اگر پسری که دوستش دارید شما را ترک کرده است احتمالاً به‌شدت احساس ناامیدی می‌کنید و از خود می‌پرسید آیا احتمال بازگشت به رابطه وجود دارد؟ آیا مردان به رابطه برمی‌گردند؟ آیا او هنوز هم شما را دوست دارد و به شما فکر می‌کند؟ این سؤال‌ها می‌توانند احساسات بدی در شما ایجاد کنند و باعث از بین رفتن اعتمادبه‌نفس در شما شوند. اگر می‌خواهید بدانید که آیا بعد از جدایی مردان به رابطه برمی‌گردند یا خیر، در این مقاله به شما کمک می‌کنیم با بررسی نشانه‌ها به پاسخ این سؤال برسید.
برای بازگشت مردان به رابطه چه کارهایی بکنیم؟
برخی نشانه‌ها وجود دارند که با توجه به آن‌ها شما می‌توانید بفهمید که آیا مردی که رفته است به رابطه برمی‌گردد یا نه؟ اما قبل از بررسی این نشانه‌ها سه اصل وجود دارد که باید آن‌ها را بپذیرید.
ارزش خود را بدانید
این موضوع بسیار مهم است که خودتان را دوست داشته باشید و به دنبال بازگشت مردی که به شما آسیب زده است نباشید. شما باید احترام خود را حفظ کرده و به هر قیمتی حاضر به تلاش برای بازگشت به رابطه نباشید. به‌جای اینکه بپرسید آیا مردان به رابطه برمی‌گردند بهتر است ابتدا از خودتان بپرسید آیا واقعاً به هر قیمتی می‌خواهید فرصت دوباره به رابطه بدهید؟
خود را دوباره کشف کنید
برای اینکه حقیقتاً ارزش خود را بشناسید و برای خود ارزش قائل شوید، باید بدانید که واقعاً چه کسی هستید. با احساسات خود در ارتباط باشید. درباره‌ی خودتان و اینکه چه عاملی باعث خاص بودن شما شده است فکر کنید. با کشف کردن خودتان می‌توانید قدرتی درون خود پیدا کنید که شاید تا قبل از این ماجرا از آن بی‌خبر بوده‌اید؛ بنابراین درحالی‌که به این فکر می‌کنید که آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه به سراغ یک سفر درونی بروید و خود را بشناسید و کشف کنید.
بگذارید برود
این موضوع به معنای این است که با او هیچ‌گونه تماسی نداشته باشید یا لااقل تماس بسیار محدودی برقرار کنید. ممکن است مدت‌زمانی طول بکشد تا پسری که رفته است به بازگشت به رابطه فکر کند و شما نگران این باشید که در این مدت با کس دیگری وارد رابطهی جدیدی شود، اما باید بدانید اگر ارتباط واقعی و درستی بین شما بوده باشد او سرانجام به شما فکر می‌کند و اگر دوستتان داشته باشد به رابطه برمی‌گردد؛ اما اگر مدام جدایی را به او یادآوری کنید، درباره‌ی آن بحث کنید یا برای بازگرداندن او فشار بیاورید این اتفاق نمی‌افتد. صبر کنید تا زمان مناسب فرابرسد. درواقع اگر می‌خواهید بدانید آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه باید صبر کرده و به نشانه‌ها دقت کنید.
علامت‌هایی که نشان می‌دهند آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه؟
برای اینکه متوجه شوید آیا مردی که رفته به رابطه برمی‌گردد یا نه باید نشانه‌ها را بررسی کنید. در ادامه در مورد علامت‌هایی که نشان‌دهنده‌ی بازگشت مردان به رابطه است صحبت می‌کنیم.
هنوز شما را دوست دارد
اگر او به شما گفته است که بعد از جدایی هنوز عاشق شماست، کارت برنده را در دست دارید. شاید این جدایی بر سر فاصله‌ی محل زندگی، برنامه‌های متفاوت زندگی، اختلاف‌نظر شدید بر سر ارزش‌ها یا حتی خیانت بوده است، اما اگر او هنوز می‌گوید که شما را دوست دارد پس باید بدانید که احتمال زیادی وجود دارد که سرانجام برگردد. منتظر بمانید تا او به اشتباهی که مرتکب شده است پی ببرد و برگردد.
سعی می‌کند ارتباط برقرار کند
تا زمانی که مستقیماً به شما نگفته است که می‌خواهد به رابطه با شما برگردد به او اجازه ندهید شما را بازی دهد. مردی که شما را ترک کرده و قلبتان را شکسته است اگر به دنبال بازگشت به رابطه است، وظیفه دارد عشق و اعتماد شما را دوباره به دست بیاورد.
درباره‌ی روابط شما سؤال می‌پرسد
یکی از نشانه‌های بازگشت مردان به رابطه کنجکاوی در مورد روابط عاشقانه‌ی شماست. اگر او از دوستانتان در مورد زندگی عاشقانه‌ی شما می‌پرسد، صفحه‌های اجتماعی شما را دنبال می‌کند یا مستقیماً از خودتان در مورد روابطی که دارید سؤال می‌پرسد، احتمالاً هنوز در فکر شماست و تمایل به بازگشت به رابطه دارد.
اعتراف می‌کند که دل‌تنگ شماست
اگر او احساساتش را صادقانه با شما در میان می‌گذارد و ابراز دل‌تنگی می‌کند یک نشانه‌ی واضح از تمایل او برای بازگشت به رابطه است. قبل از اینکه پاسخ احساساتش را بدهید به این فکر کنید آیا الان آمادگی برگشتن به رابطه را دارید؟ آیا می‌خواهید به رابطه با او ادامه دهید؟
در مورد شما کنجکاوی می‌کند
اگر می‌خواهید بدانید آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه بهتر است به این مورد نیز توجه کنید. اگر علی‌رغم اینکه ارتباط محدودی باهم دارید مدام در مورد همه‌چیز از شما سؤال می‌پرسد، می‌خواهد برنامه‌ی شما برای آینده را بداند یا در مورد اعضای خانواده‌تان سؤال می‌پرسد یعنی می‌خواهد ارتباط خود را با شما حفظ کند و این نشانه‌ی خوبی برای این است که بدانید احتمالاً به رابطه برمی‌گردد.
در مورد آینده صحبت می‌کند
یکی از نشانه‌های بازگشت مردان به رابطه این است که تمایل دارند در مورد آنچه رخ‌داده و باعث جدایی شده است بیشتر صحبت کنند. ممکن است او هیچ حرفی در مورد برگشتن به رابطه نزند، اما اگر به دنبال حل مشکل و برنامه‌ریزی برای آینده است نشان می‌دهد که دوست دارد به رابطه برگردد.
صفحه‌های اجتماعی شما را دنبال می‌کند
دنبال کردن صفحه‌ی اجتماعی و لایک کردن تصاویر علامتی است برای اینکه بدانید آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه. اگر او هرلحظه از زندگی شما را در صفحه‌ی اجتماعی‌تان دنبال می‌کند و نسبت به آن واکنش می‌دهد احتمالاً به‌زودی به رابطه برمی‌گردد زیرا کسی که واقعاً شما را ترک کرده باشد علاقه‌ای به دنبال کردن زندگی شما ندارد.
مطالب زیادی در مورد شما یا خاطرات قدیمی با دیگران به اشتراک می‌گذارد
اگر شما به صفحه‌های اجتماعی او دسترسی دارید و متوجه می‌شوید مطالب زیادی در مورد خاطرات گذشته در آن قرار می‌دهد می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که می‌خواهد شما را به رابطه برگرداند. اگر می‌خواهید بدانید آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه می‌توانید مطالب صفحه‌ی اجتماعی‌شان را بررسی کنید.
حقیقتی در مورد اینکه آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه
اگر می‌خواهید بدانید که مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه پاسخ این سؤال را فقط زمان و سرنوشت مشخص می‌کند؛ اما اگر نشانه‌های بالا در مردی وجود داشته باشد این امید وجود دارد که به رابطه برگردد.
همه‌چیز به جدی بودن رابطهی شما و احساساتی که هنوز بین شما وجود دارد بستگی دارد. آیا وقتی جدا شدید، رابطه واقعاً تمام شد یا هنوز احساساتی بین شما وجود دارد؟
منبع: Hackspirit
تفاوت عشق و هوس
/۰ دیدگاه /در روانشناسی روابط /توسط سرای مشاوروقتی در مورد عشق و هوس صحبت می‌شود اکثر مردم لااقل یکی از این دو حس را تجربه کرده‌اند. اگر می‌خواهید بدانید رابطه‌ای که دارید از سر عشق است یا هوس و اگر می‌خواهید تفاوت بین عشق و هوس را تشخیص دهید، در این مقاله نکات مهمی در مورد عشق و هوس عنوان می‌کنیم.
هوس یا شهوت چیست؟
شهوت یک احساس بیولوژیکی کاملاً طبیعی است و با عشق بسیار تفاوت دارد. شهوت یا هوس صرفاً حس خواستن تماس جنسی است. این احساس تا حد زیادی خودخواهانه است و در آن خیلی کم به خوشامد طرف مقابل توجه می‌شود. اینکه نسبت به کسی احساس شهوت داشته باشید، به این معنا نیست که او را دوست ندارید یا نمی‌توانید او را دوست داشته باشید. ازآنجاکه هوس یا شهوت نشان‌دهنده‌ی جذابیت فیزیکی و میل جنسی است، ممکن است احساس شهوت را در چهارچوب یک رابطه یا خارج از آن تجربه کنید. درواقع وقتی مردم از عشق در نگاه اول نام می‌برند، بیشتر در مورد هوس صحبت می‌کنند. شما مطمئناً می‌توانید برای افرادی که نمی‌شناسید جاذبه‌ی اولیه داشته باشید. گاهی این جاذبه فوراً و به‌محض دیدن یک نفر ایجاد می‌شود و گاهی مدت‌ها پس از رابطه به وجود می‌آید.
شیفتگی مرحله‌ای بین هوس و عشق
به‌غیراز احساسات هوس و عشق، شیفتگی نیز وجود دارد که در اوایل رابطه ایجاد می‌شود. در مرحله‌ی شیفتگی درک سطحی از طرف مقابل داریم و تمایل داریم او را کامل و ایدئال بدانیم. شیفتگی می‌تواند دو نفر را به هم نزدیک کند؛ اما به‌ندرت افراد را در کنار هم نگه می‌دارد. اساساً، شیفتگی مرحله‌ای بین هوس و عشق است که اکثر مردم قبل از شروع زندگی و درک حقایق سخت، آن را به‌عنوان مرحله‌ی سرگرم‌کننده‌ی رابطه تجربه می‌کنند.
