشان بخواهند که لباس‌های بهتری بپوشد؟ بعضی دیگر قدم فراتر گذاشته و می‌پرسند چگونه همسرمان را مجبور کنیم مطابق میل ما لباس بپوشد؟ خانم‌ها نیز از طرف دیگر از این که همسرشان در خصوص نوع پوششان به آن‌ها تذکر می‌دهد ناراحت می‌شوند و نمی‌دانند چه برخوردی باید داشته باشند.
در این مقاله به موضوع اختلاف در مورد حجاب با همسر و نحوه‌ی برخورد با این موضوع پرداخته شده است.
اظهار نظر در مورد حجاب همسر
حجاب در جوامع مختلف مفاهیم مختلفی می‌تواند داشته باشد، اما به صورت کلی حجاب به این معنی است که فرد جلب توجه نکند. در جامعه‌ای که همه‌ی افراد شلوارهای کوتاه می‌پوشند، پوشیدن شلوار کوتاه جلب توجه محسوب نمی‌شود، اما به طور مثال در جایی که همه‌ی خانم‌ها چادر سر می‌کنند، شاید پوشیدن مانتو باعث جلب توجه سایرین شود. تمایل به جلب توجه و نگاه دیگران بسته به درون انسان‌ها می‌تواند متفاوت باشد. غالبا افرادی که دستاوردی برای ارائه به جامعه ندارند، بدن خود را ارائه می‌دهند و از پوشش برای گرفتن تایید و جلب توجه دیگران استفاده می‌کنند. البته لازم به ذکر است که این تعاریف نسبی است و بسته به شرایط ممکن است تغییر کند.
با توجه به موارد گفته شده هر کس بسته به شخصیت خود نوع پوشش متفاوتی انتخاب می‌کند. افراد در انتخاب نوع پوشش تا جایی که قوانین جامعه نقض نشود، آزاد هستند و هر کس می‌تواند بر اساس خواست و سلیقه‌اش نوع پوشش متفاوتی را انتخاب کند. حال ممکن است همسر شما بر اساس سلیقه‌اش لباسی را انتخاب کند که مطابق خواست شما نباشد و از این که همسرتان با لباس مورد نظر در جمع حاضر شود، احساس خوبی نداشته باشید. در این شرایط این سوال مطرح می‌شود که آیا می‌توانید از همسرتان بخواهید که لباس دیگری بر تن کند تا شما احساس بهتری داشته باشید؟
چگونه اختلاف در مورد حجاب را با همسرتان مطرح کنید؟
در مرحله‌ی اول در نظر داشته باشید که شما نمی‌توانید از همسرتان بخواهید که لباس دیگری بپوشد زیرا همان‌طور که گفته شد، انتخاب نوع پوشش یک مسئله‌ی شخصی است. در این شرایط بهتر است در خصوص احساستان با همسرتان صحبت کنید؛ به او بگویید زمانی که لباس باز در جمع می‌پوشد یا حجابش را بر اساس استانداردهای شما رعایت نمی‌کند، چه احساسی پیدا می‌کنید. بسیاری از افراد زمانی که مسئله‌ای مطابق میلشان پیش نمی‌رود بهانه‌گیری می‌کنند یا پرخاشگر می‌شوند اما این نوع رفتار راه‌کار بالغانه‌ای نیست. بهتر است در خصوص علت اصلی ناراحتی‌تان با همسرتان صحبت کنید. با خودتان شفاف باشید و برای مقابله با احساسی که دارید، رفتار دفاعی از خودتان نشان ندهید. برای باز شدن مسئله به این مثال توجه کنید:
تصور کنید که قرار است با همسرتان به مهمانی بروید و متوجه می‌شوید که او می‌خواهد لباسی بپوشد که از نظر شما مناسب جمع مورد نظر نیست. در این شرایط ممکن است دچار اضطراب شوید و برای رفع آن به جای این که در مورد موضوع اصلی صحبت کنید به او بگویید که لباسش زیبا نیست و سلیقه‌ی او را مورد تمسخر قرار دهید. با انتخاب این نوع رفتار دفاعی نه تنها مشکل شما حل نمی‌شود، بلکه پیچیدگی‌های بیشتری نیز ایجاد خواهد شد.
گاهی اوقات بعضی از آقایان در شرایطی که همسرشان لباس نامناسبی را برای یک جمع انتخاب می‌کند، عصبانی می‌شوند زیرا از همسرشان انتظار دارند که متوجه باشد چه پوشش و حجابی برای آن جمع مناسب است. اما این افراد باید در نظر داشته باشند که انسان‌ها به گونه‌ی متفاوتی به مسائل نگاه می‌کنند. شاید شما معتقد باشید که همسرتان باید مانند جمع لباس بپوشد اما همسرتان اعتقادی به همرنگ جمع بودن نداشته باشد و در هر جمعی یک پوشش یکسان را بر اساس سلیقه‌ی خود انتخاب کند.
بنابراین بهترین راه در برخورد با اختلاف در حجاب صحبت کردن در خصوص احساسات است. با خودتان و همسرتان روراست باشید و احساس درونی‌تان را با همسرتان در میان بگذارید.
تفاوت‌ها را بپذیرید
بسیاری از آقایان با این که قبل از ازدواج از نوع حجاب و پوشش همسرشان باخبر بودند، به این امید که بعد از ازدواج او را تغییر می‌دهند رابطه‌شان را پیش بردند. اما این موضوع به این شکل شدنی نیست. زوج‌ها باید در نظر داشته باشند که نباید در جهت تغییر یکدیگر تلاش کنند. بعضی از افراد تلاش می‌کنند که همسرشان را در چارچوب ذهنی خود بگنجانند و اگر آن‌ها حتی به مقدار کمی از چارچوب خارج شوند، دچار اضطراب می‌شوند. اما این نوع طرز فکر همیشه و با هر شخصی با شکست مواجه می‌شود. رابطه سالم زمانی شکل می‌گیرد که افراد به تفاوت‌های یکدیگر احترام بگذارند و آن‌ها را بپذیرند.
البته این موضوع به این معنی نیست که در رابطه به رشد یکدیگر کمک نکنیم. افراد می‌توانند نظرات خود را آزادانه ابراز کنند. به طور مثال شما می‌توانید به همسرتان بگویید که یک پوشش مناسب که کمتر جلب توجه کند می‌تواند نشان دهنده‌ی خودارزشمندی بیشتری باشد. اما نباید انتظار داشته باشید که همسرتان با شما موافق باشد و در صورت عدم توافق عصبانی شوید.
نحوه‌ی برخورد با تذکر همسر در مورد حجاب
همان طور که گفته شد بعضی از خانم‌ها نمی‌دانند که با اختلاف نظر در مورد حجاب با همسرشان چه برخوردی داشته باشند. در پاسخ به این شرایط باید گفت که اگر همسرتان از شیوه‌ی نامناسب برای ابراز نارضایتی‌اش استفاده کرد به او نحوه‌ی صحیح برخورد را که قبل‌تر گفته شد، یادآور شوید. اما در شرایطی که همسرتان از شیوه‌ی مناسب استفاده کرد و تنها نظر و احساسش را بدون امر و نهی با شما در میان گذاشت، در مورد حرف‌هایش فکر کنید. اگر با احساس او موافق نیستید برای او توضیح دهید که در مورد حجاب چه نظری دارید. اگر نتوانستید به یک نظر مشترک برسید با خودتان فکر کنید که این مسئله به چه میزان برای شما اهمیت دارد. از خودتان بپرسید که آیا میزان علاقه‌ی شما به انتخاب نوع پوششتان به اندازه‌ای هست که بر آن پافشاری کنید یا این مسئله آن‌قدر برایتان مهم نیست و می‌توانید به خاطر همسرتان اندکی گذشت داشته باشید. در نهایت این موضوع به باورهای شما باز می‌گردد.
حجاب و مشاوره قبل از ازدواج
یکی از مسائلی که بسیار حائز اهمیت است مراجعه به مشاور قبل از ازدواج است. مشاوره قبل از ازدواج می‌تواند به زوجین کمک کند که به شناخت کامل‌تری از یکدیگر برسند و با آگاهی بیشتری تصمیم جدی برای ازدواج بگیرند. به طور مثال مشاور ازدواج می‌تواند این موضوع را روشن کند که طرف مقابل شما چه باورهایی در خصوص حجاب دارد و شما را با عواقب آن آشنا کند تا با آگاهی لازم تصمیم‌گیری کنید. در صورتی که با آگاهی به عواقب اختلاف در مورد حجاب تصمیم به ازدواج بگیرید، در صورت بروز مشکل راحت‌تر با آن کنار می‌آیید. مشاور به زوج‌ها می‌آموزد که لازم است با افرادی که از نظر شخصیتی به آن‌ها نزدیک هستند ازدواج کنند زیرا هر قدر که افراد به یکدیگر شبیه باشند باز هم در زندگی مشترک اختلافات بسیاری میان آن‌ها ایجاد می‌شود که لازم است با صبر و افزایش آگاهی بر آن‌ها غلبه کنند. حال اگر افراد در خصوص مسائل بنیادی نظیر حجاب نیز با یکدیگر مشکل داشته باشند، زندگی مشترک برایشان سخت‌تر خواهد بود.
به صورت کلی هر کس برای خودش می‌تواند تصمیم بگیرد، اگر با شخصی در رابطه هستید که در مورد حجاب با او اختلاف نظر دارید سعی نکنید که نظر خود را به او تحمیل کنید. اگر این موضوع برای شما بسیار حائز اهمیت است می‌توانید انتخاب کنید که در رابطه نمانید.
با شوهر رفیق باز چگونه برخورد کنیم
/۰ دیدگاه /در روانشناسی خانواده /توسط سرای مشاورهمهی ما احتمالا واژه رفیق باز را شنیده باشیم اما ندانیم این واژه دقیقا به چه معنی است و مرز میان اجتماعی بودن و رفیق بازی چیست؟ داشتن دوست و ارتباط اجتماعی در سلامت فردی می‌تواند بسیار تاثیر گذار باشد و حتی به سلامت خانواده و زندگی مشترک نیز کمک کند اما زمانی که این ارتباط از تعادل خارج شود به همان اندازه می‌تواند آسیب‌زا شود.
بسیاری از خانم‌ها با این ادعا که شوهرم رفیق باز است به مشاور مراجعه کرده و به دنبال راه‌کاری هستند تا بتوانند ارتباط همسرشان را با دوستانش کمتر کنند.
ما در این مقاله به مسئله‌ی رفیق بازی شوهر و راهکارهای برخورد با آن پرداخته‌ایم.
شوهر رفیق باز چگونه تعریف می‌شود؟
این که همسر شما ساعاتی را به گذراندن وقت با دوستانش اختصاص دهد به معنی رفیق بازی نیست. همان‌طور که گفته شد داشتن دوست و روابط اجتماعی در رشد و سلامت فردی می‌تواند کمک کننده باشد. ممکن است همسر شما قبل از ازدواج دوستانی داشته که روزانه ساعات بسیاری را با آن‌ها سپری کرده باشد، حال بعد از ازدواج شما نمی‌توانید انتظار داشته باشید که این رابطه به یک باره بسیار محدود شود. بعد از ازدواج به صورت ناخودآگاه اولویت‌های افراد دستخوش تغییراتی شده و مسئولیت‌ها تغییر می‌کند. این موضوع باعث می‌شود که فرد نتواند به اندازه قبل برای روابط دوستی خود وقت بگذارد.
اگر همسر شما بیشتر اوقات فراغت خود را به دوستانش اختصاص می‌دهد و به نیاز طبیعی و منطقی شما به معاشرت و تفریح دو نفره توجه نمی‌کند و علاوه بر آن مسئولیت‌هایش را به عنوان یک همسر انجام نمی‌دهد می‌توان از واژه رفیق باز برای او استفاده کرد.
