زمانی که صحبت از میل جنسی می‌شود نمی‌توان از واژه نرمال یا غیر نرمال استفاده کرد و تمرکز بر یک حد معقول باعث می‌شود که تجربه‌های جنسی گوناگون در میان انسان‌ها از بین برود. اگر شما به دنبال این سوال هستید که میزان دفعات نرمال رابطه جنسی در زوج‌ها چقدر است به این معنی است که درک صحیحی از این موضوع ندارید. بعضی از افراد رابطه جنسی دو بار در ماه را برای نزدیکی با طرف مقابل کافی می‌دانند و بعضی دیگر رابطه‌ی جنسی روزانه یا حتی بیشتر را کافی تلقی می‌کنند. به عبارتی دیگر نیاز جنسی در افراد مختلف دارای طیف گسترده‌ای بوده و می‌تواند بسیار متفاوت باشد.

نیاز جنسی در یک شخص نیز می‌تواند متفاوت باشد؛ به این صورت که بعضی روزها خیلی سریع تحریک شود اما بعضی روزهای دیگر هیچ محرکی نتواند او را سر شوق آورد. این تفاوت‌ها تنها چیزی است که در ارتباط با میل جنسی طبیعی محسوب می‌شود.

با توجه به تفاوت‌های ذکر شده زوج‌ها معمولا با تفاوت در میل و نیاز جنسی مواجه می‌شوند و این موضوع یکی از رایج‌ترین دلایل مراجعه به مشاور می‌باشد. از این رو در این مقاله در خصوص نحوه‌ی برخورد با تفاوت میل جنسی در زوج‌ها و سایر موارد مرتبط صحبت شده است.

روش‌های برخورد با تفاوت نیاز به ارتباط جنسی در زوج‌ها

زوج‌ها معمولا به کمک مشاور یا به تنهایی روش‌هایی برای برخورد با این مشکل پیدا می‌کنند که بعضی از آن‌ها راضی‌کننده‌تر از سایر راه‌کارها می‌باشد. در یکی از دانشگاه‌های انگلیس تحقیقی در مورد نحوه‌ی برخورد با تفاوت میل جنسی در زوج‌ها انجام شد که در آن ۲۲۹ فرد بالغ که در روابط جدی بودند شرکت کردند. ابتدا شرکت کنندگان به سوال‌هایی در خصوص میزان میل جنسی و میزان رضایت از رابطه جنسی و به صورت کلی رضایت از رابطه پاسخ دادند. نتایج این تحقیق نشان داد که جنسیت در میزان رضایت از رابطه جنسی و به طور کلی رضایت از رابطه تاثیری ندارد اما در مورد میل جنسی نتایج متفاوت بود به این شکل که میل جنسی در مردها به طور میانگین بیشتر از خانم‌ها بوده و این موضوع با تحقیقات قبلی نیز سازگار بود. در مرحله بعد از شرکت کنندگان خواسته شد که در خصوص استراتژی‌هایی که برای مقابله با تفاوت در میل جنسی با پارتنراشان به کار می‌برند، صحبت کرده و میزان رضایت از هر استراتژی را نیز شرح دهند. در این مرحله شرکت کنندگان می‌توانستند هر چقدر که می‌خواستند صحبت کنند زیرا محققان تمایل داشتند که استراتژی‌های بیشتری را یادداشت نمایند.

در مرحله‌ی بعد محققان داده‌های دریافت شده را آنالیز کرده و توانستند روش‌های برخورد با تفاوت میل جنسی را به ۵ گروه تقسیم بندی کنند. این روش‌ها بر اساس میزان فعالیت جنسی دخیل از کم به زیاد شامل:

پس زدن

در این استراتژی فردی که میل جنسی کم‌تری دارد خواسته طرف مقابل را نمی‌پذیرد و اگر با درخواست دوباره مواجه شود با آن برخورد می‌کند و فردی که میل جنسی بیشتری دارد، نیاز خود را سرکوب کرده و خود را مشغول کارها و فعالیت‌های غیر جنسی می‌کند. ۱۱ درصد از شرکت کنندگان از این استراتژی استفاده می‌کردند که تنها ۹ درصد آن‌ها این استراتژی را رضایت بخش می‌پنداشتند. در مقایسه با استراتژی‌های نامبرده این روش کم‌تر از سایر روش‌ها کمک کننده بوده و حتی می‌تواند در درازمدت آسیب‌های جدی به رابطه وارد نماید.