تفاوت عشق و هوس در چیست؟
روانشناسان مدت‌هاست که روش‌های مختلفی را برای اندازه‌گیری و تعریف عشق بامطالعه زوج‌هایی با پیشینه‌های مختلف، سبک‌های دل‌بستگی متفاوت و بررسی سایر ویژگی‌های شخصی، امتحان کرده‌اند. برخی روانشناسان معتقدند که عشق از سه جز تشکیل شده است: دل‌بستگی، مراقبت و صمیمیت. به زبان ساده، این سه کلمه به معنای خواستن یا نیاز به بودن باکسی، مراقبت از خوشبختی او و به اشتراک گذاشتن افکار و نگرانی‌های شخصی با او است. درواقع عشق زمانی رخ می‌دهد که در یک رابطه مراقبت و درک متقابل وجود داشته باشد. در عشق، دو نفر بر تقویت رفاه یکدیگر و پرورش رابطه تمرکز می‌کنند و این یکی از تفاوت‌های اساسی عشق و هوس است. عشق می‌تواند کمتر از هوس یا شیفتگی هیجان‌انگیز باشد، اما معمولاً دوام بیشتری دارد.
عشق به‌اندازه‌ی شیفتگی ازنظر احساسی بالا نیست. متأسفانه، این فقدان اوج عاطفی می‌تواند برای برخی افراد مخصوصاً در روابط طولانی‌مدت سخت باشد. به‌عبارت‌دیگر، ممکن است شما احساس کنید کمتر از گذشته به‌طرف مقابل تمایل دارید یا احساس کنید شور و شوق در رابطهی شما وجود ندارد. بااین‌حال، این امر یک روند طبیعی است و شما به‌مرور در رابطه راحت‌تر و آرام‌تر می‌شوید. عشق شدید نیز مانند شیفتگی در اوایل رابطه وجود دارد و کم‌کم تبدیل به صمیمیت بیشتر می‌شود. در هر رابطه‌ای، میل جنسی در دوران مختلف ممکن است افزایش یا کاهش یابد. درحالی‌که شیفتگی کاهش می‌یابد و عشق صادقانه و واقع‌بینانه و تمایل به مراقبت از طرف مقابل جایگزین آن می‌شود.
آیا می‌توانید هم‌زمان عشق و هوس را احساس کنید؟
ممکن است نتوانید شهوت و احساس جنسی را پرورش دهید؛ اما می‌توانید در رابطه صمیمیت ایجاد کنید. ازآنجاکه میل جنسی شدید در روابط طولانی‌مدت فروکش می‌کند، تمرکز بر پویا نگه داشتن رابطه از راه‌های دیگر بسیار مهم است. برای انجام این کار، مهم است که برای خودتان به‌عنوان یک زوج وقت بگذارید. شروع روابط به این دلیل سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیز است که شما با اطلاعات جدیدی در مورد یک شخص آشنا می‌شوید. درحالی‌که ممکن است در رابطهی طولانی‌مدت با حقایق جدیدی در مورد شریک زندگی خود روبه‌رو نشوید؛ اما می‌توانید مرتباً سطح عمیق‌تری از صمیمیت را احساس کرده و آن را پرورش دهید. هدف این است که همچنان باز و صادق باشید تا ارتباط خود را بر اساس اعتماد بسازید. زمانی که سعی می‌کنید ارتباط خود را با فردی عمیق‌تر کنید هیجان جدیدی ایجاد می‌شود و مطمئناً به چیزی ماندگارتر منجر می‌شود. تفاوت عشق و هوس در میزان صمیمیت و تمایل به مراقبت از دیگری است.
چگونه احساس عشق و هوس را به کسی نشان دهیم؟
اگر در موقعیتی هستید که می‌خواهید به کسی بگویید که عاشق او هستید و شرایط رابطه و زمان مناسبی است، حتماً این کار را انجام دهید. درحالی‌که ترس از نه شنیدن و یا طرد شدن ممکن است مانع شما برای این کار شود؛ اما باید بدانید ابراز احساسات تنها راهی است که می‌توانید توسط آن از پاسخ طرف مقابل آگاه شوید. اگر می‌خواهید در مورد احساس و تمایل جنسی با کسی صحبت کنید، صداقت را در اولویت قرار دهید. وقتی به شخص گفتید که نسبت به او تمایل جنسی دارید، منتظر اعلام رضایت او بمانید. اگر در رابطه هستید و احساس می‌کنید نسبت به فرد دیگری تمایل جنسی یا عاطفی دارید بهتر است صادقانه این مسئله را با طرف مقابل خود در میان بگذارید تا اگر قرار است در این راستا تصمیماتی گرفته شود او نیز حق انتخاب داشته باشد.
تفاوت بین عشق و هوس و راه‌های برخورد با آن
درحالی‌که احساس هوس و عشق می‌توانند باعث ایجاد استرس شوند، مهم است که به یاد داشته باشید که این احساسات طبیعی هستند، ممکن است این احساسات برای هر فردی پیش بیایند و همه در حال یادگیری نحوه‌ی کنترل و ابراز این احساسات هستند. گاهی اوقات آسان نیست که به کسی بگویید واقعاً چه احساسی نسبت به او دارید؛ اما سعی کنید صداقت را در اولویت قرار دهید، حتی اگر بیشتر احساس می‌کنید ازنظر جسمی به کسی جذب شده‌اید. همچنین بدانید اشکالی ندارد اگر در اوایل ارتباطتان خیلی شور و هیجان ندارید و شیفتگی را تجربه نمی‌کنید. رسیدن به نقطه‌ی عشق نیاز به تلاش دارد. برای رسیدن به مرحله‌ی عشق، باید وقت بگذارید تا با کسی ارتباط برقرار کنید و او را بشناسید. برای رسیدن به سطوح عمیق‌تر صمیمیت عجله نکنید. همان‌طور که گفتیم تفاوت عشق و هوس در این است که هوس یک تمایل شدید برای برقراری رابطهی جنسی است و عشق نیاز به صمیمیت، مراقبت و دوست داشته شدن است.
منبع: Verywellmind
نحوه‌ی برخورد با والدین سالمند تندخو
/۰ دیدگاه /در روانشناسی سالمندان /توسط سرای مشاوراغلب مراقبت طولانی‌مدت از والدین سالمند تندخو که بدرفتاری کرده و هیچ‌چیز آن‌ها را راضی نمی‌کند، با چالش‌های بسیاری همراه است. ما در مورد والدین سالمندی که از درد مزمن رنج می‌برند یا به دلیل بیماری آلزایمر یا نوع دیگر زوال عقل کنترل چندانی بر خلق‌وخو و رفتارهای خود ندارند صحبت نمی‌کنیم. در این نوع موارد لازم است که برای پیدا کردن یک راه‌حل مناسب برای تسکین و حمایت سالمند از متخصصان کمک بگیریم. آنچه چالش‌برانگیز است فرزندانی هستند که با والدین خود یک رابطهی سمی و نامناسب داشته‌اند و اکنون در موقعیتی قرارگرفته‌اند که باید برای مراقبت از والدین بهانه‌گیر یا سوءاستفاده گر تصمیم‌گیری کنند. معمولاً بالا رفتن سن و مشکلاتی که به علت آن به وجود می‌آید می‌تواند باعث شود والدین سمی حتی بیشتر از قبل رفتارهای مخرب داشته باشند. والدین سالمند تندخو ممکن است ازنظر جسمی ضعیف شده باشند؛ اما همین موضوع گاهی زبان آن‌ها را به سلاحی قوی‌تر تبدیل می‌کند. بااین‌حال، طبیعی است که فرزندان والدین خود را دوست داشته باشند و بخواهند با بالا رفتن سن آن‌ها مطمئن باشند که از مراقبت کافی برخوردارند. کودک درون ما به‌احتمال‌زیاد هنوز تأیید والدینمان را می‌خواهد و وقتی‌که ما از این تأیید محروم می‌شویم (حتی در بزرگ‌سالی) موضوعی ناراحت‌کننده برایمان خواهد بود. اگر دوران کودکی سخت و رابطه‌ای سمی و مشکل‌دار با والدین خود داشته‌اید، اکنون چگونه برای مراقبت از والدین سالمند خود برنامه‌ریزی می‌کنید تا آسیب روانی کمتری بخورید؟ چگونه باوجود انتقاد، بهانه‌گیری و سوءاستفاده‌ی مداوم، مراقبت کافی را ارائه می‌دهید؟
تعین حدومرز با والدین سالمند بهانه‌گیر
یکی از روش‌هایی که متخصصان پیشنهاد می‌کنند جدا شدن با عشق است. این موضوع به این معناست که شما حدومرزی برای خود تعین کنید تا به خاطر رفتارهای دیگری آسیب نبینید. روش جدایی با عشق به‌طورمعمول در شرایطی مورداستفاده قرار می‌گیرد که یکی از اعضای خانواده با اعتیاد دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ اما این موضوع می‌تواند در سایر روابط پر چالش به‌ویژه در افرادی که دارای اختلالات روانی مانند اختلال شخصیت مرزی (BPD) و یا شخصیت خودشیفته هستند نیز مورداستفاده قرار گیرد. با کنار گذاشتن این تصور که می‌توانید رفتار یک فرد آزارگر را کنترل کنید، به او اجازه نمی‌دهید احساسات و رفتارهای شما را تحت تأثیر قرار دهد. این کار سختی است و نیاز به تمرین دارد؛ اما برای بسیاری افراد کارآمد است. زمانی که اذعان کنید دیگر نمی‌توانید رفتار والدین تندخو و بهانه‌گیر را تغییر داده و یا آن‌ها را راضی نگه‌دارید، درواقع قدرت تأثیرگذاری را از آن‌ها می‌گیرید و بعدازآن، آن‌ها موظف‌اند با عواقب تصمیمات و رفتارهای خود روبه‌رو شوند. با این روش شخصی که دکمه‌های شما را فشار داده است متوجه می‌شود که این محرک‌های قدیمی دیگر واکنش‌های موردنظر را برنمی‌انگیزد و شما را مضطرب، ترسان یا عصبانی نمی‌کند. جدا شدن با عشق به این معنی است که شما عشق خود را به شخص تأیید می‌کنید؛ اما همچنین این موضوع را برای او واضح می‌سازید که دیگر تحمل این را ندارید که آن‌ها با دادن احساس گناه، ترس و تعهد شما را کنترل کنند. این استراتژی بیشتر باعث حفظ شما و مشارکت نکردن در مشکلاتی است که به شما تعلق ندارند. برای مثال اگر دنیا یک فروشگاه بود و شخصی به دنبال شما می‌آمد و از شما در مورد قسمت قطعات خودرو می‌پرسید، جدا شدن با عشق مانند این بود که بگویید: متأسفم، اما من فروشنده نیستم و نمی‌دانم قطعات خودرو کجا هستند. لازم نیست بگویید: بگذارید من آن را برایتان پیدا کنم و یا عصبانی شوید و بگویید مگر نمی‌بینی که من فروشنده نیستم.