حال شاید این سوال مطرح شود که نیاز طبیعی چگونه تعریف می‌شود و مرز میان نیاز منطقی یا افراطی چیست؟
برای پاسخ به این سوال باید گفت که نباید انتظار داشته باشید که شما همه‌ی زندگی همسرتان بوده و در هر چیزی با یکدیگر مشترک باشید. زندگی مشترک به این معنی است که دو فرد مستقل که می‌توانند به تنهایی از زندگی لذت ببرند و زندگی مستقلی دارند تصمیم بگیرند که در کنار یکدیگر زندگی کنند و در یکسری مسائل با یکدیگر سهیم باشند.
شوهر رفیق باز چه اشتباهی را مرتکب می‌شود؟
اگر مقوله دوست داشتن را کنار بگذاریم و به شکل منطقی به ازدواج نگاه کنیم، منطقی است که وقتی فردی را انتخاب می‌کنیم تا مابقی عمر خود را در کنارش باشیم و قطعا زمان زیادی را در کنارش هستیم، اولویت بیشتری برایش قائل شویم زیرا حس و حال فرد مقابل به میزان بیشتری بر زندگی ما تاثیرگذار خواهد بود.
رفیق بازی شوهر به همسرش این حس را می‌دهد که اولویت زندگی او نیست که این موضوع باعث تضعیف اعتماد به نفسش شده و عواقبی خواهد داشت که در نهایت به خود مرد باز می‌گردد.
زمانی که ازدواج می‌کنیم ممکن است دوستان مجردمان نتوانند درک کنند که دیگر نمی‌توانیم مانند قبل برای آن‌ها وقت بگذاریم و شاید ما را در موقعیتی قرار دهند که میان آن‌ها و همسرمان یکی را انتخاب کنیم. بهتر است که بعد از ازدواج رابطه خود را با دوستانی ادامه دهیم که بتوانند تغییرات زندگی ما را درک کرده و از آن‌ها حمایت کنند.
نحوه‌ی برخورد با رفیق بازی شوهر
در خصوص احساس خود با همسرتان صحبت کنید.
صحبت کردن مهم‌ترین راه‌حل در حل تعارضات زناشویی است. زوج‌هایی که به نظر می‌رسد رابطه بهتری دارند بی‌شک مهارت ارتباطی بالاتری داشته و زمان‌های زیادی را به صحبت‌های طولانی اختصاص داده‌اند. صحبت کردن به این معنی نیست که هر بار که همسرتان به شما در خصوص بیرون رفتن با دوستانش اطلاع می‌دهد غر بزنید یا عصبانی شوید، بلکه به این معنی است که در خصوص احساس و نیازهای خود صحبت کنید. با خودتان فکر کنید زمانی که همسرتان زمان زیادی در کنار دوستانش هست، چه حسی دارید که باعث ناراحتی‌تان می‌شود؟ با همسرتان در خصوص احساسات درونی خود صحبت کنید. به طور مثال به او بگویید که وقتی ترجیح می‌دهد اوقات فراغتش را با دوستانش به جای شما سپری کنید احساس تنهایی یا طرد شدن می‌کنید.
لذت معاشرت با دوستانش را برایش بازآفرینی کنید.
از همسرتان بپرسید که در معاشرت با دوستانش چه نیازی از او برطرف می‌شود یا چه لذتی می‌برد، شاید بتوانید شما نیاز او را برطرف کنید. به طور مثال شاید همسرتان به بازی‌های ویدیویی علاقه دارد و در کنار دوستانش بازی می‌کند، شاید اگر شما به جای دوستانش با او بازی کنید نیاز او به معاشرت با دوستانش کمتر شود. در مثالی دیگر شاید همسرتان به پیاده‌روی علاقه دارد و برای این کار نیاز به همراه دارد، اگر شما بتوانید همراه همسرتان باشید شاید رفیق بازی شوهرتان کمتر شود و به این ترتیب با داشتن تفریحات دونفره زمان بیشتری را در کنار یکدیگر سپری کنید.
برنامه‌ی تفریحی بچینید
زمانی که شما هیچ برنامه خاصی برای آخر هفته ندارید، وقتی که همسرتان با پیشنهادهای دوستانش مواجه می‌شود ممکن است به آن‌ها جواب مثبت بدهد. اگر می‌خواهید که تفریح دو نفره داشته باشید، برای این موضوع برنامه بچینید و با همسرتان در میان بگذارید. معاشرت با زوج‌های دیگر می‌تواند در این شرایط اوقات خوشی را برایتان فراهم کند و علاوه بر ارتباط اجتماعی و معاشرت تفریح دو نفره نیز محسوب شود. ممکن است با خودتان فکر کنید که چرا همسرتان برای بودن در کنار شما برنامه‌ریزی نمی‌کند و شاید بیشتر از این که به گذراندن وقت با همسرتان علاقه داشته باشید به این موضوع علاقه‌مند باشید که همسرتان بخواهد با شما وقت بگذراند. این نوع تفکرات و احساسات صحیح نبوده و به آن‌ها پاسخ داده نخواهد شد. در نهایت برای این که احساس بهتری داشته باشید لازم است که به این افکار اعتنایی نکنید و اگر نیاز به معاشرت بیشتر با همسرتان دارید، خودتان برای رفع نیازتان اقدام کنید.
به مشاور مراجعه کنید
ممکن است رفیق بازی شوهرتان به دلیل کم توجهی شما باشد یا شاید به اندازه کافی از خانه ماندن حس خوبی دریافت نکند. در حالت دیگر ممکن است همسرتان از ابتدا رفیق باز بوده و شما با علم به این موضوع با او ازدواج کرده و به امید تغییر او بوده‌اید. مراجعه به مشاور و روانشناس چه به صورت فردی یا به همراه همسرتان به شما کمک می‌کند که به درک بهتری نسبت به موقعیت خود رسیده و کمتر احساس سردرگمی کنید. مشاور به شما و همسرتان کمک می‌کند که در زمان کوتاه‌تری بتوانید مشکل خود را شناسایی کرده و در جهت رفع آن اقدام نمایید.
با زودرنجی همسر چه کنیم
/۰ دیدگاه /در روانشناسی خانواده /توسط سرای مشاورزندگی با فردی که خلقش سریع تغییر می‌کند خواه اسمش را عصبی بگذاریم و یا زودرنج می‌تواند چالش برانگیز باشد. شما همیشه باید مواظب باشید که کاری انجام ندهید تا مبادا طرف مقابلتان ناراحت شود؛ انگار همیشه بر دیوار باریکی حرکت می‌کنید و هر لحظه ممکن است بیفتید. این موضوع که هر لحظه باید طرف مقابلتان را آرام کنید یا از خودتان دفاع کنید یا قدر شما دانسته نشود می‌تواند سخت و طاقت فرسا باشد.
بسیاری از افراد سوال می‌پرسند که در مقابل زودرنجی همسرمان چه رفتاری داشته باشیم؟ آیا این موضوع قابل اصلاح است؟ از این رو در این مقاله به زودرنجی همسر و سایر پرسش‌های از این قبیل پرداخته شده است.
علت زودرنج بودن همسر
اضطراب بالا و افسردگی
افرادی که سطح استرس و اضطراب بالایی دارند معمولا سریع‌تر از سایر افراد ناراحت شده و زودرنج‌تر هستند. آن‌ها ممکن است با گرفتن یک بازخورد بد از رئیسشان، خراب شدن یک برنامه تفریحی به دلیل باران یا به دلیل سر و صدای بچه‌ها سریع ناراحت شوند و برخورد بدی نشان دهند که معمولا بعد از آن پشیمان شده و خودشان را مورد انتقاد قرار می‌دهند. این رفتارها که در نتیجه‌ی اضطراب بالا ایجاد می‌شود در نهایت می‌تواند با خودش افسردگی به همراه داشته باشد.
افراد مذکور معمولا از هر موقعیتی بدترین برداشت را می‌کنند و زمانی که نمی‌توانند تصمیم بگیرند یا عمل کنند از کوره در می‌روند. آن‌ها برای کنترل اضطرابشان سعی می‌کنند که دنیای اطراف خود را کنترل کنند. گاهی این افراد دچار مشکل کنترل خشم شده و با هر محرکی خشمگین می‌شوند. این افراد طیف کمی از احساسات را تجربه می‌کنند و اگر چیزی آن‌ها را ناراحت یا مضطرب کند آن‌ها فقط احساس خشم را بروز می‌دهند. این افراد ممکن است علاوه بر این که خشمگین شوند، از این خشم برای سوء استفاده، تهدید و کنترل دیگران برای انجام خواسته خود استفاده کنند. این موضوع از قدرت طلبی و عدم حس همدلی نشات می‌گیرد.
شخصیت مرزی
یکی دیگر از اختلالاتی که می‌تواند موجب زودرنجی همسر شود، اختلال شخصیت مرزی است که با رفتارهای تکانشی و نمایشی، بی ثباتی و آسیب به خود شناسایی می‌شود. این افراد از دیگران ایده‌آل سازی می‌کنند اما اگر فرد مذکور کوچک‌ترین رفتار ناخوشایندی بروز دهد برای آن‌ها به بدترین آدم تبدیل می‌شود. آن‌ها می‌توانند از هر حرف و رفتاری بدترین برداشت را کرده و شما را مقصر نشان دهند، آن‌ها اشتباهات گذشته شما را مدام یادآوری کرده و قدر کاری را که در زمان حال برای آن‌ها انجام می‌دهید، نمی‌دانند.
شخصیت دو قطبی
از دیگر اختلالاتی که می‌تواند دلیل زودرنجی همسرتان باشد، اختلال شخصیت دو قطبی است. این افراد ممکن است خیلی سریع خلقشان تغییر کند و یک زمان خوشحال، سرحال و پرحرف باشند و یک زمان دیگر دچار افسردگی، خود سرزنشی، بی‌تحرکی، تفکر روان پریشی و سوء مصرف مواد مخدر و الکل شوند. در بعضی از این افراد دوره‌های سرخوشی و افسردگی بازه‌ی طولانی‌تری داشته و سریع اتفاق نمی‌افتد. در دوره‌ی افسردگی ممکن است همسرتان زودرنج شده و با هر حرف و رفتاری نه چندان ناخوشایند از طرف شما دچار ناراحتی شود.
نحوه‌ی برخورد با زودرنجی همسر
علت اختلالات ذکر شده می‌تواند ژنتیک، مواد شیمیایی درون مغز و آسیب‌های دوران کودکی باشد. چیزی که در همه‌ی موارد مشترک است تلاش فرد برای تنظیم احساساتش است. در ادامه روش‌هایی برای برخورد با زودرنجی همسر ارائه شده است:
یاد بگیرید که گوش دهید
زمانی که یک نفر سر شما داد می‌زند یا شما را به نا حق متهم می‌کند، احتمالا شما هم عصبانی می‌شوید و با او وارد بحث شده و از خودتان دفاع می‌کنید، اما این موضوع همه چیز را بدتر خواهد کرد؛ مانند این که الکل روی آتش بریزید. در این شرایط برای دفاع از خود بهتر است که آرام باشید و به حرف‌های همسرتان گوش دهید. گوش دادن به طرف مقابلتان کمک می‌کند که عصبانیتش فروکش کند و آرام شود. حرف‌های همسرتان را به دل نگیرید و به خودتان یادآوری کنید که او با مشکلات درونی‌اش دست و پنجه نرم می‌کند و عصبانیت او راهی برای خلاص شدن از اضطراب است.
حد و مرز مشخص کنید
گوش دادن به این معنی نیست که شما بنشینید و او اضطرابش را روی شما تخلیه کند و اگر احساس می‌کنید که از شما سوء استفاده می‌شود یا احساس ناراحتی می‌کنید می‌توانید موقعیت را ترک کنید؛ البته نه به این شکل که یک‌دفعه بگذارید و بروید، بلکه به او بگویید که دوباره بر می‌گردید زمانی که هر دوی شما آرام‌تر باشید. به او بگویید که اجازه نمی‌دهید که با شما بدرفتاری شود و اگر او نمی‌تواند خودش را کنترل کند به روانشناس مراجعه کند.