گفت و گو

در این روش زوج‌ها در خصوص دلایل تفاوت میل جنسی خود صحبت کرده تا به یک راه حل برسند؛ به طور مثال رابطه جنسی را به زمان دیگری موکول می‌کنند. تنها ۱۱ درصد شرکت کننده‌ها از این استراتژی استفاده کرده و از آن‌ها ۵۷ درصد این روش را رضایت بخش می‌پنداشتند. زمانی که زوج‌ها بی پرده و صمیمانه در خصوص تمایلات و احساسات خود صحبت کنند به یکدیگر نزدیک‌تر شده و راحت‌تر می‌توانند تفاوت خود را در میل جنسی بپذیرند. اگرچه صحبت کردن زمانی که یکی از طرفین یا هر دو تدافعی شود یا راحت نباشد، می‌تواند خسته کننده شود.

فعالیت جنسی به تنهایی

این استراتژی شامل فعالیت‌هایی نظیر خود ارضایی، مشاهده فیلم‌های محرک جنسی و یا خواندن داستان‌های عاشقانه و برانگیزاننده است. تقریبا یک چهارم شرکت کننده‌ها (۲۷ درصد) از این روش بعد از رد شدن استفاده کرده و ۴۶ درصد آن‌ها این روش را رضایت بخش پنداشتند. در واقع بیش از ۵۰ درصد شرکت کنندگان از خود ارضایی به عنوان یکی از روش‌های برخورد با تفاوت میل جنسی اسم بردند، هرچند این روش رویکرد غالبی برایشان نبود. این موضوع که فرد احساس کند تنها با خود ارضایی می‌تواند نیاز جنسی‌اش را برطرف کند در دراز مدت نارضایتی بسیاری به وجود می‌آورد.

فعالیت جنسی با یکدیگر

این روش شامل فعالیت‌هایی نظیر ماساژ، بغل کردن و … است که ممکن است به رابطه جنسی ختم شود یا نشود. فردی که میل جنسی کم‌تری دارد ممکن است فعالیت‌های جنسی دیگری پیشنهاد دهد. بیش از یک سوم (۳۸ درصد) شرکت کننده‌ها از این استراتژی استفاده کرده و بیش از نیمی از آن‌ها (۵۴ درصد) این روش را مفید دانستند. حتی انجام فعالیت‌های مشترک غیر جنسی نظیر غذا پختن با یکدیگر یا پیاده‌روی می‌تواند در این شرایط کمک کننده باشد و باعث شود که فردی که میل جنسی کم‌تری دارد نیاز جنسی خود را بازیابد.

برقراری رابطه جنسی در هر صورت

برای بعضی از زوج‌ها این استراتژی کارساز است که فردی که میل جنسی کم‌تری دارد، پیشنهاد یک رابطه سریع به جای یک رابطه جنسی کامل بدهد که گاهی نیز ممکن است در حین رابطه میل جنسی پیدا کند. شرکت کننده‌هایی که این استراتژی را نام بردند معمولا اعتقاد داشتند که رابطه جنسی در زندگی مشترک اهمیت بسیاری دارد و برایشان مهم بود که این نیاز همسرشان را پاسخ دهند. اگرچه تنها ۱۴ درصد شرکت کننده‌ها از این روش استفاده می‌کردند، اما ۵۸ درصد از آن‌ها اظهار داشتند که با این روش میزان رضایت بیشتری داشته‌اند.

این مطالعه نشان داد که زوج‌ها از روش‌های متفاوتی برای برخورد با تفاوت میل جنسی با شریکشان استفاده می‌کنند که هر کدام از آن‌ها می‌تواند در حل مشکل کارساز باشد. تنها استثنا پس زدن است که به صورت آشکار به رابطه صدمه می‌زند مخصوصا زمانی که بارها تکرار شود. اگر درخواست رابطه جنسی همسرتان را پس می‌زنید بهتر است که دلیل آن را بگویید و رابطه جنسی را به زمان دیگری موکول کرده یا روش‌های جایگزین پیشنهاد دهید. در حالت دیگر اگر شما پس زده می‌شوید به این احتمال فکر کنید که ممکن است نیازهای دیگر رابطه را برای همسرتان تامین نکرده باشید. در هر صورت صحبت کردن و مخصوصا شنیدن صحبت‌های طرف مقابل می‌تواند بسیار مفید باشد.