بعد از تعیین مرز با والدین پیر بهانه‌گیر، برنامه‌ریزی کنید
هنگام تعیین مرز با والدین سالمند تندخو و بهانه‌گیر باید شفاف و ثابت‌قدم باشید؛ زیرا احتمالاً آن‌ها به هر قیمتی در برابر این تغییرات مقاومت خواهند کرد. اگر پدر یا مادرتان فقط برای آزمایش عزم و اراده‌ی شما و یا استفاده از نقاط ضعفتان به بهانه‌گیری و تندخویی ادامه می‌دهد، به او بگویید تا زمانی که هردوی شما آرام نشوید، برای مراقبت از او اقدامات دیگری انجام می‌دهید. جدایی از شخصی که در حال مراقبت از او هستید به‌مراتب پیچیده‌تر از سایر شرایط است. در بسیاری از موارد، یک مراقب نمی‌تواند به‌سادگی از خانه خارج شود؛ زیرا ممکن است رفاه یا سلامتی والدین سالمند خود را به خطر اندازد. این مرحله نیاز به برنامه‌ریزی دارد، به‌خصوص اگر مادر یا پدرتان به مراقبت زیادی احتیاج دارند. ممکن است لازم باشد برای مراقبت روزانه از والدین سالمند، خدمات مراقبت در منزل یا حتی اقامت موقت در یک مرکز مراقبت از سالمندان را ترتیب دهید. هنگامی‌که به‌جای خود جایگزینی برای مراقبت از والدین سالمند بهانه‌گیر خود پیدا کردید، می‌توانید مراقبت‌ها را با تماس یا مراجعه‌ی حضوری مدیریت کنید. هدف اصلی این است که متزلزل نشوید. اگر به والدین سالمند خود می‌گویید که در حال تعیین مرز با او هستید و به همین منظور برای آن‌ها کمک‌های خارجی ترتیب می‌دهید و آن‌ها را برای مدتی ترک می‌کنید، حتماً این کار را انجام دهید. غیبت شما ممکن است کمک کند تا آن‌ها با این واقعیت که نمی‌توانند شما را آزار دهند، کنار بیایند.
عدم مراقبت از والدین سالمند سوءاستفاده گر
نکته‌ای که باید از آن آگاه باشید این است که این چرخه‌ی آسیب‌زا باعث می‌شود بسیاری از افرادی که مورد سوءاستفاده قرارگرفته‌اند خودشان زمانی به سوءاستفاده گر تبدیل شوند. با تعیین مرزهای مشخص، کمک گرفتن از نیروهای کمکی در مواقع موردنیاز و تشخیص اینکه چه زمانی باید اجازه دهید که مراقب اصلی والدین سالمندتان فرد دیگری باشد، به این چرخه‌ی معیوب پایان دهید. اگر وضعیت شما واقعاً غیرقابل‌تحمل است و هیچ یک از مرزهای شما رعایت نمی‌شود از یکی دیگر از اعضای خانواده یا یک مراقب حرفهای کمک بگیرید و یا برنامه‌ای برای استقرار والدین سالمند بهانه‌گیر در یک مرکز مراقبت طولانی‌مدت را در نظر بگیرید. شما می‌توانید به‌اندازه‌ای که صلاح می‌دانید در مراقبت از والدین سالمند خود کمک کنید، بدون اینکه خود را در معرض بدرفتاری‌های آن‌ها قرار دهید. این‌یک مرحله‌ی دشوار است؛ اما در برخی موارد تنها راهی است که می‌توانید از خود محافظت کنید، مطمئن شوید از والدینتان به‌اندازه‌ی کافی مراقبت می‌شود و به چرخه‌ی سوءاستفاده پایان دهید.
برای حل مسائل مربوط به والدین سوءاستفاده گر از مشاور کمک بگیرید
اگر در شرایط مراقبت از والدین بهانه‌گیر و سوءاستفاده گر قرار گرفتید، کمک گرفتن از یک مشاور برای حل مسائل بسیار مفید خواهد بود. سخت‌گیری نسبت به والدین و یا سپردن آن‌ها به یک مراقب و بعد احساس گناه کردن در مورد آن‌ها هیچ مسئله‌ای را حل نمی‌کند. یک متخصص می‌تواند به شما در پیدا کردن ریشه‌های مشکلات و درمان آسیب‌های گذشته کمک کند. همچنین شما را راهنمایی کند تا یاد بگیرید چگونه مسائل جاری و آینده را به شیوه‌ای سالم اداره کنید. مراقبت از والدین هنگامی‌که آن‌ها به دلیل سن بالا، از دست دادن استقلال و افزایش مسائل مربوط به سلامتی بدبین یا سخت‌گیر شدهاند به‌اندازه‌ی کافی سخت است. هنگامی‌که آن‌ها واقعاً با دادن احساسات منفی از شما سوءاستفاده می‌کنند مراقبت از آن‌ها بسیار طاقت‌فرسا می‌شود و نباید انتظار داشته باشید که بدون حمایت‌های عاطفی و عملی از پس این کار بربیایید.
منبع: Agingcare
انتقام برای رهایی از خشم
/۰ دیدگاه /در مشکلات فردی /توسط سرای مشاوروقتی به شما ظلم شده و صدمه دیده‌اید، طبیعی است که بخواهید از شخصی که به شما آسیب‌زده انتقام بگیرید. شاید شما به یک راه برای بهترین انتقام فکر کنید، بخواهید آن شخص را برنجانید یا به‌شدت دنبال پیگیری اقدامات قانونی باشید. در ظاهر به نظر می‌رسد ایده‌ی انتقام گرفتن از دیگران راضی‌کننده باشد و به تمام شدن و فراموش کردن اشتباهات گذشته کمک کند. انتقام گرفتن ممکن است برای مدتی منطقی به نظر برسد و بتواند به شما احساس حقانیت بدهد؛ اما گاهی افراد به‌شدت در افکار مربوط به انتقام گرفتن از دیگران غرق می‌شوند و امید دارند که انتقام گرفتن به آن‌ها کمک کند تا احساس بهتری داشته باشند. بااین‌حال انتقام‌جویی آن‌قدرها که فکر می‌کنید باعث به وجود آمدن حس مثبت و آرامش در شما نمی‌شود. فکر کردن به انتقام شما را عصبانی‌تر کرده، ادراکات شما را محدود می‌کند و قضاوت شما را به خطر می‌اندازد. افکار انتقام‌جویانه ذهن شما را پر از افکار سمی می‌کند و افکار مثبت و شادی شما را از بین می‌برد. انتقام ممکن است راهی برای آزاد شدن از خشم به نظر برسد اما درواقع یک دام است که شما را بیشتر اسیر می‌کند. همچنین اگر تصمیم بگیرید به افکار انتقام‌جویانه‌ی خود عمل کنید، احتمالاً نتایج بدی در انتظار شما خواهد بود. نتیجه‌ی انتقام گرفتن می‌تواند به شکل تلافی طرف مقابل یا اقدامات قانونی علیه شما باشد. این نه‌تنها خطرناک است بلکه شما را بیشتر درگیر رابطهی منفی با طرف مقابلتان می‌کند. انتقام گرفتن از دیگران ممکن است راهی برای رسیدن به عدالت و آزادی به نظر برسد اما درواقع درد و رنج را طولانی می‌کند.
آیا انتقام گرفتن کار درستی است؟
شما حق دارید در مورد اشتباهی که در حقتان صورت گرفته است عصبانی شوید. شما کاملاً مستحق عدالت برای چیزی هستید که بسیار اشتباه و ناعادلانه بوده است. درعین‌حال، شما حق دارید فارغ از گذشته‌ای که باعث آسیب دیدن شما شده است شاد باشید. هر بار که اتفاقی را که برایتان افتاده است برای خودتان یادآوری کرده و به انتقام گرفتن فکر می‌کنید، خاطرات دوباره زنده شده و دوباره در ناراحتی‌های گذشته غرق می‌شوید. به‌جای صرف انرژی برای پیدا کردن راه‌های انتقام گرفتن از دیگران، سعی کنید شکل عدالت بالاتری را بپذیرید و زمانی که آمادگی داشتید از دردهای گذشته جدا شوید. اینکه عدالت بالاتری را بپذیرید به این معنی است که بپذیرید به نحوی، درجایی، به صورتی طبیعی برای کسانی که ظلم می‌کنند پیامدهایی رخ می‌دهد. درواقع لازم نیست شما انتقام بگیرید زیرا مجرمان پیامدهای کارهای منفی خود را خواهند دید. بهترین انتقام بی‌تفاوتی است. اگر کسی که به شما ظلم کرده احساس گناه کند؛ زیرا می‌داند چه اشتباهی در حق شما انجام داده است، همین احساس گناه و عذاب وجدان برای آن‌ها عوارض بسیار ناخوشایندی خواهد داشت و سنگینی آن را همیشه احساس می‌کنند. اگر احساس گناه نکنند و به روش خود ادامه دهند، اشتباهات مداوم برای آن‌ها عواقبی در پی خواهد داشت. درنهایت، ما از این جهان عبور می‌کنیم و شاید عدالت معنوی یا کارما وجود داشته باشد، جایی که رفتارهای مردم راهی برای بازگشت به آن‌ها پیدا می‌کند.
چگونه از خشم و فکر کردن به انتقام گرفتن رها شویم؟
مرحله‌ی بعدی عصبانی شدن از عصبانیت است. این اتفاق زمانی می‌افتد که متوجه می‌شوید عصبانیت و افکار انتقام‌جویانه فضای زیادی از فکر و زندگی ارزشمند شما را اشغال می‌کند و احتمالاً از این بابت احساس خستگی می‌کنید. هدف شما به جای پیدا کردن راه‌های انتقام باید رها شدن از قید این شرایط باشد. ما نمی‌توانیم گذشته را تغییر بدهیم. هر چقدر هم که وحشتناک باشد نمی‌توان آن را عوض کرد. رسیدن به پذیرش ممکن است یک روند غمناک باشد که دردهای زیادی برای شما به همراه داشته باشد، اما درنهایت وقتی شما به پذیرش آنچه که هست برسید از تمرکز بر گذشته و فکر انتقام گرفتن رها می‌شوید. در این زمان متوجه می‌شوید گذشته دیگر قدرتی برای کنترل شما و آینده ندارد.
برای درک این موضوع به مثالی که در ادامه می‌آوریم توجه کنید. تصور کنید که با ماشین خود رانندگی می‌کنید و روی آینه عقب متمرکز شده‌اید. توجه شما به جای جلو به پشت سرتان است. چقدر خوب می‌توانید به جلو رانندگی کنید؟ احتمالاً خیلی خوب نمی‌توانید به جلو برانید. وقتی به بی‌عدالتی و انتقام گرفتن فکر می‌کنید، این چنین است. شما بر گذشته تمرکز می‌کنید. برای اینکه بتوانید به جلو حرکت کنید باید توجه خود را به آنچه در پیش است متمرکز کنید. این به معنی منفعل بودن نیست. اگر احساس امنیت می‌کنید تا اشتباهی که در حقتان رخ داده است را گزارش دهید، می‌توانید این کار را بکنید. اگر می‌خواهید به حمایت از دیگران بپردازید یا می‌خواهید به دیگران کمک کنید، این‌ها راه‌های عالی برای هدایت اشتیاق شما جهت ایجاد تغییر است. مانع اصلی که باعث می‌شود شما به آرامش نرسید ادامه دادن گذشته با یادآوری مداوم آن و فکر برای انتقام گرفتن است. با پذیرش اینکه اتفاقی که برای شما افتاده است اشتباه بوده ولی اکنون شما می‌خواهید به زندگی‌تان ادامه دهید، می‌توانید به خودتان اجازه دهید افکار مربوط به گذشته را رها کرده و میل به انتقام را از بین ببرید.