دنبال راه حل باشید
زمانی که آرام شده است از او بپرسید که در زمان عصبانیت چه چیزی حال او را بهتر می‌کند. اگر می‌توانید به او کمک کنید تا آرام شود اما باز هم به این معنی نیست که هر کاری می‌خواهد انجام دهید تا او خوشحال شود. شاید لازم باشد در این شرایط او را تنها بگذارید و به پیاده‌روی یا دیدن یک فیلم بروید.
همیشه مواظب رفتارتان نباشید
ممکن است شما به دلیل زودرنج بودن همسرتان همیشه سعی کنید طوری رفتار کنید که او ناراحت یا عصبانی نشود. این که حساسیت‌های طرف مقابل را بشناسیم و تا جای امکان از آن‌ها خودداری کنیم خوب است اما دقت کنید که گاهی هر چقدر هم که تلاش کنید رضایت طرف مقابل حاصل نمی‌شود. در این شرایط به یاد داشته باشید که همیشه خودتان باشید و از خودتان غافل نشوید.
سرگرمی داشته باشید
این سرگرمی می‌تواند تفریح یا انجام کاری باشد که به آن علاقه دارید. همسر زودرنج می‌تواند باعث شود که دنیای شما کوچک شده و همیشه فقط نگران او باشید. اما شما باید دنیای بزرگ‌تری داشته و برای خودتان سرگرمی پیدا کنید.
اطلاعات خود را بالا ببرید
در زمینه روانشناسی بیشتر مطالعه کنید و اطلاعات خود را در زمینه اختلال همسرتان بالا ببرید. این موضوع به شما کمک می‌کند که درک بهتری از موقعیت داشته و برخورد بهتری داشته باشید.
برای زودرنجی همسرتان از مشاور خانواده کمک بگیرید
زندگی با یک همسر زودرنج می‌تواند سخت و طاقت فرسا باشد. صحبت با یک روانشناس و مشاور کمک می‌کند که از شرایطی که در آن قرار دارید، کمتر آسیب ببینید. او به شما کمک می‌کند که سریع‌تر بتوانید ریشه‌ی مشکلات خود را با همسرتان ببینید و طبیعتا سریع‌تر به راه‌حل برسید.
اختلاف در مورد مهاجرت با همسر
/۰ دیدگاه /در روانشناسی خانواده /توسط سرای مشاورزمانی که صحبت از زندگی مشترک می‌شود همیشه پای یکسری اختلافات در میان است زیرا حتی دو نفری که بسیار شبیه به هم باشند باز هم در مسائل بسیاری از یکدیگر متفاوتند و همین موضوع باعث ایجاد اختلافاتی میان آن‌ها می‌شود. پس اختلاف به خودی خود موضوعی معمول در ازدواج است اما نحوه‌ی مدیریت اختلاف نظر است که تداوم یک رابطه را مشخص می‌کند. گاهی اوقات زوج‌ها بر سر موضوعاتی نظیر محل زندگی و یا مهاجرت دچار مشکل می‌شوند. یکی از زوجین به امید زندگی بهتر دوست دارد که در محل دیگری زندگی کند و دیگری علاقه‌ای به تغییر و تجربه‌ی سختی‌های مهاجرت ندارد. در این شرایط زوج‌ها دچار مشکل می‌شوند و نمی‌دانند که چه کار باید بکنند. در این مقاله در خصوص اختلاف در مورد مهاجرت با همسر و راهکارهای برخورد با آن صحبت شده است.
اختلاف در مورد مهاجرت از کجا نشأت می‌گیرد؟
با همسر خود صحبت کنید و ببینید که به چه علت خواستار مهاجرت است؟ چه کمبودهایی در مکان فعلی احساس می‌کند که باعث می‌شود به دنبال تغییر محل زندگی‌تان باشد. به حرف‌های او خالصانه و بدون جبهه‌گیری گوش دهید. اجازه دهید که احساس کند شنیده می‌شود. بعد از شنیدن صحبت‌های همسرتان از او بخواهید که به نظرات شما نیز توجه کند. در خصوص علت مخالفتتان با مهاجرت صحبت کنید و با یکدیگر مزایا و معایب مهاجرت را ارزیابی کنید. اگر علاقه دارید می‌توانید حتی از مزایا و معایب مهاجرت یک لیست تهیه کنید؛ این کار به شما کمک می‌کند که به شکل واضح‌تری به واقعیت‌ها نگاه کنید زیرا زمانی که همه‌ی مسائل ذهنی مطرح شود ممکن است درک درستی حاصل نشود.
دلایل ریشه‌ای اختلاف در مورد مهاجرت چیست؟
گاهی اوقات علاقه به مهاجرت می‌تواند ناشی از باورهای اشتباه باشد. زمانی که افراد قدرت سازش و انعطاف‌پذیری پایینی داشته باشند یا هر مشکلی را به مسائل بیرونی معطوف بدانند ممکن است علاقه به ترک موقعیت فعلی خود داشته باشند. تصور کنید فردی که نمی‌تواند یک کار مناسب برای خود پیدا کند، علت این موضوع را تنها اوضاع نابسامان کشور و یا نداشتن پشتوانه بداند در حالی که بسیاری از افراد با تلاش و کوشش توانسته‌اند کار مناسب در همین کشور پیدا کنند و خانواده خود را به‌خوبی تأمین نمایند. این افراد درکی از خودشناسی نداشته و همه‌ی مشکلات خود را ناشی از مسائل بیرونی می‌دانند. بعضی دیگر از افراد یاد نگرفته‌اند که چگونه می‌توانند از زندگی لذت ببرند و دلیل ناخوش بودن خود را اوضاع بد زندگی‌شان می‌دانند در حالی که بسیاری از مشکلات و تعارضات درونی هستند و با تغییر محل زندگی برطرف نمی‌شوند. شاید با مهاجرت ظاهر زندگی افراد تغییر کند اما به همان اندازه استانداردهای آن‌ها نیز تغییر می‌کند و اگر باورهای سالمی نداشته باشند باز هم نمی‌توانند از زندگی لذت ببرند.
از طرفی دیگر ممکن است شخصی که نمی‌خواهد خود را در معرض تجربه‌ی جدید قرار دهد و با مهاجرت مخالفت می‌کند، دارای مشکلات ریشه‌ای باشد. شاید او فردی ضعیف و وابسته است که نمی‌تواند از محل فعلی خود با وجود مشکلات فراوان دل بکند. در بعضی موارد نیز عدم تحمل ابهام، افراد را از داشتن تجارب جدید دور می‌کند.
دلایل ریشه‌ای اختلاف در مورد مهاجرت با همسر هر چه که باشد بهتر است که قبل از هر گونه تصمیم‌گیری شناسایی شود تا افراد بتوانند با افزایش خودشناسی و خودآگاهی تصمیم‌گیری بهتری داشته باشند. در بسیاری از موارد زمانی که افراد پی به علت اصلی تمایل خود به مهاجرت یا عدم مهاجرت می‌برند، راحت‌تر می‌توانند به درک متقابل و تفاهم در این خصوص برسند.
برای حل اختلاف در مورد مهاجرت کمی از خود گذشتی داشته باشید
گاهی اوقات زوج‌ها هر چقدر هم که زمان بگذارند و صحبت کنند نمی‌توانند به یک نظر مشترک برسند و اختلاف سلیقه و نظر همیشه میان آن‌ها باقی می‌ماند. این موضوع کاملاً طبیعی است و این تصور که من و همسرم باید در خصوص هر مسئله‌ای با یکدیگر اتفاق نظر داشته باشیم، باور صحیحی نیست. در این شرایط احترام به تفاوت‌ها و پذیرش یکدیگر می‌تواند درس بزرگی برای زوج‌ها به همراه داشته باشد. هرچند در مورد مسئله‌ای مانند مهاجرت تنها احترام به تفاوت‌ها کافی نیست و لازم است که زوج‌ها درنهایت به یک تصمیم مشترک برسند.
بعضی از اختلافات نظیر اختلاف بر سر بچه‌دار شدن، روابط خارج از خانواده و اختلافات مذهبی می‌تواند یک زندگی را متلاشی کند؛ البته گاهی اوقات دیده شده که افراد با داشتن مشکلات مذکور نیز توانسته‌اند زندگی مشترک خود را حفظ کنند. اما در خصوص سایر مشکلات نظیر اختلاف در مورد مهاجرت بهتر است که یکی از افراد به دلیل تمام احساسات مثبتی که از رابطه‌اش می‌گیرد در صورت امکان از خود گذشتگی کند و به خاطر همسرش با تصمیم او همراه شود. در واقع زندگی مشترک نیازمند از خود گذشتگی‌های فراوان است و همین موضوع می‌تواند زمینه‌ساز رشد و ارتقای افراد شود.
مشاوره برای حل اختلاف در مورد مهاجرت با همسر
در بسیاری از موارد کشف دلایل ریشه‌ای تمایل یا عدم تمایل به مهاجرت بسیار مشکل است. افراد معمولاً دوست ندارند که با ضعف‌های خود مواجه شوند و برایشان سخت است که باورهای اشتباه خود را ببینند. حتی گاهی افراد هدفشان از مراجعه به روانشناس تنها اثبات بر حق بودن خود و محکوم کردن همسرشان بوده و تمایلی به خودشناسی ندارند و زمانی که مشاور سعی دارد به خودشناسی آن‌ها کمک کند، از ادامه‌ی جلسات مشاوره اجتناب می‌کنند.
اگر با همسرتان بر سر مهاجرت دچار اختلاف شده و نمی‌دانید چه کار باید بکنید، جلسات مشاوره می‌تواند برای شما بسیار کمک کننده باشد. در نظر داشته باشید که مشاور برای شما تصمیم نمی‌گیرد بلکه با افزایش آگاهی شما نسبت به موقعیتی که در آن قرار دارید به شما کمک می‌کند که تصمیم‌گیری سالم‌تری داشته و کمتر دچار پشیمانی شوید. جلسات مشاوره به افراد کمک می‌کند که راحت‌تر بتوانند با خودشان و دلایل ریشه‌ای رفتارهایشان آشنا شوند. در بسیاری از موارد زمانی که دلایل ریشه‌ای تمایل‌ها برملا شود، افراد خواسته‌هایشان تغییر کرده و بالغانه‌تر می‌شود.
زمانی که رسیدن به نظر مشترک در خصوص مهاجرت و تغییر محل زندگی برای شما و همسرتان امکان‌پذیر نباشد مشاور به شما کمک می‌کند تا بتوانید در خصوص تداوم رابطه و از خود گذشتی در جهت رسیدن به یک تصمیم مشترک قدم بردارید.
اختلاف بر سر بچه دار شدن
/۰ دیدگاه /در روانشناسی خانواده /توسط سرای مشاورگاهی اوقات زوجین در خصوص زمان بچه‌دار شدن با یکدیگر دچار مشکل می‌شوند؛ یکی از آن‌ها می‌خواهد تجربه والد بودن را سریع‌تر تجربه کند اما دیگری علاقه‌ی چندانی ندارد و بحث و گفت و گو نیز در این خصوص همیشه به صورت تکراری پیش می‌رود و هیچ یک نمی‌تواند دیگری را متقاعد کند. گاهی اوقات نیز یکی از طرفین به صورت کلی علاقه‌ای به داشتن فرزند ندارد؛ بعضی از افراد تصور می‌کنند که بچه‌دار شدن یک قدم معمول بعد از ازدواج است اما بسیاری از افراد تصور این‌چنین ندارند. ممکن است قبل از ازدواج به موضوع بچه داشتن اشاره شده و در ظاهر تفاهم وجود داشته باشد اما با گذشت زمان و وارد شدن به مرحله تصمیم‌گیری جدی، نظر یکی از طرفین تغییر کند.