تصور کنید ذهن شما در حال سوزاندن سیم‌های الکتریکی برای تقویت خاطرات گذشته است. به این فکر کنید که چقدر از انرژی شما برای فعال و زنده نگه‌داشتن گذشته و فکر انتقام گرفتن استفاده می‌شود. انتقام گرفتن فریبنده است. در ابتدا ممکن است احساس رضایت کنید و به شما احساس قدرت دهد؛ اما در حقیقت، این‌یک تخلیه ولتاژ فوق‌العاده بالا در سیستم شما است. اگر احساس خستگی یا افسردگی می‌کنید، ممکن است تا حدی به این دلیل باشد که فعال نگه‌داشتن این افکار و خاطرات انرژی زیادی می‌طلبد.
رها کردن خشم و فکر انتقام گرفتن، انتخابی است که به شما قدرت می‌دهد
این چیزی است که باعث می‌شود بر افکار منفی و خاطرات گذشته متمرکز نشویم. برای حفظ تمرکز خود نقاط مثبتی پیدا کرده و آن‌ها را دنبال کنید. رها کردن عصبانیت و انتقام انتخابی است که باعث می‌شود در زندگی احساس قدرتمند بودن کنید. تصور کنید که از بند افکار منفی در مورد گذشته و انتقام گرفتن رها شده‌اید و تمام انرژی که برای این افکار صرف می‌کنید اکنون در اختیار شماست تا به مسائل دلخواهتان رسیدگی کنید. وقتی عصبانیت و انتقام دیگر در رأس ذهن شما قرار ندارد، شما فضا دارید که در مورد آنچه می‌خواهید در زندگی خود ایجاد کنید فکر کنید.
منبع: Psychologytoday
no title
/۰ دیدگاه /در دسته‌بندی نشده /توسط سرای مشاورno text
آیا بازگشت به رابطه تمام شده درست است؟
/۰ دیدگاه /در روانشناسی روابط /توسط سرای مشاوربه دلایل زیادی افراد تمایل به بازگشت به رابطهی تمام‌شده‌ی خود دارند. ممکن است متوجه شوید طرف مقابلتان تغییراتی کرده است یا خودتان در شرایط جدیدی هستید. شاید با گذر زمان متوجه شده‌اید عشق شما به آن فرد همچنان پایدار است و همین باعث می‌شود تمایل به بازگشت به رابطهی تمام‌شده داشته باشید. برخی افراد در یک رابطهی طولانی‌مدت بوده‌اند که شاید ارزش تلاش برای بازگشت را داشته باشد. در این مقاله نکات مهمی در مورد بازگشت به رابطهی تمام‌شده بیان می‌کنیم تا اگر می‌خواهید رابطهی خود را با شخصی که قبلاً دوست داشته‌اید یا با او دوست بوده‌اید و یا ازدواج کرده‌اید از سر بگیرید، رفتار و تصمیم درستی داشته باشید.
برای بازگشت به رابطهی تمام‌شده به چه نکاتی توجه کنیم؟
گاهی اوقات بعد از جدایی طرف مقابل جذاب‌تر به نظر می‌رسد. ممکن است با دیدن او به یاد خاطرات خوش، لحظات شاد و سال‌هایی که عاشق یکدیگر بودید بیفتید. معمولاً بحث‌های وحشتناک و دعواهایی که داشته‌اید در خاطراتی که به یاد می‌آورید جایگاهی ندارند. این موضوع باعث تمایل شما به بازگشت به رابطهی تمام‌شده خواهد شد.
قبل از بازگشت به رابطهی تمام‌شده دلایل جدا شدنتان را در نظر بگیرید.
وقتی می‌خواهید در مورد بازگشت به رابطهی تمام‌شده تصمیم‌گیری کنید ابتدا از خود بپرسید چرا از او جدا شدید و فرصت دوباره به رابطه خود ندادید؟ آیا جدایی تصمیم شما بوده است یا هر دو باهم این تصمیم را گرفته‌اید؟ آیا دلیل شما برای جدایی سوءمصرف مواد مخدر، خشونت در خانه یا خیانت بوده است؟ اگر دلایل منطقی و خوبی برای جدایی داشته‌اید، قبل از تصمیم‌گیری برای بازگشت به رابطهی تمام‌شده ببینید آیا می‌خواهید درگیر مشکلات قبلی شوید یا نه. احساسات به ما کمک می‌کند تا بتوانیم تصمیم بگیریم و پیشرفت کنیم، اما گاهی همین احساسات می‌توانند باعث شوند نتوانیم تفکر درست و روشنی داشته باشیم. واضح است که اگر شخص مقابل مشکلاتی داشته است که همچنان حل نشده‌اند باید در مورد بازگشت به رابطهی تمام‌شده‌ای که با او داشته‌اید بسیار احتیاط کنید.
از خودتان بپرسید آیا واقعاً بازگشت به رابطهی تمام‌شده عملی و مؤثر است؟
ممکن است همسر یا دوست شما ویژگی‌های مثبت زیادی داشته باشد، اما دلیلی که باعث تصمیم شما به جدایی شده است نیز یکی از ویژگی‌های او بوده است. اگر فردی تصمیم به تغییر کردن نداشته باشد بازگشت به رابطهی تمام‌شده با همان فرد امیدوارکننده نخواهد بود. برای اینکه تصمیم درستی در مورد بازگشت به رابطهی تمام‌شده بگیرید باید مطمئن باشید واقع‌بین هستید و فرد مقابل را همان‌طور که واقعاً هست می‌بینید.
همچنین باید بدانید ممکن است در مراحل بعد از جدایی، شما شروع به سرزنش کردن خود کنید و از خود بپرسید اگر کارهای بیشتری انجام می‌دادم، اگر صبورتر بودم یا اگر تلاش بیشتری می‌کردم آیا هنوز کنار هم بودیم؟ یادآوری این نکته مهم است که بدانید بیشتر این افکار منطقی نیستند و اکثر افراد بعد از جدایی دچار این نوع تفکرات و سرزنش خود می‌شوند. احتمالاً انجام دادن هرکدام از این فکرها نیز تغییری در نتیجه‌ی رابطهی شما ایجاد نمی‌کرد. به‌جای اینکه تلاش کنید با این تفکرات و تحلیل‌ها درد و مشکل را حل کنید، از درد استفاده کنید از گذشته درس بگیرید و بگذرید.
نقش احساسات و منطق در بازگشت به رابطهی تمام‌شده
اگرچه بیشتر افراد فکر می‌کنند احساسات باعث ایجاد عشق و کشش می‌شود اما بر اساس تحقیقات در مورد عشق، در مراحل مختلف رابطه، مغز به‌سرعت از طریق هورمون‌ها و انتقال‌دهنده‌های عصبی در مورد رابطهی جنسی، رابطهی عاشقانه و دل‌بستگی فعالیت می‌کند. هنگام تصمیم‌گیری برای بازگشت به رابطهی تمام‌شده ممکن است شما به‌جای تمرکز بر اتفاقات گذشته و حال در مورد آینده مثبت اندیشی کنید و به آنچه در آینده می‌خواهید توجه کنید. بهتر است قبل از هرگونه تصمیم‌گیری برای بازگشت به رابطهی تمام‌شده از خودتان بپرسید شما به دنبال چه نوع رابطه‌ای هستید؟ آیا مطمئنید که با این فرد می‌توانید به آنچه می‌خواهید برسید؟ آیا اتفاقاتی که در گذشته برای شما افتاده است خلاف این موضوع را اثبات نمی‌کند؟ آیا می‌توانید با این فرد خاص رابطه‌ای ماندگار و محکم داشته باشید؟
چه زمانی بازگشت به رابطهی تمام‌شده درست است؟
اگر علی‌رغم جدا شدن نمی‌خواهید رابطهی خود را قطع کنید یا در رابطه‌ای هستید که در حال حاضر مشکلاتی دارد اما می‌خواهید آن را ادامه دهید باید به نکاتی توجه کنید. وقتی رابطه‌ای به پایان می‌رسد معمولاً دلایل خوبی برای جدایی وجود داشته است. مشکل اصلی بازگشت به رابطهی تمام‌شده خطر بازگشت افراد به یک رابطهی ناسالم و مخرب است. تنها زمانی می‌توان برای بازگشت به رابطهی تمام‌شده تصمیم جدی گرفت که هر دو نفر به میزان قابل‌توجهی رشد و پیشرفت کرده و تغییراتی در خود ایجاد کرده باشند. وقتی افراد به این مرحله برسند یعنی آمادگی این را دارند که یک رابطهی سالم و جدید با یکدیگر داشته باشند.
چگونه بعد از بازگشت به رابطهی تمام‌شده ارتباط سالم‌تری داشته باشیم؟
اگر هر دو در زندگی چیزهای مشابهی می‌خواهید و ارزش‌های یکسانی دارید، می‌توانید قدم‌های کوچکی برای ایجاد تغییر بردارید. این موضوع در مورد تغییر دادن شخص شما نیست بلکه به این معنی است که شما نسخه‌ی متفاوتی از خودتان باشید. هنگامی‌که رفتار متفاوتی برای ایجاد یک تعامل سالم در پیش می‌گیرید، طرف مقابلتان نیز به روشی متفاوت پاسخ می‌دهد. شما احتمالاً برای مدتی طولانی مانند آنچه الآن هستید بوده‌اید و شخصیت و رفتارهای ثابتی داشته‌اید. اگرچه تصور تغییر عادت‌های قدیمی دلهره‌آور به نظر می‌رسد، اما عملی است و می‌تواند در ایجاد یک ارتباط سالم بعد از بازگشت به رابطهی تمام‌شده بسیار کمک کند.
به‌عنوان‌مثال، همسر خود را با چیزهای کوچک غافلگیر کنید. این غافلگیری می‌تواند به‌سادگی برقراری ارتباط چشمی برای نشان دادن احترام، ارسال یک پیام محبت‌آمیز یا پیشنهاد انجام مسئولیتی که انجام دادن آن برای همسرتان خوشایند نیست باشد.