در هر صورت اختلاف بر سر بچه‌دار شدن می‌تواند به یکی از مشکلات اصلی میان زوجین تبدیل شود و رابطه آن‌ها را وارد سراشیبی کند. از این رو در این مقاله در خصوص اختلاف بر سر بچه‌دار شدن و راهکارهای برخورد با این موضوع صحبت شده است.
پنج استراتژی برای حل اختلاف بر سر داشتن بچه
خالصانه به حرف‌های یکدیگر گوش دهید
فرصت دادن برای شنیدن دیدگاه همسرتان یکی از موارد اصلی در حل اختلافات محسوب می‌شود. گاهی اوقات ما بیش از اندازه مشغول هستیم تا طرف مقابلمان را متقاعد کنیم که حق با ماست و ممکن است اجازه ندهیم که او هم به اندازه کافی صحبت کند. از همسرتان بپرسید که چرا با بچه‌دار شدن موافق نیست و چه مسائلی باعث ایجاد تردید در او می‌شود؟ کمی صبر کنید و اجازه بدهید که او نظرش را با شما در میان بگذارد. تصور کنید که او یکی از دوستان شماست و در خصوص رابطه با همسرش با شما صحبت می‌کند. کمی شاهد باشید و از بیرون به مسائل نگاه کنید. حرف‌هایش را دوباره بازگو کنید و مطمئن شوید که نظراتش را درست متوجه شده‌اید. در این حالت زمانی که همسرتان حس کند شنیده می‌شود، احساس تنش کم‌تری داشته و او هم به صورت متقابل به حرف‌های شما گوش می‌دهد.
شما هم نگرانی‌هایتان را در مورد بچه‌دار شدن بازگو کنید
بسیاری از افراد تمایلی به صحبت در خصوص نگرانی‌هایشان برای بچه‌دار شدن ندارند زیرا تصور می‌کنند که این نگرانی‌ها برای جامعه قابل قبول نیست. اما نگرانی در خصوص بچه‌دار شدن بسیار معمول است و اکثر افراد قبل از اقدام برای داشتن فرزند با نگرانی‌ها و تردیدهایشان دست و پنجه نرم می‌کنند. علیرغم لذت‌های بچه‌دار شدن، نداشتن وقت کافی برای رسیدن به امور شخصی، کمبود خواب، تغییر شکل رابطه و مشکلات اقتصادی از جمله مواردی است که افراد را برای داشتن فرزند دچار تردید می‌کند. این که شما هم در خصوص نگرانی‌هایتان صحبت کنید به همسرتان نشان می‌دهد که او تنها کسی نیست که نگران است بلکه شما هم دچار تردید بوده و بعد از بررسی عوامل مختلف خواستار بچه‌دار شدن هستید.
مشکلات کودکی یا سایر نگرانی‌ها را ریشه‌یابی کنید
افرادی که در خانواده‌های سالم که پر از عشق و خوشحالی بوده بزرگ شده‌اند راحت‌تر از سایر افراد برای بچه‌دار شدن تصمیم گرفته و آماده‌اند که خانواده خود را بسازند. از طرف دیگر کسانی که در کودکی شاهد مشکلات خانوادگی و درگیری بوده کمتر تمایل به تشکیل خانواده یا بچه‌دار شدن نشان می‌دهند. ممکن است همسر شما به دلیل تجربیات ناخوشایندی که در کودکی داشته تمایلی به داشتن فرزند ندارد و از تکرار الگوهای اشتباه گذشته می‌ترسد. در بعضی موارد نیز ممکن است همسر شما شاهد این موضوع بوده که روابط دیگران با همسرشان به دلیل تولد بچه دچار مشکل شده و چون نمی‌خواهد که این مسئله در رابطه شما نیز تکرار شود، با بچه‌دار شدن مخالفت کند. بنابراین برای حل اختلاف بر سر بچه‌دار شدن بهتر است که ابتدا نگرانی همسرتان را ریشه‌یابی کنید.
موانع را بنویسید و برای آن‌ها به دنبال راه‌حل‌های احتمالی باشید
در خصوص موانعی که بر سر راهتان قرار دارد با یکدیگر صحبت کنید. شاید برای غلبه بر مشکلات مادی لازم باشد که هر دو شما کار کنید. شاید خانه‌ی شما برای اضافه شدن یک نفر به خانواده کافی نیست و لازم است که قبل از آمدن بچه بتوانید ابتدا خانه‌ی بهتری فراهم کنید. زمانی که بتوانید به استانداردهای یکسان و مورد نیاز برای داشتن فرزند برسید، در ادامه می‌توانید به کمک یکدیگر برای رسیدن به استانداردهای مذکور تلاش کنید. در نظر داشته باشید که ممکن است هیچ‌وقت زمان ایده‌آلی برای داشتن فرزند نباشد و همیشه مشکلات غیر مترقبه ممکن است اتفاق بیافتد. پس خودتان را درگیر ایده‌آل نکنید و زمانی که حداقل استانداردها برقرار بود در صورت تمایل برای بچه‌دار شدن تصمیم‌گیری کنید. در واقع انسان‌ها برای مسائلی مانند ازدواج، شروع کار جدید، داشتن فرزند و … که می‌تواند باعث رشد آن‌ها شود، معمولاً احساس آمادگی کافی نمی‌کنند و دقیقاً به همین خاطر است که این مسائل می‌تواند باعث رشد و ارتقا آن‌ها شود.
به خودتان کمی زمان بدهید
این که همان حرف‌های همیشگی را بارها و بارها تکرار کنید باعث ایجاد تنش و خستگی در رابطه‌تان شده و پیشرفتی حاصل نمی‌شود. راه‌حل بهتر این است که کمی زمان بدهید تا به دیدگاه یکدیگر فکر کنید. ممکن است در زمان داده شده در معرض تجربیاتی قرار بگیرید که بتوانید حرف‌های یکدیگر را بهتر درک کنید و به هم نزدیک‌تر شوید.
داشتن بچه مهم است اما چیزی که از آن مهم‌تر است، یک ازدواج قوی و خوشحال قبل از تصمیم‌گیری برای بچه‌دار شدن است. زمانی که صبور باشید و اجازه دهید که با توافق یکدیگر صاحب فرزند شوید تجربه‌ی قشنگ‌تری از این دوران می‌توانید داشته باشید.
مراجعه به مشاور برای حل اختلاف بر سر بچه‌دار شدن
تردید و دوگانگی در مورد بچه‌دار شدن در میان زوج‌ها بسیار شایع است. ممکن است این موضوع به دلیل کمبود وقت، مشکلات اقتصادی و سایر عوامل خارجی ایجاد شود اما عوامل درونی نیز می‌تواند تأثیر بسیاری بر تصمیم‌گیری در این خصوص داشته باشد. صحبت کردن یکی از راهکارهای مهم برای ریشه‌یابی دلایل اختلاف بر سر بچه‌دار شدن است، اما اگر صحبت کردن زوج‌ها با یکدیگر ثمربخش نباشد، شخصی که در خصوص بچه‌دار شدن مقاومت دارد بهتر است که با یک روانشناس در این مورد صحبت کند تا بتواند علت درونی مشکلش را کشف کند.
از عوامل درونی اختلاف بر سر بچه‌دار شدن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
ترس از مسئولیت
شخصی که در مورد بچه‌دار شدن دچار تردید شده ممکن است توانایی خود را در مورد ماندن در رابطه یا به عهده گرفتن مسئولیت تربیت یک فرزند مورد سال قرار دهد. حضور یک بچه می‌تواند مسائل را بیش از قبل واقعی جلوه دهد. تصمیم‌گیری در مورد بچه‌دار شدن با یک شخص دیگر، بیش از هر تصمیمی می‌تواند برای همیشه زندگی یک فرد را تغییر دهد.
مشکلات زناشویی
گاهی اوقات کسی که اصرار به بچه‌دار شدن می‌کند به دلیل مشکلاتی که در رابطه با همسرش دارد این پیشنهاد را می‌دهد و در واقع علاقه به داشتن بچه در این مورد کم‌رنگ‌تر است. ممکن است او تصور کند که با داشتن بچه همسرش به او نزدیک‌تر شده و رابطه‌شان عمیق‌تر می‌شود.
مشکلات کودکی
اگر همه چیز برای اضافه شدن یک بچه به خانواده آماده است اما همسر شما مقاومت کرده و بهانه‌جویی می‌کند، ممکن است مشکلاتی را با والدینش در کودکی تجربه کرده که هنوز نتوانسته آن‌ها را حل و فصل کند. این مشکلات حل نشده می‌تواند سبب ایجاد مقاومت در همسرتان شود.
اختلاف در مورد حجاب با همسر
/۰ دیدگاه /در روانشناسی خانواده /توسط سرای مشاوربسیاری از زوج‌ها در مورد مسئله‌ی حجاب با یکدیگر اختلاف نظر دارند و این اختلافات گاهی حتی می‌تواند بیش از اندازه بر زندگی زناشویی تاثیر بگذارد و منجر به جدایی شود. این اختلافات در اکثر موارد زمانی پیش می‌آید که شوهر تمایل دارد همسرش لباس‌های بسته‌تری پوشیده و کمتر اندام خود را به نمایش بگذارد.
بسیاری از مردها سوال می‌پرسند که چگونه می‌توانند از همسرشان بخواهند که لباس‌های بهتری بپوشد؟ بعضی دیگر قدم فراتر گذاشته و می‌پرسند چگونه همسرمان را مجبور کنیم مطابق میل ما لباس بپوشد؟ خانم‌ها نیز از طرف دیگر از این که همسرشان در خصوص نوع پوششان به آن‌ها تذکر می‌دهد ناراحت می‌شوند و نمی‌دانند چه برخوردی باید داشته باشند.
در این مقاله به موضوع اختلاف در مورد حجاب با همسر و نحوه‌ی برخورد با این موضوع پرداخته شده است.
اظهار نظر در مورد حجاب همسر
حجاب در جوامع مختلف مفاهیم مختلفی می‌تواند داشته باشد، اما به صورت کلی حجاب به این معنی است که فرد جلب توجه نکند. در جامعه‌ای که همه‌ی افراد شلوارهای کوتاه می‌پوشند، پوشیدن شلوار کوتاه جلب توجه محسوب نمی‌شود، اما به طور مثال در جایی که همه‌ی خانم‌ها چادر سر می‌کنند، شاید پوشیدن مانتو باعث جلب توجه سایرین شود. تمایل به جلب توجه و نگاه دیگران بسته به درون انسان‌ها می‌تواند متفاوت باشد. غالبا افرادی که دستاوردی برای ارائه به جامعه ندارند، بدن خود را ارائه می‌دهند و از پوشش برای گرفتن تایید و جلب توجه دیگران استفاده می‌کنند. البته لازم به ذکر است که این تعاریف نسبی است و بسته به شرایط ممکن است تغییر کند.