راه‌هایی برای بهتر کردن ارتباط پس از بازگشت به رابطهی تمام‌شده
در اینجا چند روش دیگر برای تقویت و بهتر کردن ارتباط بعد از بازگشت به رابطهی تمام‌شده بیان می‌کنیم:
منبع: Verywellmind
شوهرم با مادرم مشکل دارد
/۰ دیدگاه /در روانشناسی خانواده /توسط سرای مشاورزمانی که فردی را که دوست دارید انتخاب می‌کنید و تصمیم می‌گیرید ازدواج کنید، بسیار مشتاق هستید تا خانواده‌ی شما همسرتان را نیز مانند شما دوست داشته باشند و او را به‌عنوان عضوی از خانواده بپذیرند؛ اما این رابطهی پیچیده‌ای است و گاهی می‌شنویم افرادی می‌گویند شوهرم با مادرم مشکل دارد و رابطهی خوبی باهم ندارند. منبع اصلی عشق، علاقه و مراقبت شما از کودکی تا جوانی والدین شما بوده‌اند و زمانی که ازدواج می‌کنید ارتباط باهمسرتان تبدیل به این منبع شده و جایگزین ارتباط شما با والدینتان خواهد شد. گرچه ارتباط شما با پدر و مادرتان با ارتباطتان با همسرتان متفاوت است و هیچ‌کدام از دیگری بهتر یا بدتر نیستند، اما انتقال از یک رابطه به رابطهی دیگر ممکن است دشوار باشد و می‌تواند باعث اختلاف شوهر و مادر و پدرتان باشد.
وقتی همه‌ی این افراد یکدیگر را دوست داشته باشند و بتوانند ارتباط درستی باهم برقرار کنند بسیار عالی است و همه از این موضوع سود می‌برند؛ اما چه اتفاقی می‌افتد اگر مادر و همسرتان یکدیگر را دوست نداشته باشند و به هم احترام نگذارند و این موضوع را به‌طور مداوم با شما در میان بگذارند؟ نیازی به گفتن نیست که این یک وضعیت بسیار دشوار و غم‌انگیز است. از بی‌تفاوتی و سردی گرفته تا درگیری‌های لفظی، این نوع برخورد دو نفری که عمیقاً دوستشان دارید می‌تواند باعث درد و رنج برای شما که در بین آن‌ها گیر افتاده‌اید شود. اگر شما نیز جزء افرادی هستید که بابت اینکه شوهر و مادرتان باهم مشکل دارند تحت‌فشار هستید، در ادامه روش‌هایی برای اینکه بتوانید از این شرایط عبور کنید به شما پیشنهاد می‌کنیم.
برای اینکه از اختلافات مادر و همسرتان آسیب نبینید، انتظارات خود را تعدیل کنید.
این واقعیت را بپذیرید که زندگی کامل نیست و افرادی که شما دوستشان دارید و برایتان مهم هستند نیز کامل نیستند. شاید این موضوع به نظر واضح و بدیهی باشد، اما برخی افراد انتظار دارند همه‌چیز در زندگی خوب پیش برود و کاملاً مطابق میل آن‌ها باشد. باید بتوانید این واقعیت را باور کنید و بپذیرید که ممکن است شما کسانی را دوست داشته باشید ولی آن‌ها یکدیگر را دوست نداشته باشند. گاهی این اتفاق می‌افتد که افرادی که مطمئن هستیم با یکدیگر کنار می‌آیند و می‌توانند ارتباط خوبی باهم ایجاد کنند، صرفاً به دلایل شخصی خودشان این کار را نمی‌کنند. دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است باعث اختلاف شوهر با مادر و پدر شده و موجب شود این افراد باهم کنار نیایند. ممکن است همسر شما دوست نداشته باشد وقت خود را صرف ارتباط با خانواده‌ی شما کند یا پدر و مادرتان نسبت به همسرتان احساس حسادت داشته باشند و از اینکه تمام توجه شما معطوف به اوست حس خوبی نداشته باشند. ممکن است پدر و مادر نگران این باشند که فرزندشان بیش‌ازاندازه تحت تأثیر همسرش قرار بگیرد. گاهی اوقات، آن‌ها فقط یکدیگر را دوست ندارند. در حقیقت، اگر شما نبودید آن‌ها هیچ ارتباطی با یکدیگر نداشتند. درواقع اختلافات همسرتان با خانواده‌ی شما ممکن است به هر دلیلی رخ دهد و بهتر است با پرسیدن مداوم این سؤال که چرا شوهرم با مادرم مشکل دارد خودتان را ناراحت نکنید و فقط آن را بپذیرید.
برای پیشگیری از بروز اختلافات جدی بین همسر و خانواده، از همان ابتدا نقش فعالی داشته باشید.
از همان ابتدا درباره‌ی هر یک با دیگری صریح صحبت کنید تا زمانی که همسر و مادرتان با یکدیگر ملاقات می‌کنند تا حدی آشنایی قبلی وجود داشته باشد. اگرچه ممکن است انتظار داشته باشید که افراد درنهایت بهترین رفتار خود را با یکدیگر داشته باشند، اما لزوماً این‌طور نیست و ممکن است اوضاع به آن خوبی که شما انتظار دارید پیش نرود. به یاد داشته باشید، ممکن است افراد از خانواده‌ها و فرهنگ‌های مختلف دیدگاه‌ها و نظرات مختلفی داشته باشند.
بحث در مورد این اختلاف‌نظرها قبل از ملاقات اولیه می‌تواند آن‌ها را برای داشتن دید بازتر و پذیرش یکدیگر آماده کند. آن‌ها را به برقراری ارتباط خوب و احترام به یکدیگر تشویق کنید. هر یک از طرفین را تشویق کنید تا در حفظ احترام و پذیرش یکدیگر تلاش کنند، حتی اگر یکدیگر را درک نکنند یا با یکدیگر توافق نداشته باشند. نکته‌ی اصلی این است که منتظر نمانید تا اتفاقات به‌خودی‌خود پیش بروند، خصوصاً وقتی می‌دانید ممکن است اختلاف همسر و مادر و پدرتان جدی شود. به یاد داشته باشید، نیازی نیست که آن‌ها لزوماً یکدیگر را دوست داشته باشند، اما باید تلاش کنند به خاطر شما و همچنین به خاطر هماهنگی و حفظ آرامش خانواده باهم کنار بیایند. اگر به‌جای اینکه همیشه از خود بپرسید چرا شوهرم با مادرم مشکل دارد، نقش فعالی در برقراری آرامش ایفا کنید می‌توانید از بروز برخی اختلاف‌های جدی خانوادگی پیشگیری کنید.
هنگام بروز اختلافات از اینکه بین مادر و همسرتان واسطه باشید خودداری کنید.
برای تعین حدومرزهای خودتان شاید لازم باشد ساعت‌های زیادی صرف گفت‌وگو با هر یک از آن‌های کنید. کاملاً روشن کنید که قصد ندارید در اختلاف‌نظر بین آن‌ها میانجیگری کنید یا دیدگاه‌های مختلف هر یک از آن‌ها را برای دیگری تفسیر کنید. اینکه مدام در دعوای شوهر با مادرتان نقش واسطه را بازی کنید نوعی سوءاستفاده از شماست و احتمالاً درنهایت این کار هیچ مشکلی را حل نمی‌کند. برای حل مشکلات، شوهر و مادرتان باید تمایل داشته باشند صادقانه باهم گفت‌وگو کنند و واسطه بودن شما نه‌تنها مشکلی را حل نمی‌کند بلکه باعث آسیب به خودتان می‌شود. اگر در این میان مسائل جدی وجود دارد سعی نکنید خودتان به‌تنهایی آن‌ها را حل کنید، برای حل موضوعات مهم مراجعه به روان‌درمانگر می‌تواند کمک‌کننده باشد. درنهایت لازم نیست شما در اختلاف شوهر و مادر دخالت کنید و باید این موضوع را به هردوی آن‌ها اعلام کنید.
مرزهای خود را در مورد اختلاف شوهر و مادرتان تعین کنید.
در مورد رفتارهایی که ازنظر شما قابل‌قبول و غیرقابل‌قبول هستند صحبت کرده و به‌طورجدی مرزهای خود را تعیین کنید. به‌صورت کلی همسر و مادر شما باید رفتاری متمدنانه و با احترام داشته باشند. علاوه بر این اگر هرکدام از آن‌ها اعتقاد دارند شما را خیلی دوست دارند، باید تلاش کنند تا شما را خوشحال کنند، درگیری را کنترل کرده و اضطراب و نگرانی شما را برطرف کنند. در اغلب موارد زمانی که شوهرتان با مادرتان مشکل دارد این موضوع موردتوجه قرار نمی‌گیرد و شما باید آن را به هرکدام از آن‌ها یادآوری کنید. برای مشاجرات و بحث‌های جدی حدومرز تعین کنید. مرزها ممکن است شامل محدود کردن بحث‌های تحریک‌آمیز باشد تا هر بار که دورهم جمع می‌شوید فقط فرصتی دیگر برای ابراز خشم و خصومت نباشد. به همین ترتیب، اجتماعات بزرگ‌تر خانوادگی زمانی است که باید آتش‌بس وجود داشته باشد تا سایر اعضای خانواده درگیر بحث یا مشاجره نشوند. محدودیت‌هایی را در مورد کودکان تعیین کنید تا مجبور نشوند در معرض درگیری، عدم‌تأیید و عصبانیت بین دو شخصی باشند که آن‌ها را بسیار دوست دارند.
به‌جای تمرکز بر اینکه چرا شوهرم با مادر مشکل دارد، با هر یک از آن‌ها جداگانه وقت بگذرانید.
بدیهی است که همه‌ی کارها لازم نیست به‌عنوان یک خانواده انجام شود، گاهی لازم است شما به‌تنهایی با خانواده‌ی خود وقت بگذرانید. همچنین می‌توانید اوقات خصوصی و راحت‌تری با همسرتان نیز داشته باشید. عدم‌تأیید و رضایت همسر از نیاز شما و تمایل به حضور در کنار خانواده فقط به این دلیل که والدین شما را دوست ندارد، هرگز دلیل کافی برای محدود کردن ارتباط شما با خانواده‌تان نیست. سعی کنید اوقات باکیفیتی را با پدر و مادر و سایر اعضای خانواده‌ی خود بگذرانید و به‌جای ناراحت شدن و فکر کردن به اینکه چرا شوهرم با مادرم مشکل دارد از اوقاتی که به‌تنهایی با آن‌ها سپری می‌کنید لذت ببرید.
درنهایت ممکن است همسر و خانواده‌ی شما باهم مشکلاتی داشته باشند و یکدیگر را دوست نداشته باشند؛ اما اگر می‌بینید همسرتان رفتارهایی می‌کند تا به هر بهانه‌ای شما را از خانواده، دوستان و جامعه دور نگه دارد و باعث منزوی شدن شما شده است یا بسیار کنترل‌گر و پرخاشگر است لازم است از یک مشاور برای حل کردن این مسائل کمک بگیرید.
منبع: Psycholgytoday
چهار روش برخورد با کودکی که به پدر و مادرش بی احترامی می کند
/۰ دیدگاه /در روانشناسی کودک /توسط سرای مشاوراگر فرزندانتان در مقابل صحبت‌هایتان می‌گوید مهم نیست یا وقتی به او می‌گویید تکالیف خود را انجام دهد تظاهر می‌کند صدای شما را نمی‌شنود، طیف خفیف بی‌احترامی را دارد. در حالت جدی‌تر، رفتارهایی مانند اسم گذاشتن روی دیگران یا شما، بی‌توجهی به قوانین و پرخاشگری کودک وجود دارد. مهم نیست که کودک شما در کجای این طیف قرار دارد، مهم این است که قبل از بدتر شدن بی‌احترامی‌ها به این مسئله توجه کنید. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۵ توسط محققان دانشگاه ویرجینیا انجام شد، نشان می‌دهد که کودکی که به پدر و مادرش بی‌احترامی می‌کند احتمالاً در بزرگ‌سالی نیز بی‌ادب خواهد بود. شاید شما در مقابل کودکی که به پدر و مادرش بی‌احترامی می‌کند بگویید او فقط یک بچه است، اما کودکان باید یاد بگیرند که چگونه با دیگران با احترام رفتار کنند تا بتوانند روابط سالمی با همسالان، اولیا و دیگر اعضای خانواده برقرار کنند. بی‌احترامی کردن کودک شاید نشانه‌ی این باشد که برای یادگیری روش‌های مناسب برای کنترل خشم، کنار آمدن با ناامیدی و ارتباط با همسالان خود نیاز به کمک دارد. در ادامه چند روش برخورد با کودکی که به پدر و مادرش بی‌احترامی می‌کند را بررسی می‌کنیم.
رفتارهایی را که کودک برای جلب‌توجه انجام می‌دهد نادیده بگیرید
بچه‌ها اغلب برای جلب‌توجه بسیار تلاش می‌کنند. اگر موردتوجه مثبت قرار نگیرند برای جلب‌توجه منفی اقدام می‌کنند. ممکن است به نظر برسد که نادیده گرفتن بی‌احترامی‌های جزئی این مجوز را به کودک می‌دهد که رفتارش را تکرار کند، اما درواقع نادیده گرفتن انتخابی یکی از مؤثرترین روش‌های برخورد با بی‌احترامی کردن کودک است. نادیده گرفتن بی‌احترامی کودک باعث می‌شود از مسیر اصلی خود منحرف نشوید و روی کاری که قرار است انجام شود متمرکز باشید. مثلاً اگر به فرزندتان می‌گویید اتاقش را مرتب کند و او با بی‌حوصلگی از شما رو برمی‌گرداند، در مورد این نوع بی‌احترامی کردن کودک وارد بحث و مجادله‌ی طولانی نشوید. هر دقیقه‌ای که شما صرف این مجادله می‌کنید، ۶۰ ثانیه است که کودک مرتب کردن اتاق را به تعویق می‌اندازد. به‌جای این کار به او هشدار دهید که اگر کار خود را انجام ندهد چه اتفاقی می‌افتد.
اگر چرخاندن چشم و رو برگرداندن یک رفتار شایع در فرزند شما است، در زمان دیگری که هردوی شما آرام هستید به این مسئله بپردازید. چیزی مانند این بگویید: امروز وقتی به شما گفتم اتاق خود را تمیز کنید، چشمانتان را چرخاندید. آیا می‌دانید وقتی عصبانی هستید این کار را می‌کنید؟ درباره‌ی عواقب احتمالی بی‌احترامی کردن کودک صحبت کنید. مثلاً بگویید کسی که بی‌احترامی می‌کند در پیدا کردن دوست مشکل پیدا می‌کند. همچنین در مورد احساسات دیگران وقتی‌که بی‌احترامی کردن کودک را می‌بینند گفت‌وگو کنید. برای اینکه نادیده گرفتن تأثیرگذار باشد، مستلزم آن است که با فرزند خود رابطهی مثبتی داشته باشید. سعی کنید با فرزند خود ارتباط خوبی داشته باشید.
برای جلوگیری از بی‌احترامی کردن کودک از عبارات مثبت استفاده کنید
به‌جای اینکه به فرزند خود بگویید چه‌کاری نمی‌تواند انجام دهد، به او بگویید که چگونه می‌تواند رفتارش را تنظیم کند تا چیزی را که می‌خواهد به دست بیاورد. از عبارات و جملات مثبتی استفاده کنید تا به کودک خود اطلاع دهید که پس از تغییر رفتارش، چه اتفاقی می‌افتد. مثلاً به‌جای اینکه بگویید: اگر همین‌الان اسباب‌بازی‌هایت را جمع نکنی، دیگر نمی‌توانی بیرون بازی کنی. بگویید: به‌محض اتمام برداشتن اسباب‌بازی‌های خود می‌توانی در بیرون بازی کنی. سپس از او دور شوید و پاسخ را به عهده‌ی فرزند خود بگذارید.
همچنین سعی کنید با استفاده از جملاتی مانند وقتی صدایت را پایین بیاوری و با آرامش صحبت کنی، من به شما جواب می‌دهم. یا وقتی دیگر زورگویی نکنی با شما بازی می‌کنم. به کودک خود بیاموزید که رفتار مؤدبانه و مهربانانه نتایج مثبتی به همراه دارد و به این صورت از بی‌احترامی کردن کودک جلوگیری کنید. این کار به کودک شما فرصتی می‌دهد تا رفتار خود را تغییر دهد، اما از تکرار چندباره‌ی هشدارهای خود خودداری کنید. در غیر این صورت، به کودک خود آموزش می‌دهید که به حرفهای شما گوش ندهد.
در مقابل بی‌احترامی کردن کودک، پیامد فوری رفتارش را به او نشان دهید
بیشتر بی‌احترامی کردن‌های کودک باید نتیجه و پیامدی فوری داشته باشد. هنگام تعیین پیامد، سن کودک و جدی بودن کاری که انجام داده است را در نظر بگیرید. باید به فرزند خود نشان دهید که انتخاب‌های خوب مانند انجام دادن کارهایش یا گوش دادن به دستورالعمل‌های شما منجر به پیامدهای مثبتی می‌شود. برعکس، می‌توانید به او نشان دهید که رفتار غلط و انتخاب‌های نامناسب مانند پرخاشگری جسمی و بی‌احترامی کردن منجر به عواقب منفی می‌شود. مثلاً اگر کودک ۶ ساله‌ی شما هنگام عصبانیت در صورت شما فریاد می‌زند بهتر است او را به یک گوشه هدایت کرده و با ایجاد یک وقفه به او مهلت بدهید تا در مورد رفتارش فکر کرده و آن را اصلاح کند. اگر نوجوان شما بعدازاینکه به او گفتید که نمی‌تواند از خانه خارج شود، از در بیرون می‌رود یا اگر فرزندتان شما را با الفاظ بدی صدا می‌کند، حد و مرزهای خود را تعیین کنید و به او بگویید: نمی‌گذارم به من بی‌احترامی کنی یا اجازه نداری در این خانه حرفهای نامحترمانه و بی‌ادبانه بزنی یا مطمئنم به‌جای بی‌احترامی کردن راهی متفاوت برای مقابله با ناامیدی خود پیدا خواهی کرد.
بسیاری از رفتارهایی که دارای برچسب رفتارهای نادرست هستند، اغلب هنگامی‌که به کودک مهارت و توجه لازم برای ایجاد این تغییرات داده می‌شود، اصلاح می‌شوند. هدف این نیست که مجازات بیشتری تعیین کنید. هدف این است که ارتباط خود را با فرزندتان حفظ کنید، مهارت‌های رفتار سالم را به او بیاموزید و رابطهی سالم والد و فرزندی را حفظ کنید.
راه‌هایی برای جبران بی‌احترامی کردن کودک در نظر بگیرید
اگر کودک یا نوجوان شما بی‌احترامی می‌کند، ممکن است جبران خسارت برای جلوگیری از تکرار آن ضروری باشد. جبران خسارت درواقع انجام نوعی کار برای قربانی یا انجام کاری برای جبران خسارت وارده است. مثلاً اگر فرزندتان خواهر یا برادرش را کتک زد، از او بخواهید برای جبران این رفتار، کارهای روزانه‌ی خواهر یا برادرش را انجام دهد یا اگر نوجوان شما از روی عصبانیت چیزی را شکسته است، می‌تواند آن را تعمیر کند یا برای جبران خسارت آن پول بپردازد. به کودک خود بیاموزید که گفتن متأسفم همیشه همه‌چیز را برطرف نمی‌کند. جبران خسارت به او کمک می‌کند تا مسئولیت رفتارهای خود را بر عهده بگیرد و درعین‌حال برای ترمیم رابطه تلاش کند. این روش به کاهش بی‌احترامی کردن کودک منجر می‌شود.
هنگامی‌که به اصلاح بی‌احترامی کردن کودک می‌پردازید، طبیعی است که کودک شما دو قدم به جلو و یک‌قدم به عقب بردارد؛ بنابراین اگرچه ممکن است روزی مؤدب و مهربان باشد، اما ممکن است روز دیگر با مشکل روبرو شود. نظم و انضباط مداوم کلید کمک به او برای پیشرفت در طولانی‌مدت است. از همه مهم‌تر این است که سعی کنید الگوی خوبی باشید. خواه از خدماتی که در یک رستوران دریافت می‌کنید ناراحت شده باشید و یا از فروشنده‌ای که از او خرید می‌کنید عصبانی باشید، با احترام با دیگران رفتار کنید و این را بدانید که فرزندتان رفتارهای شما را می‌بیند و آن‌ها را الگو قرار می‌دهد.
منبع: Verywellmind
هیچ کاری نمی توانم انجام دهم
/۰ دیدگاه /در مشکلات فردی /توسط سرای مشاورهمهی افراد هرازگاهی حس بی‌انگیزگی را تجربه می‌کنند. در چنین روزهایی ممکن است احساس خستگی و تحریک‌پذیری کنید و یا اینکه چیزهایی که معمولاً دوست دارید دیگر برای شما لذت‌بخش نباشند. ممکن است گاهی وقت‌ها که از خواب بیدار می‌شوید به خودتان بگویید هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم. تجربه‌ی گاه‌به‌گاه این احساس کاملاً طبیعی است. این امر ممکن است به این خاطر باشد که شما تحت‌فشار روانی بیشتری قرار دارید یا سعی دارید با چیزهای ناراحت‌کننده یا پراسترس در زندگی خود کنار بیایید. این احساسات موقتی بوده و معمولاً جدی نیستند. اینکه نتوانید هیچ کاری انجام دهید بعضی‌اوقات می‌تواند نشانه‌ی این باشند که شما نیاز دارید کمی استراحت کنید و به ذهن و بدن خود استراحت دهید. اگر این احساسات طولانی‌مدت باشند و شما هرروز به خودتان بگویید هیچ کاری نمی‌توانم بکنم، می‌تواند نشانه‌ی مسائل جدی‌تری مانند افسردگی یا نوع دیگری از اختلالات خلقی باشد. اگر روند کاهش علاقه به مسائلی که قبلاً دوست داشتید و احساس بی‌علاقگی به زندگی بیشتر از دو هفته طول کشید با یک مشاور صحبت کنید. اگر این احساسات موقتی به نظر می‌رسند، مواردی وجود دارد که می‌توانید برای اینکه احساس بهتری داشته باشید و انگیزه پیدا کنید انجام دهید.