با توجه به موارد گفته شده هر کس بسته به شخصیت خود نوع پوشش متفاوتی انتخاب می‌کند. افراد در انتخاب نوع پوشش تا جایی که قوانین جامعه نقض نشود، آزاد هستند و هر کس می‌تواند بر اساس خواست و سلیقه‌اش نوع پوشش متفاوتی را انتخاب کند. حال ممکن است همسر شما بر اساس سلیقه‌اش لباسی را انتخاب کند که مطابق خواست شما نباشد و از این که همسرتان با لباس مورد نظر در جمع حاضر شود، احساس خوبی نداشته باشید. در این شرایط این سوال مطرح می‌شود که آیا می‌توانید از همسرتان بخواهید که لباس دیگری بر تن کند تا شما احساس بهتری داشته باشید؟
چگونه اختلاف در مورد حجاب را با همسرتان مطرح کنید؟
در مرحله‌ی اول در نظر داشته باشید که شما نمی‌توانید از همسرتان بخواهید که لباس دیگری بپوشد زیرا همان‌طور که گفته شد، انتخاب نوع پوشش یک مسئله‌ی شخصی است. در این شرایط بهتر است در خصوص احساستان با همسرتان صحبت کنید؛ به او بگویید زمانی که لباس باز در جمع می‌پوشد یا حجابش را بر اساس استانداردهای شما رعایت نمی‌کند، چه احساسی پیدا می‌کنید. بسیاری از افراد زمانی که مسئله‌ای مطابق میلشان پیش نمی‌رود بهانه‌گیری می‌کنند یا پرخاشگر می‌شوند اما این نوع رفتار راه‌کار بالغانه‌ای نیست. بهتر است در خصوص علت اصلی ناراحتی‌تان با همسرتان صحبت کنید. با خودتان شفاف باشید و برای مقابله با احساسی که دارید، رفتار دفاعی از خودتان نشان ندهید. برای باز شدن مسئله به این مثال توجه کنید:
تصور کنید که قرار است با همسرتان به مهمانی بروید و متوجه می‌شوید که او می‌خواهد لباسی بپوشد که از نظر شما مناسب جمع مورد نظر نیست. در این شرایط ممکن است دچار اضطراب شوید و برای رفع آن به جای این که در مورد موضوع اصلی صحبت کنید به او بگویید که لباسش زیبا نیست و سلیقه‌ی او را مورد تمسخر قرار دهید. با انتخاب این نوع رفتار دفاعی نه تنها مشکل شما حل نمی‌شود، بلکه پیچیدگی‌های بیشتری نیز ایجاد خواهد شد.
گاهی اوقات بعضی از آقایان در شرایطی که همسرشان لباس نامناسبی را برای یک جمع انتخاب می‌کند، عصبانی می‌شوند زیرا از همسرشان انتظار دارند که متوجه باشد چه پوشش و حجابی برای آن جمع مناسب است. اما این افراد باید در نظر داشته باشند که انسان‌ها به گونه‌ی متفاوتی به مسائل نگاه می‌کنند. شاید شما معتقد باشید که همسرتان باید مانند جمع لباس بپوشد اما همسرتان اعتقادی به همرنگ جمع بودن نداشته باشد و در هر جمعی یک پوشش یکسان را بر اساس سلیقه‌ی خود انتخاب کند.
بنابراین بهترین راه در برخورد با اختلاف در حجاب صحبت کردن در خصوص احساسات است. با خودتان و همسرتان روراست باشید و احساس درونی‌تان را با همسرتان در میان بگذارید.
تفاوت‌ها را بپذیرید
بسیاری از آقایان با این که قبل از ازدواج از نوع حجاب و پوشش همسرشان باخبر بودند، به این امید که بعد از ازدواج او را تغییر می‌دهند رابطه‌شان را پیش بردند. اما این موضوع به این شکل شدنی نیست. زوج‌ها باید در نظر داشته باشند که نباید در جهت تغییر یکدیگر تلاش کنند. بعضی از افراد تلاش می‌کنند که همسرشان را در چارچوب ذهنی خود بگنجانند و اگر آن‌ها حتی به مقدار کمی از چارچوب خارج شوند، دچار اضطراب می‌شوند. اما این نوع طرز فکر همیشه و با هر شخصی با شکست مواجه می‌شود. رابطه سالم زمانی شکل می‌گیرد که افراد به تفاوت‌های یکدیگر احترام بگذارند و آن‌ها را بپذیرند.
البته این موضوع به این معنی نیست که در رابطه به رشد یکدیگر کمک نکنیم. افراد می‌توانند نظرات خود را آزادانه ابراز کنند. به طور مثال شما می‌توانید به همسرتان بگویید که یک پوشش مناسب که کمتر جلب توجه کند می‌تواند نشان دهنده‌ی خودارزشمندی بیشتری باشد. اما نباید انتظار داشته باشید که همسرتان با شما موافق باشد و در صورت عدم توافق عصبانی شوید.
نحوه‌ی برخورد با تذکر همسر در مورد حجاب
همان طور که گفته شد بعضی از خانم‌ها نمی‌دانند که با اختلاف نظر در مورد حجاب با همسرشان چه برخوردی داشته باشند. در پاسخ به این شرایط باید گفت که اگر همسرتان از شیوه‌ی نامناسب برای ابراز نارضایتی‌اش استفاده کرد به او نحوه‌ی صحیح برخورد را که قبل‌تر گفته شد، یادآور شوید. اما در شرایطی که همسرتان از شیوه‌ی مناسب استفاده کرد و تنها نظر و احساسش را بدون امر و نهی با شما در میان گذاشت، در مورد حرف‌هایش فکر کنید. اگر با احساس او موافق نیستید برای او توضیح دهید که در مورد حجاب چه نظری دارید. اگر نتوانستید به یک نظر مشترک برسید با خودتان فکر کنید که این مسئله به چه میزان برای شما اهمیت دارد. از خودتان بپرسید که آیا میزان علاقه‌ی شما به انتخاب نوع پوششتان به اندازه‌ای هست که بر آن پافشاری کنید یا این مسئله آن‌قدر برایتان مهم نیست و می‌توانید به خاطر همسرتان اندکی گذشت داشته باشید. در نهایت این موضوع به باورهای شما باز می‌گردد.
حجاب و مشاوره قبل از ازدواج
یکی از مسائلی که بسیار حائز اهمیت است مراجعه به مشاور قبل از ازدواج است. مشاوره قبل از ازدواج می‌تواند به زوجین کمک کند که به شناخت کامل‌تری از یکدیگر برسند و با آگاهی بیشتری تصمیم جدی برای ازدواج بگیرند. به طور مثال مشاور ازدواج می‌تواند این موضوع را روشن کند که طرف مقابل شما چه باورهایی در خصوص حجاب دارد و شما را با عواقب آن آشنا کند تا با آگاهی لازم تصمیم‌گیری کنید. در صورتی که با آگاهی به عواقب اختلاف در مورد حجاب تصمیم به ازدواج بگیرید، در صورت بروز مشکل راحت‌تر با آن کنار می‌آیید. مشاور به زوج‌ها می‌آموزد که لازم است با افرادی که از نظر شخصیتی به آن‌ها نزدیک هستند ازدواج کنند زیرا هر قدر که افراد به یکدیگر شبیه باشند باز هم در زندگی مشترک اختلافات بسیاری میان آن‌ها ایجاد می‌شود که لازم است با صبر و افزایش آگاهی بر آن‌ها غلبه کنند. حال اگر افراد در خصوص مسائل بنیادی نظیر حجاب نیز با یکدیگر مشکل داشته باشند، زندگی مشترک برایشان سخت‌تر خواهد بود.
به صورت کلی هر کس برای خودش می‌تواند تصمیم بگیرد، اگر با شخصی در رابطه هستید که در مورد حجاب با او اختلاف نظر دارید سعی نکنید که نظر خود را به او تحمیل کنید. اگر این موضوع برای شما بسیار حائز اهمیت است می‌توانید انتخاب کنید که در رابطه نمانید.
روش برخورد با قهر همسر
/۰ دیدگاه /در روانشناسی خانواده /توسط سرای مشاورقهر کردن یک روش و رفتار خام برای مقابله با مشکلات است که معمولا برای کنترل طرف مقابل به کار گرفته می‌شود. البته در ابتدا باید گفت که قهر کردن با نیاز به زمان برای پردازش مسائل پیش آمده فرق دارد. گاهی اوقات افراد نیاز به زمان داشته تا بفهمند چه احساسی دارند و معمولا بعد از زمان مورد نظر برای کار کردن بر رابطه و ارائه‌ی راه حل‌های تازه آماده هستند. اما اشخاصی که قهر می‌کنند مخصوصا قهر طولانی مدت غالبا با این رفتارشان می‌خواهند همسر یا طرف مقابل خود را کنترل کنند تا او مطابق خواسته آن‌ها رفتار کند و یا به دنبال جلب توجه هستند. اگر شما به این هدف تن بدهید، قهر کردن تبدیل به عادت و مشکل جدی در رابطه‌ی شما خواهد شد.
بسیاری از افراد سوال می‌پرسند که «شوهرم قهر کرده، چیکار کنم» یا «زنم با هر مسئله‌ی کوچکی قهر می‌کنه، چطور باهاش برخورد کنم». بعضی دیگر در دوران دوستی، نامزدی یا عقد با قهر طولانی مدت طرف مقابل مواجه می‌شوند و دنبال راه‌کار هستند. از این رو در این مقاله در خصوص قهر طولانی مدت در رابطه و شیوه‌ی صحیح برخورد و مقابله با آن صحبت شده است.
قهر همسرتان را آنالیز کنید.
اگر همسر شما نشانه‌های فیزیکی بروز می‌دهد که شما را متوجه ناراحتی‌اش کند اما در خصوص مشکل اصلی صحبت نمی‌کند، این موضوع نشان دهنده‌ی قهر است. نشانه‌های فیزیکی می‌تواند شامل:
دقت کنید که در چه شرایطی و با چه محرکی همسرتان قهر می‌کند. محرک‌ها را شناسایی کرده و در صورت نادرست بودن رفتارهای مذکور از انجام آن‌ها خودداری کنید؛ هرچند حتی اگر رفتار شما نادرست باشد روش بهتر این است که همسرتان در خصوص ناراحتی خود صحبت کند نه این که با قهر و صحبت نکردن ناراحتی‌اش را نشان دهد.
نشانه‌های بازی همسرتان را بشناسید.
ممکن است همسرتان از عمد به شما بی‌توجهی کند و خودش را به مطالعه، فیلم و … مشغول کند یا حتی نشان دهد که اصلا ناراحت نیست و تنها علاقه‌ای به صحبت با شما ندارد. ممکن است اگر شخص دیگری در کنارتان باشد عادی رفتار کند ولی با رفتن شخص مذکور دوباره به نادیده گرفتن شما ادامه دهد. رفتارهای این‌گونه‌ی همسرتان را شناسایی کنید و در مقابل آن‌ها تسلیم نشوید.
نحوه‌ی برخورد با قهر همسر
اگر قهر کرد، تسلیم نشوید.
زمانی که همسر یا شخصی که با او در رابطه‌ی احساسی هستید قهر می‌کند، ممکن است دچار اضطراب شوید و در این شرایط برایتان سخت باشد که اراده قوی داشته و تسلیم خواسته‌ی او نشوید. سعی نکنید که او را به حرف زدن وادار کنید یا کاری انجام دهید که باعث خشنودی او شود، بلکه در عوض با حفظ آرامش فعالیت‌های روزانه‌ی خود را در پیش بگیرید. به او نشان دهید که قهر کردنش باعث توجه مضاعف شما به او نمی‌شود، به این امید که در آینده برای رسیدن به اهدافش کمتر از این شیوه استفاده کند.
اگر قهر ادامه پیدا کرد، در خصوص مشکل صحبت کنید.
این که برای صحبت کردن پیش قدم شوید، مشکلی ندارد اما باید با روش مناسب این کار را انجام دهید. این که مکررا بپرسید «از چه موضوعی ناراحتی» مشکل را حل نمی‌کند. بهتر است این گونه صحبت را شروع کنید: «من احساس می‌کنم ناراحت هستی اما مطمئن نیستم که دقیقا از چه چیزی، من آماده‌ام که هر زمان راحتی با هم در این مورد صحبت کنیم».
اگر او همچنان تمایل به صحبت نداشت، به اتاق دیگری بروید و خودتان را مشغول کنید یا به پیاده‌روی بروید تا هوایتان عوض شود.
قهر همسرتان را به دل نگیرید.
زمانی که با یک شخصی که مدام قهر می‌کند در ارتباط باشید، ممکن است دچار افسردگی شوید اما اجازه ندهید که رفتار آن‌ها بر حس و حالتان تاثیر زیادی بگذارد. سعی کنید که تنها نظاره‌گر باشید و درگیر موضوع نشوید.
به فکر راه‌حل برای مشکل قهر کردن همسرتان باشید.
غالبا کسانی که قهر می‌کنند، مهارت ارتباطی پایینی داشته و در بیان احساساتشان ناتوان هستند. چه قهر همسرتان از جهت عدم بلوغ و چه کنترل شما باشد، این موضوع نشان دهنده‌ی پایین بودن هوش هیجانی اوست. شریک زندگی شما ممکن است حتی نتواند احساسش را برای خودش بیان کند. او باید مشکلش را با «گفت و گوی سالم با خود» برطرف کند. در رابطه‌ی سالم افراد در خصوص ناراحتی و مشکلاتشان صحبت می‌کنند، حتی اگر چندین بار قبلا در خصوص مسئله‌ی مورد نظر صحبت شده باشد. بعضی مسائل به راحتی قابل اصلاح نیستند و به تدریج تغییر می‌کنند. پس تا زمانی که خواستار ادامه‌ی رابطه هستید باید بارها و بارها صحبت کنید. همسرتان برای داشتن رابطه‌ی سالم لازم است یاد بگیرد که در خصوص مشکلاتش صحبت کند. زمانی که قهر خاتمه پیدا کرد، از او بخواهید و تشویقش کنید که در آینده در صورت بروز مشکل در موردش صحبت کند. ممکن است مشکل باشد که با قهر همسرتان عصبانی نشوید و شما هم در جواب قهر نکنید. اما سعی کنید که در آرامش آماده‌ی صحبت کردن باشید. به او بگویید که اگر احساساتش را بروز دهد و در خصوص مشکل صحبت کند راحت‌تر به نتیجه می‌رسید و آزردگی کمتر می‌شود.
جلسات مشاوره را در نظر بگیرید.
اگر همسر شما از رفتارهایش دست بر نداشت و همچنان از قهر طولانی مدت برای بیان ناراحتی و کنترل شما استفاده می‌کرد، به مشاور مراجعه کنید. جلسات مشاوره به همسر شما نشان می‌دهد که قهر کردن به هر دوی شما در رابطه آسیب می‌رساند.
چگونه از نه شنیدن ناراحت نشویم
/۰ دیدگاه /در مشکلات فردی /توسط سرای مشاوربعضی از افراد برایشان مشکل است که با دیگران مخالفت کنند و به آن‌ها «نه» بگویند. منابع مختلفی در خصوص این که «چگونه بتوانیم به دیگران نه بگوییم» صحبت کرده‌اند اما موضوع دیگری که حائز اهمیت است این است که چگونه بتوانیم با ابراز مخالفت دیگران کنار بیاییم و چگونه از نه شنیدن ناراحت نشویم. البته این موضوع غیر قابل انکار است که شنیدن نه در بعضی شرایط می‌تواند بسیار سخت باشد؛ به طور مثال پسری را در نظر بگیرید که مدت زمان طولانی دختری را دوست داشته و برای رسیدن به او تلاش کرده، اما وقتی از او خواستگاری می‌کند با جواب منفی مواجه می‌شود؛ بالطبع در این شرایط شنیدن نه دشوار است. اما نه شنیدن جزئی از زندگی است و برای همه کم و بیش اتفاق می‌افتد و در بعضی از شرایط می‌تواند باعث رشد و پیشرفت شود.
برای این که اهمیت پذیرش نه شنیدن را متوجه شوید، تصور کنید اگر همه به شما همیشه جواب مثبت بدهند، چطور می‌شود؟ کودکی را در نظر بگیرید که همه‌ی خواسته‌هایش همیشه برآورده شود. این کودک در بزرگ‌سالی به فردی دم‌دمی مزاج، متزلزل و مغرور تبدیل شده و آن طور که باید قدر داشته‌هایش را نخواهد دانست. این موضوع در بزرگ‌سالان نیز مشابه است و اگر کسی همیشه جواب مثبت بگیرد تبدیل به فردی متوقع شده که هیچ چیز به طور کامل او را خوشحال نکرده و همیشه خواسته‌های بیشتر دارد. این فرد نه تنها باعث آزار اطرافیانش می‌شود، بلکه خودش نیز احساس رضایت را کمتر تجربه می‌کند.
زمانی را به یاد بیاورید که با تلاش، کوشش و از بین بردن موانع توانسته‌اید یک «نه» را به «بله» تبدیل کنید و آن چیزی را که شایسته‌تان بوده به دست آورده‌اید؛ قطعا در آن زمان احساس خوشحالی زیادی را تجربه کرده‌اید. محدودیت‌های منطقی می‌توانند باعث رشد و شکوفایی ما شوند و در واقع باید به خاطر آن‌ها شکرگزار باشیم. محدودیت‌ها احساس خواستن را تشدید می‌کنند و باعث حرکت می‌شوند. مشکلات، منابع فکری و احساسی ما را فعال می‌کنند و باعث می‌شوند بتوانیم با استعدادها و توانایی‌هایمان آشنا شده و آن‌ها را شکوفا کنیم. آن‌ها به ما کمک می‌کنند که اعتماد به نفسمان را افزایش داده و با جایگاه خود در هستی آشنا شویم.
مزایای پذیرش نه شنیدن
هیچ‌کس از نه شنیدن خوشش نمی‌آید؛ مخصوصا این که اگر مسئله‌ای که با آن مخالفت می‌شود، حائز اهمیت باشد. عدم پذیرش در شغل مورد علاقه، عدم توانایی در رفتن به مسافرت دلخواه، قبول نشدن در دانشگاه و سایر موارد مشابه می‌تواند برای اشخاص دردناک باشد. اما در کنار حس ناخوشایندی که جواب رد ایجاد می‌کند، مزایایی نیز به همراه دارد که شامل موارد زیر است:
نه شنیدن به شما کمک می‌کند که با نظرات دیگر آشنا شوید.
شما باید متوجه باشید که جواب نه به منزله‌ی رد کردن شخصیت شما نیست بلکه به طور ساده نشان دهنده این است که ممکن است افراد مسائل را به شکل دیگری ببینند. گاهی کمبود اعتماد به نفس می‌تواند پذیرش جواب منفی را مشکل کند زیرا شخص تصور می‌کند که با یک جواب نه شخصیت او پایین آمده در صورتی که اگر فردی خودش را باور داشته باشد به راحتی با یک جواب «نه» متزلزل نمی‌شود.
نه شنیدن به شما کمک می‌کند که بتوانید اهداف خود را بازبینی کنید.
ممکن است شما اهداف اشتباهی را برای خود برگزیده‌اید و شاید در یک مسیر دیگر عملکرد بهتری داشته و رضایت بیشتری را تجربه کنید.
نه شنیدن به شما کمک می‌کند که وسواس‌ها و لجاجت‌های خود را بشناسید.
ممکن است شما بارها و بارها برای یک موضوع جواب منفی بشنوید ولی باز هم دست از آن برندارید. این موضوع ممکن است نشان دهنده‌ی وسواس شما در رسیدن به آن خواسته‌ی مورد نظر باشد. در نظر داشته باشید که شاید شما برای رسیدن به خواسته‌تان آمادگی لازم را ندارید. این موضوع به این معنی نیست که برای رسیدن به خواسته‌هایتان تلاش نکنید، بلکه منظور این است که محدودیت‌ها را شناسایی کنید و با آمادگی بیشتر یا از روش‌های دیگر برای آن اقدام کنید.
نه شنیدن می‌تواند باعث افزایش خلاقیت شما شود.
زمانی که شما از یک روش خاص به جواب نرسید می‌توانید برای رسیدن به هدفتان راه‌های مختلف را امتحان کنید و خلاقیت خود را به کار بیندازید. بسیاری از نوآوری‌ها بعد از شکست‌های پی در پی به وقوع پیوسته‌اند. البته این موضوع در سطح دیگری نیز قابل بررسی است. به طور مثال اگر شخص نزدیک به شما حرف‌هایتان را نمی‌پذیرد، می‌توانید از راه‌های دیگر و با خلاقیت و کسب مهارت او را متوجه نقطه نظر خود بکنید.
از نه شنیدن ناراحت نشویم
اکثر داستان‌های جذاب معمولا با یک نه شروع می‌شوند، البته بدترین خاطرات نیز همین‌طور. اما مسئله مهم اتفاق پیش آمده نیست بلکه نحوه‌ی برخورد شما با اتفاق پیش آمده است. گرفتن جواب منفی می‌تواند به شما خود واقعیتان را نشان دهد. در زمان موفقیت و خوشحالی نمی‌توان به خودشناسی رسید، بلکه در بحران‌ها و شکست‌هاست که انسان‌ها می‌توانند با خودشان مواجه شوند.
در ابتدا نه شنیدن و جواب منفی افراد را از ناحیه‌ی امنشان خارج می‌کند. این مسئله نقطه‌ی شکست محسوب شده و این پیام را می‌رساند که شما بیشتر از این نمی‌توانید پیش بروید. پاسخ شما به این موضوع بسته به شخصیتتان و اهمیت موضوع می‌تواند متفاوت باشد. اگر شما شخصیت نابالغی داشته باشید، نه شنیدن را با کج خلقی یا عصبانیت پاسخ می‌دهید، اما اگر شما خودتان را باور داشته باشید این موضوع را به عنوان یک چالش قبول می‌کنید.
چگونه از نه شنیدن ناراحت نشویم؟ اولین گام برای ناراحت نشدن از جواب منفی، پذیرش این موضوع است که افراد می‌توانند دیدگاه‌های متفاوتی داشته باشند؛ خانواده‌تان، همکارتان و دوستانتان حق این را دارند که نظر متفاوتی داشته باشند و این موضوع ارتباطی با ارزشمندی شما ندارد. گام دوم بازبینی خواسته‌تان است. آیا واقعا مسئله‌ای که بر آن پافشاری می‌کنید، اهمیت زیادی دارد؟ چه پیامی پشت جواب منفی که به شما داده شده، نهفته است؟ آیا پیام این است که شما در مسیر اشتباهی هستید؟ آیا مسئله این است که شما درک درستی از موقعیت ندارید؟ رسیدن به پاسخ این سوالات می‌تواند در بلوغ و رشد شخصیتتان تاثیر زیادی داشته باشد و شما را در سطح بالاتری قرار دهد.
شوهرم به من شک دارد
/۰ دیدگاه /در روانشناسی خانواده /توسط سرای مشاورخیانت یکی از دردناک‌ترین مسائل در یک رابطه است که بسیاری از افراد تحمل کنار آمدن با آن را نداشته و سر این موضوع به ارتباط یا ازدواج خود پایان می‌دهند. در این میان فکر و احتمال خیانت همسر یا اتهام نابجا به خیانت نیز می‌تواند بسیار آسیب‌زا باشد. گزارش‌های بسیاری از خانم‌ها به دست می‌رسد که اظهار می‌دارند «شوهرم به من شک دارد» یا «شوهرم تصور می‌کند که من خیانت می‌کنم در حالی که هیچ‌وقت چه از نظر فیزیکی و حتی احساسی این کار را انجام نداده‌ام». این شک و تردید می‌تواند برای رابطه مشکلات بسیاری ایجاد کند. ممکن است شما سیگنال‌هایی از خودتان بروز می‌دهید که شوهر یا دوست پسرتان را دچار تردید می‌کند. البته ممکن است این موضوع ارتباطی به شما نداشته و پارتنرتان به دلیل مشکلات و اختلالات شخصیتی خودش این تصور را داشته باشد.
در این مقاله در خصوص شک و تردید همسر و اتهام نابجا به خیانت و نحوه‌ی برخورد با این موضوع صحبت شده است.