وقتی هیچ کاری نمی‌توانید انجام دهید استراحت کنید
احساس اینکه نمی‌خواهید کاری انجام دهید می‌تواند نشانه‌ی استرس یا خستگی شما باشد. گاهی اوقات استراحت و صرف وقت برای مراقبت از خود بهترین کاری است که می‌توانید انجام دهید. یک روز را برای رسیدگی به سلامت روانتان در نظر بگیرید که در آن از خودتان برای انجام دادن هیچ کاری انتظاری نداشته باشید. در عوض، روی انجام کارهایی تمرکز کنید که به شما کمک می‌کند احساس راحتی داشته باشید. به خودتان اجازه دهید با یک پتو و کتاب موردعلاقه‌ی خود از یک چرت یا استراحت در اتاق لذت ببرید. نکته‌ی اصلی این است که این زمان را به استراحت و آرامش ذهن و بدن خود اختصاص دهید. زمانی که دارید به این فکر می‌کنید که هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم، برخی از مراقبت‌های شخصی نسبتاً ساده می‌توانند شما را در چارچوب ذهنی بهتری قرار دهند و انگیزه را به شما برگردانند. کارهایی مثل دوش گرفتن، انجام دادن حرکات کششی و نوشیدن نوشیدنی موردعلاقه‌تان می‌تواند کمک‌کننده باشد.
زمان‌هایی که هیچ کاری نمی‌توانید انجام دهید با خودتان مهربان باشید
مهرورزی نسبت به خود فقط شامل مهربانی با خود نیست بلکه همچنین درک این نکته است که تجربیات شما بخشی از انسان بودن شماست. داشتن حس عطوفت و ملاحظه نسبت به خود می‌تواند فواید مهمی در سلامت روان داشته باشد. تحقیقات نشان داده است که مهرورزی به خود می‌تواند به کاهش تأثیرات منفی استرس، کاهش احساس افسردگی و اضطراب کمک کند؛ بنابراین اگر یکی از روزهایی را سپری می‌کنید که واقعاً تمایلی به انجام کاری ندارید به‌جای اینکه از خود بپرسید چرا هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم، باکمی مهربانی با خود رفتار کنید. حستان را بپذیرید، خودتان را بپذیرید و به خود فضا و زمان کافی برای بهتر شدن بدهید.
اگر هیچ کاری نمی‌توانید انجام دهید، قدم بزنید
قدم زدن ترکیبی از ورزش و گذراندن اوقات در فضای باز است. ثابت شده است که ورزش هم در درمان و هم در پیشگیری از علائم افسردگی مؤثر است. یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان داده است که ارتباط با طبیعت باعث خلق‌وخوی بهتر، تعاملات اجتماعی مثبت‌تر و افزایش شادی می‌شود؛ بنابراین اگر با روحیه‌ی ضعیف و بی‌انگیزگی دست‌وپنجه نرم می‌کنید و فکر می‌کنید هیچ کاری نمی‌توانید انجام دهید پیاده‌روی در فضای باز می‌تواند کمک زیادی به شما کند.
به‌جای اینکه از خودتان بپرسید چرا هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم، با کسی حرف بزنید
وقتی مدام در ذهنتان می‌گویید هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم و خود را سرزنش می‌کنید، ارتباط با یک شخص دیگر می‌تواند یک روش عالی برای بیرون رفتن از این شرایط باشد. به این فکر کنید که چه کسی می‌تواند فرد خوبی برای پشتیبانی از شما در چنین روزهایی باشد. دوست دارید با کسی صحبت کنید که شما را درک کند و به حرف‌هایتان گوش دهد یا فردی که شما را به حرکت وادارد؟ با توجه به شرایط روحی که دارید در این مورد تصمیم بگیرید. اگر حال و هوای مناسبی برای معاشرت با دوستانتان را ندارید یا اگر دوستتان در دسترس نیست، گاهی فقط بیرون رفتن و حضور در جمع می‌تواند برایتان مفید باشد.
برای انجام دادن کاری برنامه‌ریزی کنید
حتی اگر در حال حاضر انگیزه‌ی کار کردن روی مسئله‌ای را ندارید، به این معنی نیست که نمی‌توانید برای آنچه ممکن است دوست داشته باشید در آینده انجام دهید برنامه‌ریزی کنید. تحقیقات نشان می‌دهد تصویرسازی ذهنی یا تجسم کارهایی که می‌خواهید انجام دهید، به افزایش انگیزه کمک می‌کند. اگر دارید فکر می‌کنید که هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم، انجام کارهایی مانند برنامه‌ریزی برای سفر یا برخی فعالیت‌های دیگر می‌تواند باعث شود که منتظر آن کار باشید و از آن هیجان‌زده شوید.
به‌جای تمرکز بر این فکر که هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم، انجام دادن یک کار کوچک را شروع کنید
وقتی نوبت به جمع‌کردن انرژی برای انجام کاری می‌رسد، شروع کار اغلب سخت‌ترین قسمت است؛ بنابراین اگر با بی‌حوصلگی و بی‌انگیزگی دست‌وپنجه نرم می‌کنید، انتخاب یک کار کوچک برای شروع می‌تواند به شما کمک کند. زمانی که دارید به این فکر می‌کنید که من هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم، به‌جای اینکه درگیر یک کوه وظیفه شوید که انرژی ذهنی یا جسمی لازم برای مقابله با آن را ندارید، یک کار کوچک که توان انجام آن را دارید انتخاب کرده سپس آن را انجام دهید. کارهای ساده‌ای که می‌توانید برای حل کردن آن‌ها تلاش کنید عبارت‌اند از:
برای خودتان بنویسید چرا هیچ کاری نمی‌توانید انجام دهید
هنگامی‌که با احساسات منفی دست‌وپنجه نرم می‌کنید، نوشتن در مورد آن‌ها گاهی مفید خواهد بود. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که نوشتن می‌تواند یک ابزار مفید برای سلامت روان باشد. صرف مقداری وقت برای نوشتن می‌تواند فرصتی عالی برای تأمل در آنچه احساس می‌کنید و جستجوی برخی از دلایل بروز این احساسات باشد.
وقتی نمی‌توانید هیچ کاری انجام دهید به علائم دیگر نیز توجه کنید
اگر هرروز به خود می‌گویید هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم و خلق‌وخوی منفی شما ادامه دارد و با علائم دیگری همراه است، ممکن است نشانه‌ی افسردگی باشد. برخی علائم دیگر که باید به آن‌ها توجه کنید عبارت‌اند از:
در این شرایط به روان‌پزشک یا مشاور خود مراجعه کنید. برای عبور از این دوران ممکن است نیاز به جلسات مشاوره، دارو و تغییر سبک زندگی یا ترکیبی از این روش‌ها باشد.
منبع: Verywellmind
قرار گذشتن والد مجرد و تاثیر آن بر کودک
/۰ دیدگاه /در روانشناسی کودک /توسط سرای مشاوراگر طلاق گرفته‌اید و حضانت فرزندتان را بر عهده دارید، قرار گذاشتن و یا ازدواج مجدد می‌تواند مسئله‌ای چالش برانگیز برای شما باشد. در حالی که ممکن است با وجود مسئولیت‌هایتان زمان کمی برای قرارگذاشتن و آشنایی داشته باشید، احساس فرزندتان نسبت به پارتنر جدیدتان نیز می‌تواند برای شما مشکل ایجاد کند. این که فرزندتان از پارتنر جدیدتان خوشش نیاید بسیار معمول است اما در این شرایط چه باید کرد؟ آیا به خاطر فرزندتان باید ارتباط جدید خود را خاتمه دهید؟ اگر در این شرایط هستید ما در این مقاله به شما کمک می‌کنیم که چگونه رفتارهای مناسبی انجام دهید تا کمترین آسیب متوجه شما و فرزندتان شود.
زمانی که کودکتان از پارتنر یا همسر جدیدتان متنفر است
نفرت کودکتان نسبت به شخصی که به تازگی وارد زندگی شما شده می‌تواند به شکل‌های متفاوتی بروز پیدا کند. او ممکن است رفتارهای منفعلانه و بی تفاوتی داشته باشد یا خشم و نفرت خود را به او بروز دهد. فرزندتان ممکن است سرد برخورد کند، داد بزند، به شما گوش ندهد یا حتی قبول نکند که با پارتنر یا همسر جدیدتان وقت بگذراند.
این که فرزندتان چه واکنشی نشان دهد به سن او و همچنین مدت زمانی که از طلاق شما گذشته می‌تواند بستگی داشته باشد. اگر همسر سابقتان شما و فرزندتان را رها کرده ممکن است فرزندتان از این که دوباره رها شود هراس داشته باشد. اگر شما از همسر سابقتان به خاطر فرد جدیدی که اکنون با او هستید طلاق گرفته باشید این موضوع برای کودکتان سخت‌تر خواهد بود و لازم است که با او همدردی داشته باشید.
به صورت کلی ممکن است پذیرش فرزند شما نسبت به شرایط جدید زمان‌بر باشد که در این شرایط شما لازم است که این موضوع را قبول کنید و به کودکتان زمان دهید.
مشکل شما با عدم علاقه فرزندتان به پارتنر جدیدتان چیست؟
اولین چیزی که باید برای خودتان مشخص کنید پاسخ به این سوال است. به طور مثال آیا از این که فرزندتان نسبت به همسر جدیدتان بی تفاوت است و علاقه‌ای به ارتباط با او ندارد ناراحت هستید؟ در این شرایط لازم است که صبور باشید و به کودکتان فرصت دهید.
اما اگر با بی احترامی و رفتار نامناسب فرزندتان با همسر یا پارتنر جدیدتان مشکل دارید، باید به فرزندتان یاد دهید که اگرچه او این حق را دارد که از کسی خوشش نیاید اما اجازه بی احترامی و رفتار ناپسند ندارد.
همچنین کودکتان ممکن است به صورت مستقیم به این مسئله واکنش نشان ندهد و ناراحتی و خشم خود را با دعوا کردن با خواهر و برادرهایش یا بدخلقی در مدرسه بروز دهد. در این شرایط لازم است که علت رفتارهای فرزندتان را ریشه یابی کنید که برای این کار صحبت با مشاور کودک می‌تواند کمک کننده باشد.