نحوه‌ی برخورد با شک و تردید شوهر
همان طور که گفته شد خیانت در رابطه بسیار دردناک است و می‌تواند کل زندگی یک فرد را تغییر دهد. زمانی که فردی متوجه خیانت همسر یا پارتنرش شود، اعتماد خود را از دست داده و تصور می‌کند همه‌ی حرف‌ها و لحظات در رابطه دروغ بوده است. این موضوع بر اعتماد به نفس فرد نیز تاثیر بسیاری می‌تواند داشته باشد. شما باید در نظر داشته باشید که اگر شوهرتان به شما شک دارد و احتمال می‌دهد که خیانت می‌کنید، چقدر در شرایط سختی قرار دارد. در حالی که شما باید این موضوع را درک کنید، نباید در مقابل اتهامات نابجای همسرتان بیش از اندازه از خودتان دفاع کنید. بعضی از خانم‌ها در این شرایط اجازه می‌دهند که همسرشان مدام آن‌ها را چک کند یا بسیاری از فعالیت‌های خود را محدود می‌کنند تا همسرشان احساس بهتری داشته باشد، اما در بسیاری از موارد این راه‌کارها تفاوتی در احساس همسرشان ایجاد نمی‌کند و در نهایت آن‌ها تنها آزادی خود را فدای رابطه‌شان کرده‌اند. در ادامه به برخی راه‌کارها در این خصوص پرداخته شده است.
سیگنال‌های خیانت را بشناسید
همان طور که گفته شد شما ممکن است خیانت نکنید، اما شاید به صورت غیر خودآگاه سیگنال‌هایی از خودتان بروز دهید که همسر یا دوست پسرتان را به اشتباه بیندازد و موجب شک و تردید او نسبت به شما شود. ممکن است این سیگنال‌های رفتاری به دلایل دیگری در شما ایجاد شده است که پارتنرتان از آن باخبر نباشد.
به طور مثال تغییر ناگهانی در رفتار می‌تواند یکی از نشانه‌های خیانت در نظر گرفته شود. وقتی که مدت زمان زیادی از رابطه بگذرد، اکثر خانم‌ها و آقایان راحت‌تر می‌شوند و ممکن است کمتر به ظاهر خود توجه کنند یا در سبک زندگی‌شان تغییری ایجاد کنند. در این شرایط هر دو طرف به سبک زندگی یکدیگر عادت می‌کنند. اگر شما اخیرا تغییر خاصی در سبک زندگی خود ایجاد کرده‌اید، به طور مثال یک باره تصمیم گرفته‌اید ورزش کنید یا بیش از قبل با دوستانتان وقت بگذرانید، ممکن است این موضوع توجه همسرتان را به خود جلب کند پس بهتر است دلیل این تغییر را با او در میان بگذارید. زوج‌هایی که بیشتر از افکار و نقشه‌ی ذهنی یکدیگر باخبر هستند کمتر دچار شک و تردید نسبت به یکدیگر می‌شوند.
یکی از نشانه‌های دیگر خیانت، کار کردن بیش از حد با گوشی همراه و پاک کردن گزارش‌های تماس و مکالمات است. اگر شما بیش از قبل با گوشی همراهتان کار می‌کنید یا حریم خصوص بیشتری برای خودتان قائل می‌شوید این موضوع می‌تواند موجب شک و تردید دوست پسرتان به شما شود.
از همسرتان بپرسید آیا او واقعا باور دارد که شما خیانت می‌کنید؟
گاهی افراد احساساتی را تجربه می‌کنند که خودشان می‌دانند منطقی نیست، اما این احساسات به صورت ناخودآگاه در آن‌ها ایجاد می‌شود. این افکار و شک و تردیدهای آن‌ها می‌تواند به علت احساس درونی دوست داشتنی نبودن یا ناامنی‌های درونی دیگر در سرشان شکل بگیرد. بنابراین شک و تردید همسرتان را ریشه‌یابی کنید و از او بپرسید که آیا واقعا فکر می‌کند شما به او خیانت می‌کنید؟ به او کمک کنید که خودش را بهتر ببیند.
ممکن است مشکل اصلی همرستان مسائل دیگری در زندگی‌تان باشد که عصبانیت یا احساس نادیده گرفته شدن در او ایجاد کرده باشد. زمانی که شما بتوانید علت اصلی بدگمانی‌های همسر یا دوست پسرتان را ریشه‌یابی کنید راحت‌تر می‌توانید برای حل سوء ظن‌های پیش آمده به دنبال راه حل باشید.
شک و تردید همسرتان ممکن است فرافکنی باشد
گاهی اوقات افراد مشکلات خودشان را در دیگران می‌بینند و آن‌ها را به داشتن مشکلات مذکور متهم می‌کنند. این موضوع که نوعی مکانیسم دفاعی است فرافکنی نامیده می‌شود. اگر دوست پسرتان به شما شک دارد و مدام شما را کنترل می‌کند بدون این که شما رفتار بدی از خودتان بروز داده باشید، این احتمال وجود دارد که خیانت خودش را فرافکنی کند. زمانی که او به اعتماد میانتان خیانت کند، این احتمال را متصور می‌شود که شما هم خیانت کنید. این یک رفتار بسیار خام است که سبب انحراف افراد از جریانی که واقعا در حال رخ دادن است می‌شود. بنابراین اگر همسر یا دوست پسرتان بی دلیل به شما شک دارد و اتهام می‌زند و از طرفی خودش رفتارهای مشکوک دارد، ممکن است در واقع خودش به شما وفادار نباشد.
شوهرم به من شک دارد، آیا جلسات مشاوره کمک کننده است؟
زمانی که یک رفتار پارانویید بروز پیدا می‌کند، همیشه برای آن یک دلیل وجود دارد. اگر دلیل آن واقعا خیانت نباشد، همان طور که گفته شد ممکن است به دلیل رفتارهای گمراه کننده و کم‌توجهی شما یا مشکلات دیگری باشد که پارتنرتان با آن دست و پنجه نرم می‌کند یا حتی ممکن است به این دلیل باشد که همسرتان با این شک و تردیدها، خیانت خودش را پنهان کند. شاید برای شما مشکل باشد که دلیل واقعی شک و تردیدهای همسرتان را متوجه شوید؛ شاید بارها و بارها به این موضوع فکر کرده‌اید ولی به نتیجه نرسیده‌اید؛ شاید دلیل شک همسرتان را می‌دانید اما برای آن راه حلی ندارید. در این شرایط جلسات مشاوره روانشناسی می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. روانشناس می‌تواند علت اصلی شک و تردید را ریشه یابی کند و برای حل آن راهکارهای مناسب ارائه دهد. نیازی نیست که بیش از حد بر یک موضوع بمانید و دائم درجا بزنید. مشاور به شما کمک می‌کند که بتوانید از مسائل پیش آمده راحت‌تر گذر کنید.
شوهرم با خانم های دیگر چت می کند
/۰ دیدگاه /در خیانت همسر /توسط سرای مشاوربسیاری از خانم‌ها از این موضوع شکایت دارند که دوست پسر یا همسرشان با دخترهای دیگر چت می‌کند و نمی‌دانند که تا چه حد این موضوع مهم است و چه کار باید در مقابله با آن انجام دهند. بعضی از خانم‌ها سوال می‌پرسند که «ما چه رفتار اشتباهی داشته‌ایم که باعث شده همسرمان این کار را انجام دهد؟» بسیاری از آقایانی که با خانم‌های دیگر چت می‌کنند حتی متوجه نیستند که کار بدی انجام می‌دهند و تصور می‌کنند که همسرشان حسود است یا مسائل را پیچیده می‌کند. منظور از صحبت کردن، صحبت‌های عادی نیست، بلکه رابطه‌ای نزدیک است که می‌تواند برای زندگی مشترک مشکل ایجاد کند. از این رو در این مقاله به چت کردن مردها با خانم‌های دیگر و راهکارهای مقابله پرداخته شده است.
آیا واقعا چت کردن شوهرم با خانم‌های دیگر جای نگرانی دارد؟
قبل از این که به خاطر صحبت کردن همسرتان با دختران دیگر فکر و خیال کنید و خودتان را ناراحت کنید به این نکات توجه داشته باشید که:
ممکن است شما رابطه‌ای را در ذهنتان ساخته‌اید که اصلا وجود ندارد
این که دختری به همسرتان پیام داده به این معنی نیست که همسرتان علاقه‌ای به رابطه با آن خانم داشته یا منتظر این پیام یا تماس بوده است؛ پس سریع قضاوت نکنید و از همسرتان بخواهید که مسائل را برای شما روشن کند.
دوستان دختر بعد از ازدواج ناپدید نمی‌شوند
همسر یا دوست پسرتان قبل از آشنایی با شما دوستانی داشته که ممکن است از جنس مخالف نیز باشند که بعد از ورود شما به زندگی‌اش ناپدید نمی‌شوند. بعضی از این رابطه‌ها به دلیل تغییر زندگی همسرتان خود به خود کمرنگ می‌شوند اما بعضی دیگر پابرجا می‌مانند. دوستانی که در زندگی همسرتان می‌مانند معمولا کسانی هستند که با شما نیز رابطه‌ی خوبی برقرار می‌کنند.
شما نمی‌توانید زندگی کاری همسرتان را کنترل کنید
اگر همسر شما یک کارمند است، در خصوص این که چه کسی کنارش بنشیند، با چه کسی به ماموریت برود یا با چه کسی جلسه داشته باشد، اختیار چندانی ندارد. البته این موضوع درست است که هر کسی باید یکسری مرزها در زندگی کاری‌اش داشته باشد و در صورتی که آن مرزها شکسته شود توانایی انجام اقدامات لازم را داشته باشد. اگر رابطه‌ای در کار همسرتان شما را آزار می‌دهد از او بخواهید که برای شما در موردش توضیح بدهد، اما سعی کنید که نسبت به کلیت موضوع پذیرا باشید.
خودتان را ببینید
شاید شما به صورت کلی احساس ناامنی می‌کنید و تنها شرایط فعلی باعث شده که ناامنی‌های شما آشکار شود. بهتر است کمی به درونتان بروید و با خودتان بیشتر آشنا شوید. البته ممکن است در عین این که شما این مشکل را دارید همسرتان هم واقعا در خارج از چارچوب با خانم‌های دیگر صحبت یا چت کند؛ در این شرایط ناامنی‌های شما باعث می‌شود که نتوانید تصمیمات درستی بگیرید و این مشکلات را به‌درستی پشت سر بگذارید.
مقابله با چت کردن شوهر با زن‌های دیگر
رابطه خود را با دوست دخترتان تمام کنید.
اگر دوست صمیمی شما با همسرتان یا دوست پسرتان مرتبا چت می‌کند و این موضوع باعث ناراحتی شما شده، با دوستتان صحبت کنید و از او بخواهید که دیگر این کار را انجام ندهد. اگر او یک دوست واقعی باشد به حرف شما گوش می‌دهد، اما اگر او به حرف شما توجه نکرد، رابطه‌ی خود را با او قطع کنید.
با همسرتان صحبت کنید.
با همسرتان در خصوص روابطش با دخترهای دیگر که باعث ناراحتی شما می‌شود، صحبت کنید. اجازه دهید که او بیشتر با شما آشنا شود. تصور نکنید که خودش باید بداند که چه رفتاری درست است یا این که دقیقا بداند چه چیزهایی شما را ناراحت می‌کند. شما نباید عقب نشینی کنید، بلکه لازم است برای حفظ رابطه‌تان تلاش کنید و قدم بردارید. در خصوص حد و مرزهای خود با همسرتان صحبت کنید.
تفاوت مردها را با خانم‌ها درک کنید.
ممکن است شما متوجه شوید که یک خانم نیت خوبی از ارتباط با همسرتان ندارد و می‌خواهد خود را به او نزدیک کند، اما همسرتان نتواند این موضوع را ببیند و تصور کند که آن خانم برخوردش دوستانه است و قصدی ندارد. خانم‌ها معمولا بهتر از مردها این مسائل را متوجه می‌شوند و این یک هدیه خدادادی است. این موضوع را بپذیرید که ممکن است همسرتان واقعا متوجه منظور آن خانم نباشد و از او بابت این موضوع ناراحت نشوید. اما او باید در این خصوص به شما اعتماد کند و ارتباطش را تا حد امکان با او قطع کند. اگر او این کار را انجام نداد، شاید مشکل فراتر از ندیدن باشد و در واقع او احترام کافی برای ازدواجتان قائل نباشد.