علت عدم علاقه کودکتان را به قرار گذاشتن شما، پیدا کنید
بعضی از افراد بر این باور هستند که اگر فرزندتان از پارتنر جدیدتان خوشش نمی‌آید باید رابطه خود را با او تمام کنید یا دیگر به فکر ازدواج با او نباشید. اما این کار ضروری نیست و شما می‌توانید با برخورد صحیح تعادلی میان نیاز خود و فرزندتان برقرار کنید. علت عدم علاقه کودکتان را به قرار گذاشتن دوباره پیدا کنید. آیا فرزندتان از فرد جدیدی که با او آشنا شده‌اید خوشش نمی‌آید یا به صورت کلی با قرار گذاشتن شما با هر کسی مشکل دارد؟ قبل از بررسی این موضوع به فرزندتان این اطمینان را بدهید که او اولویت شما می‌باشد. بسته به سن کودکتان از او به صورت مستقیم بپرسید که چرا از فرد جدید خوشش نمی‌آید؟ بعضی از بچه‌ها ممکن است بتوانند به درستی احساسات خود را بروز دهند اما بعضی دیگر شاید این توانایی را نداشته باشند؛ پس بهتر است که برای رسیدن به جواب صبور باشید. به جای دفاع کردن از پارتنر یا همسر جدیدتان به حرفهای فرزندتان گوش دهید. دلایل کودکان برای دوست نداشتن فرد جدید شامل موارد زیر می‌تواند باشد:
او در کنار پارتنر یا همسر جدیدتان احساس امنیت نمی‌کند
اگر فرزندتان به مشکلی در پارتنرتان اشاره می‌کند، بهتر است که صحبت‌های او را جدی بگیرید. شاید شما تجربه و سن بیشتری دارید، ولی این که بتوانید در رابطه بی‌طرفانه قضاوت بکنید مشکل است. از اطرافیانتان که پارتنر جدید شما و رابطه او با فرزندتان را دیده‌اند نظر بخواهید.
اما اگر مشکل فرزندتان پذیرش افراد جدید در زندگی شما است، به او زمان لازم و کافی را بدهید. به او کمک کنید که کم کم با شرایط جدید وفق پیدا کند. زمانی را که با پارتنر جدیدتان هستید کمتر کنید و بیشتر از قبل با فرزندتان وقت بگذرانید.
حل مشکل عدم علاقه کودک شما به پارتنر جدیدتان
بهترین راه حل برای قرار گذاشتن والد مجرد و کودکی که از فرد جدید خوشش نمی‌آید، صحبت کردن است. با فرزندتان صحبت کنید و به او نشان دهید که به او اهمیت می‌دهید و او اولویت شماست. از او بپرسید که چه کاری می‌توانید برایش انجام دهید تا احساس بهتری داشته باشد. اگر او با «نمی‌دانم» به شما پاسخ می‌داد او را تحت فشار قرار ندهید. در ادامه راه حل‌هایی برای مکالمه موثر با فرزندتان پیشنهاد می‌دهیم:
منبع: Verywellmind
آیا مردان به رابطه برمی‌گردند
/۰ دیدگاه /در روانشناسی روابط /توسط سرای مشاوراگر پسری که دوستش دارید شما را ترک کرده است احتمالاً به‌شدت احساس ناامیدی می‌کنید و از خود می‌پرسید آیا احتمال بازگشت به رابطه وجود دارد؟ آیا مردان به رابطه برمی‌گردند؟ آیا او هنوز هم شما را دوست دارد و به شما فکر می‌کند؟ این سؤال‌ها می‌توانند احساسات بدی در شما ایجاد کنند و باعث از بین رفتن اعتمادبه‌نفس در شما شوند. اگر می‌خواهید بدانید که آیا بعد از جدایی مردان به رابطه برمی‌گردند یا خیر، در این مقاله به شما کمک می‌کنیم با بررسی نشانه‌ها به پاسخ این سؤال برسید.
برای بازگشت مردان به رابطه چه کارهایی بکنیم؟
برخی نشانه‌ها وجود دارند که با توجه به آن‌ها شما می‌توانید بفهمید که آیا مردی که رفته است به رابطه برمی‌گردد یا نه؟ اما قبل از بررسی این نشانه‌ها سه اصل وجود دارد که باید آن‌ها را بپذیرید.
ارزش خود را بدانید
این موضوع بسیار مهم است که خودتان را دوست داشته باشید و به دنبال بازگشت مردی که به شما آسیب زده است نباشید. شما باید احترام خود را حفظ کرده و به هر قیمتی حاضر به تلاش برای بازگشت به رابطه نباشید. به‌جای اینکه بپرسید آیا مردان به رابطه برمی‌گردند بهتر است ابتدا از خودتان بپرسید آیا واقعاً به هر قیمتی می‌خواهید فرصت دوباره به رابطه بدهید؟
خود را دوباره کشف کنید
برای اینکه حقیقتاً ارزش خود را بشناسید و برای خود ارزش قائل شوید، باید بدانید که واقعاً چه کسی هستید. با احساسات خود در ارتباط باشید. درباره‌ی خودتان و اینکه چه عاملی باعث خاص بودن شما شده است فکر کنید. با کشف کردن خودتان می‌توانید قدرتی درون خود پیدا کنید که شاید تا قبل از این ماجرا از آن بی‌خبر بوده‌اید؛ بنابراین درحالی‌که به این فکر می‌کنید که آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه به سراغ یک سفر درونی بروید و خود را بشناسید و کشف کنید.
بگذارید برود
این موضوع به معنای این است که با او هیچ‌گونه تماسی نداشته باشید یا لااقل تماس بسیار محدودی برقرار کنید. ممکن است مدت‌زمانی طول بکشد تا پسری که رفته است به بازگشت به رابطه فکر کند و شما نگران این باشید که در این مدت با کس دیگری وارد رابطهی جدیدی شود، اما باید بدانید اگر ارتباط واقعی و درستی بین شما بوده باشد او سرانجام به شما فکر می‌کند و اگر دوستتان داشته باشد به رابطه برمی‌گردد؛ اما اگر مدام جدایی را به او یادآوری کنید، درباره‌ی آن بحث کنید یا برای بازگرداندن او فشار بیاورید این اتفاق نمی‌افتد. صبر کنید تا زمان مناسب فرابرسد. درواقع اگر می‌خواهید بدانید آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه باید صبر کرده و به نشانه‌ها دقت کنید.
علامت‌هایی که نشان می‌دهند آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه؟
برای اینکه متوجه شوید آیا مردی که رفته به رابطه برمی‌گردد یا نه باید نشانه‌ها را بررسی کنید. در ادامه در مورد علامت‌هایی که نشان‌دهنده‌ی بازگشت مردان به رابطه است صحبت می‌کنیم.
هنوز شما را دوست دارد
اگر او به شما گفته است که بعد از جدایی هنوز عاشق شماست، کارت برنده را در دست دارید. شاید این جدایی بر سر فاصله‌ی محل زندگی، برنامه‌های متفاوت زندگی، اختلاف‌نظر شدید بر سر ارزش‌ها یا حتی خیانت بوده است، اما اگر او هنوز می‌گوید که شما را دوست دارد پس باید بدانید که احتمال زیادی وجود دارد که سرانجام برگردد. منتظر بمانید تا او به اشتباهی که مرتکب شده است پی ببرد و برگردد.
سعی می‌کند ارتباط برقرار کند
تا زمانی که مستقیماً به شما نگفته است که می‌خواهد به رابطه با شما برگردد به او اجازه ندهید شما را بازی دهد. مردی که شما را ترک کرده و قلبتان را شکسته است اگر به دنبال بازگشت به رابطه است، وظیفه دارد عشق و اعتماد شما را دوباره به دست بیاورد.
درباره‌ی روابط شما سؤال می‌پرسد
یکی از نشانه‌های بازگشت مردان به رابطه کنجکاوی در مورد روابط عاشقانه‌ی شماست. اگر او از دوستانتان در مورد زندگی عاشقانه‌ی شما می‌پرسد، صفحه‌های اجتماعی شما را دنبال می‌کند یا مستقیماً از خودتان در مورد روابطی که دارید سؤال می‌پرسد، احتمالاً هنوز در فکر شماست و تمایل به بازگشت به رابطه دارد.
اعتراف می‌کند که دل‌تنگ شماست
اگر او احساساتش را صادقانه با شما در میان می‌گذارد و ابراز دل‌تنگی می‌کند یک نشانه‌ی واضح از تمایل او برای بازگشت به رابطه است. قبل از اینکه پاسخ احساساتش را بدهید به این فکر کنید آیا الان آمادگی برگشتن به رابطه را دارید؟ آیا می‌خواهید به رابطه با او ادامه دهید؟
در مورد شما کنجکاوی می‌کند
اگر می‌خواهید بدانید آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه بهتر است به این مورد نیز توجه کنید. اگر علی‌رغم اینکه ارتباط محدودی باهم دارید مدام در مورد همه‌چیز از شما سؤال می‌پرسد، می‌خواهد برنامه‌ی شما برای آینده را بداند یا در مورد اعضای خانواده‌تان سؤال می‌پرسد یعنی می‌خواهد ارتباط خود را با شما حفظ کند و این نشانه‌ی خوبی برای این است که بدانید احتمالاً به رابطه برمی‌گردد.
در مورد آینده صحبت می‌کند
یکی از نشانه‌های بازگشت مردان به رابطه این است که تمایل دارند در مورد آنچه رخ‌داده و باعث جدایی شده است بیشتر صحبت کنند. ممکن است او هیچ حرفی در مورد برگشتن به رابطه نزند، اما اگر به دنبال حل مشکل و برنامه‌ریزی برای آینده است نشان می‌دهد که دوست دارد به رابطه برگردد.
صفحه‌های اجتماعی شما را دنبال می‌کند
دنبال کردن صفحه‌ی اجتماعی و لایک کردن تصاویر علامتی است برای اینکه بدانید آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه. اگر او هرلحظه از زندگی شما را در صفحه‌ی اجتماعی‌تان دنبال می‌کند و نسبت به آن واکنش می‌دهد احتمالاً به‌زودی به رابطه برمی‌گردد زیرا کسی که واقعاً شما را ترک کرده باشد علاقه‌ای به دنبال کردن زندگی شما ندارد.
مطالب زیادی در مورد شما یا خاطرات قدیمی با دیگران به اشتراک می‌گذارد
اگر شما به صفحه‌های اجتماعی او دسترسی دارید و متوجه می‌شوید مطالب زیادی در مورد خاطرات گذشته در آن قرار می‌دهد می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که می‌خواهد شما را به رابطه برگرداند. اگر می‌خواهید بدانید آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه می‌توانید مطالب صفحه‌ی اجتماعی‌شان را بررسی کنید.
حقیقتی در مورد اینکه آیا مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه
اگر می‌خواهید بدانید که مردان به رابطه برمی‌گردند یا نه پاسخ این سؤال را فقط زمان و سرنوشت مشخص می‌کند؛ اما اگر نشانه‌های بالا در مردی وجود داشته باشد این امید وجود دارد که به رابطه برگردد.
همه‌چیز به جدی بودن رابطهی شما و احساساتی که هنوز بین شما وجود دارد بستگی دارد. آیا وقتی جدا شدید، رابطه واقعاً تمام شد یا هنوز احساساتی بین شما وجود دارد؟
منبع: Hackspirit