اگر همسرتان با خانم‌های دیگر چت می‌کند، این تقصیر شما نیست!
آیا میل جنسی‌تان کاهش پیدا کرده؟ آیا از همسرتان ناراحتید؟ آیا آن‌قدر مشغول هستید که نمی‌توانید توجه لازم را به همسرتان داشته باشید؟ دلیل شما هر چیزی که باشد، نمی‌توانید انتظار داشته باشید که نسبت به همسرتان بی‌توجه باشید و ازدواجتان به خوبی پیش برود. شما باید در خصوص مشکلات و مسائلی که آزارتان می‌دهد با همسرتان صحبت کنید یا در صورت لزوم به روانشناس مراجعه کنید. اما توجه کنید که اگرچه شما اشتباهاتی مرتکب شده‌اید که لازم است در ادامه آن‌ها را حل و فصل کنید، اما هیچ‌کدام از موارد گفته شده این اجازه را به همسرتان نمی‌دهد که خارج از ازدواجش ماهیگیری کند. همان‌طور که شما باید در خصوص اشتباهاتتان پاسخگو باشید، او نیز در صورت ارتباط با خانم‌های دیگر باید پاسخگو باشد و اشتباهش را بپذیرد. زمانی که شما ازدواج می‌کنید قول می‌دهید که در شرایط سخت کنار یکدیگر باشید و برای اصلاح رابطه همیشه امید داشته باشید.
به خودتان فرصت ناراحتی بدهید.
زمانی که شما متوجه ارتباط همسرتان با شخص سوم شده‌اید و مطمئن هستید که همسرتان هم برای این موضوع اشتیاق داشته، طبیعی است که قلبتان شکسته شود و ناراحت باشید. در این شرایط بهتر است که تصمیم عجولانه نگیرید و ابتدا هیجانات خود را تخلیه کنید. بعد از این که کمی آرام‌تر شدید با همسرتان صحبت کنید و از او بخواهید که به شما به صورت کامل توضیح دهد که رابطه در چه حد بوده؟ چرا شکل گرفته؟ چه چیزی باعث ایجاد این نیاز در همسرتان شده؟
به مشاور ازدواج مراجعه کنید.
اگر شوهرتان یا دوست پسرتان با خانم‌های دیگر چت یا صحبت می‌کند، این موضوع دلایلی مختلفی می‌تواند داشته باشد که در هر رابطه و برای هر شخص دلایلش متفاوت است و نمی‌توان به صورت کلی نظر داد. توصیه می‌شود که در این شرایط به مشاور ازدواج مراجعه شود تا مشکل شما ریشه‌یابی شده و راهکارهای لازم و منحصر به فرد ارائه شود.
شوهرم مدام با خانم‌ها چت ناجور می‌کنه و هر بار قول میده دیگه تکرار نکنه
اگر شما هم با این موضوع مواجه شده‌اید و نمی‌دانید چه کار کنید، دقت داشته باشید که تنها کسی که می‌تواند در این باره تصمیم بگیرد خودتان هستید. اگر بعد از ریشه یابی مشکلات و صحبت‌های طولانی مدت همچنان شوهرتان به کارش ادامه می‌دهد، شاید لازم باشد که با خودتان شفاف باشید. از خودتان بپرسید که آیا احساسات مثبتی که در زندگی‌تان وجود دارد، ارزش این را دارد که در رابطه‌ای با این شرایط بمانید؟ در نهایت شما می‌توانید تنها برای خودتان تصمیم بگیرید. بعضی از افراد تصور می‌کنند که رابطه مجازی، خیانت محسوب نمی‌شود؛ شما باید ببینید که آیا همسرتان چنین عقیده‌ای دارد و اگر بر فرض داشته باشد، آیا این موضوع برای شما قابل درک است؟
چگونه به کودکان مسئولیت دهیم؟
/۰ دیدگاه /در روانشناسی کودک /توسط سرای مشاورزمانی که از والدین سوال می‌شود که دوست دارند فرزندشان چه ویژگی‌هایی داشته باشد، یکی از جواب‌های رایج «مسئولیت‌پذیری» است. مسئولیت‌پذیر یک کلمه جامع است که شامل معانی زیر می‌تواند باشد:
مسئولیت‌پذیری یکی از ویژگی‌هایی است که به کودکان کمک می‌کند افرادی موفق در مدرسه و بعد از بزرگ شدن در جامعه باشند. باید توجه داشت که «مسئولیت‌پذیری» از «مطیع بودن» متفاوت است. والدین معمولاً این دو صفت را به اشتباه یکی تصور می‌کنند. زمانی که کودک تنها به این دلیل که والدین از او خواسته‌اند، کاری را انجام دهد به معنای اطاعت است، اما اگر او بدون درخواست صرفا به این خاطر که کاری لازم است انجام شود، آن را به عهده گیرد به معنای مسئولیت‌پذیری است.
اگرچه اهمیت مسئولیت‌پذیری بر هیچ پدر و مادری پوشیده نیست اما اکثر والدین نمی‌دانند که چگونه می‌توانند فرزندانی مسئولیت‌پذیر داشته باشند. از این رو در این مقاله به این سوال که «چگونه به کودکان مسئولیت دهیم» پرداخته می‌شود.
آموزش مسئولیت‌پذیری به کودک
وظایفی مناسب سنش برای او تعیین کنید.
کارهایی را به کودکتان محول کنید که مطمئن هستید بدون مشکل از پس آن بر می‌آید. به او دقیقا بگویید که از او چه می‌خواهید و به او روند کار را آموزش دهید. در صورتی که یک خواسته کلی از او داشته باشید و او نداند که چطور باید انتظار شما را برآورده کند، ممکن است دچار دلهره شود. به طور مثال به او نگویید «اتاقت را مرتب کن»، بلکه بهتر است به صورت دقیق بگویید «اسباب‌بازی‌هایت را در جعبه بگذار یا لباس‌هایت را تا بزن».
به او نشان دهید که چه خواسته‌ای دارید.
زمانی که از او می‌خواهید که به طور مثال میز را بچیند، خودتان شروع به چیدن میز کنید و به بگویید که ببیند شما چگونه بشقاب‌ها را بر میز می‌چینید و او هم همان کار را انجام دهد. اگر دیدید که نشان دادن کاری بیش از اندازه زمان می‌برد شاید آن کار مناسب سن فرزندتان نباشد، در عوض قسمتی از آن کار را به فرزندتان بسپارید؛ به طور مثال فقط از او بخواهید که بشقاب‌ها را بچیند و باقی کار را خودتان انجام دهید.
اول کار، بعد بازی
شما می‌توانید به کودکتان آموزش دهید که بعضی کارها لازم است قبل از استراحت یا تفریح انجام شود. به طور مثال به او بگویید که به پارک می‌روید اما لازم است که قبلش ظرف‌های ناهار را جمع کنیم. دوستانه رفتار کنید و به او نشان دهید که شما هم پارک رفتن را ترجیح می‌دهید اما گاهی لازم است که بعضی کارها قبل از تفریح انجام شود. یک راه خوب برای آموزش این موضوع به کودک استفاده از «وقتی … بعد …» می‌باشد. به طور مثال بگویید «وقتی میز تمیز شد بعد به پارک می‌رویم». این نکته حائز اهمیت است که از واژه «وقتی» به جای «اگر» استفاده شود زیرا وقتی بگوییم «اگر میز تمیز شود می‌توانی بازی کنی» به این معنی است که تو برای این که بازی کنی، مجبور هستی میز را تمیز کنی، اما حالت دیگر به این معنی است که میز در هر صورت لازم است که تمیز شود و بازی بعدش تنها یک پاداش اضافه است.
کارها را سرگرم‌کننده نشان دهید.
همه ما زمانی که کاری سرگرم‌کننده باشد، بیشتر از آن لذت می‌بریم. سعی کنید کارهای خانه را سرگرم‌کننده نشان دهید. به طور مثال زمانی که می‌خواهید لباس‌ها را از لباسشویی درآورید، با کودکتان مسابقه دهید که چه کسی می‌تواند تعداد لباس‌های بیشتری دربیاورد.
از تهدید کردن اجتناب کنید.
به کودکتان نشان دهید که لازم است از یکسری قوانین پیروی کند اما هرگز او را تهدید نکنید که اگر آن کار را انجام ندهد، به طور مثال دیگر دوستش نخواهید داشت. اگر کودتان از شما بیسکوییت خواست به او بگویید «وقتی که سر میز نشست، بعد به او بیسکوییت می‌دهید».
الگوی خوبی برای او باشید.
با انجام درست وظایف و تکالیفتان به کودکتان نشان دهید که مسئولیت‌پذیری چیست. به طور مثال وقتی به خانه برمی‌گردید کلیدهایتان را به جاکلیدی آویزان کنید و لباس‌هایتان را سر جایش بگذارید. شما همچنین می‌توانید علت کارهایتان را به کودکتان بگویید تا متوجه شود که چرا مسئولیت‌پذیری لازم و خوب است. به طور مثال به او بگویید شما کلیدهایتان را به جاکلیدی آویزان می‌کنید، تا دفعه‌ی بعدی که لازم شد آن‌ها را راحت پیدا کنید.
بر تلاش تمرکز کنید نه نتیجه.
زمانی که کودکتان برای انجام کاری تلاش می‌کند، ممکن است وسوسه شوید که خودتان آن را انجام دهید، اما لازم است که به او فرصت دهید زیرا تلاش کردن مهم‌تر از نتیجه است. وقتی خودتان کار را انجام دهید یا کودکتان را سرزنش کنید، باعث می‌شود که اعتماد به نفس کودکتان کمتر شده یا حتی دیگر علاقه‌ای به قبول کردن مسئولیت نداشته باشد.
اگر می‌خواهید به او کمک کنید، می‌توانید قسمتی از کار را انجام دهید تا او با انجام دادن مابقی و موفق شدن در آن، اعتماد به نفس پیدا کند و برای کارهای بعدی نیز علاقه‌مند باشد. در حالتی دیگر شما می‌توانید او را برای تلاشش تشویق کنید و با راهنمایی زبانی اجازه دهید خودش کار را به اتمام برساند.
واقع‌بین باشید.
اگرچه شما همه چیز را به کودکتان آموزش می‌دهید، اما او ممکن است همیشه به یاد نداشته باشد که کفش‌هایش را در مکان مناسب بگذارد یا اسباب‌بازی‌هایش را جمع کند. پس صبور باشید و با مهربانی به او یادآوری کنید. اگر او خسته است و تازه از مهدکودک برگشته، احتمالا زمان زیادی را مطابق قوانین سپری کرده، پس به او استراحت دهید و بگذارید در خانه احساس راحتی داشته باشد.
او را تشویق کنید.
زمانی که کودکتان مسئولیت‌پذیری از خودش نشان می‌دهد، حتی اگر موفق نشود، از او تشکر و قدردانی کنید. این موضوع به کودک نشان می‌دهد که تلاش‌هایش دیده شده و تقدیر می‌شود. تا آن جایی که می‌توانید دقیق باشید؛ به طور مثال بگویید «خیلی خوب است که خودت بدون هیچ کمکی توانستی لباس‌هایت را بپوشی یا آن‌قدر تمیز میوه‌ها را در ظرف گذاشتی». به صورت دقیق به او بگویید که تلاشش چه فایده‌ای داشته است؛ به طور مثال بگویید «حالا که تو همه‌ی قاشق‌ها را روی میز گذاشتی، همه می‌توانیم غذا بخوریم».