وابستگی به دارو و راه‌های ترک آن

بیشتر افراد طبق دستورالعمل پزشک داروهای تجویزی خود را در دوره پیشنهادی مصرف می‌کنند، اما در این بین افرادی نیز هستند که خود درمانی کرده و بدون تجویز پزشک برخی از داروها را بدون اطلاع کامل از دوز و زمان مصرف، مورد استفاده قرار می‌دهند که این موضوع ممکن است سبب اعتیاد یا وابستگی آن‌ها به دارو مربوطه شود.

در سال‌های اخیر آمار سوء مصرف دارو افزایش چشمگیری پیدا کرده است. به همین منظور در این مقاله در خصوص وابستگی به دارو و راه‌های ترک آن صحبت شده است.

اعتیاد و وابستگی به دارو چیست؟

اعتیاد به دارو نوعی بیماری مزمن مغزی است که سبب می‌شود فرد مبتلا علیرغم آسیب‌هایی که به خود و اطرافیانش می‌زند تمایل به مصرف دارو مورد نظر داشته باشد. سوء مصرف دارو، حتی داروهایی که توسط پزشک تجویز می‌شود، می‌تواند باعث تغییر عملکرد مغز شود. برای بیشتر افراد در ابتدا مصرف دارو به شکل اختیاری است، اما با گذشت زمان به دلیل تغییراتی که در مغز ایجاد می‌شود فرد دیگر کنترلی بر تمایل خود به مصرف دارو ندارد. در این شرایط فرد مبتلا تمایل و اجبار شدیدی به مصرف دارو مربوطه احساس می‌کند.

استفاده از چه نوع داروهایی می‌تواند با سوء مصرف همراه باشد؟

سه گروه از داروهای تجویزی که می‌تواند با سوء مصرف همراه باشد، شامل موارد زیر است:

  • داروهای افیونی که برای تسکین درد تجویز می‌شوند.
  • داروهایی که فعالیت سیستم اعصاب مرکزی را کاهش می‌دهند؛ مانند بنزودیازپین‌ها (والیوم، لورازپام، زاناکس و …) و داروهایی که برای درمان اضطراب و بی‌خوابی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
  • داروهای برانگیزاننده و محرک مانند آمفتامین و ریتالین که برای درمان اختلال نقص توجه و نارکولپسی (اختلال حمله خواب) تجویز می‌شوند.

داروهای افیونی

از سال ۱۹۹۰ تجویز داروهای افیونی مانند کودئین و مورفین افزایش پیدا کرده است. سایر داروهای افیونی شامل فنتانیل، هیدروکدون، هیدرومورفون، متادون و اکسی کدون می‌باشد. وقتی که داروهای افیونی و سایر مسکن‌ها طبق دستورالعمل پزشک مورد استفاده قرار گیرند، باعث بهبود کیفیت زندگی شده و به ندرت وابستگی به دارو ایجاد می‌کنند. اما زمانی که این داروها خارج از زمان توصیه شده و بدون نظارت پزشک مصرف شوند، می‌توانند باعث وابستگی فیزیکی و اعتیاد شوند. داروهای افیونی در صورتی که بیش از دوز پیشنهادی مصرف شوند، ممکن است خطر جانی نیز داشته باشند.

در صورتی که داروهای افیونی با موادی که اعصاب مرکزی را سرکوب می‌کنند از جمله الکل، باربیتورات‌ها، بنزودیازپین‌ها مانند زاناکس (آلپرازام) و دیازپام (والیوم) مصرف شوند، احتمال مختل شدن عملکرد تنفسی و مرگ بیشتر خواهد شد. داروهای افیونی همچنین می‌توانند احساس خوشحالی ایجاد کنند. داروی اکسی کانتین گاهی به اشتباه برای تقویت احساس خوشحالی تزریق می‌شود.

اعتیاد به دارو

داروهای سرکوب کننده سیستم اعصاب مرکزی

بنزودیازپین‌ها فعالیت سیستم اعصاب مرکزی را مهار می‌کنند. افراد بسیاری از این داروها برای درمان اضطراب و اختلالات خواب مانند بیخوابی استفاده می‌کنند. این داروهای آرام بخش بر انتقال دهنده عصبی گابا (GABA) در مغز اثر می‌گذارند. این انتقال دهنده عصبی در کاهش فعالیت مغز نقش دارد.

باربیتورات‌ها نیز از جمله داروهای سرکوب کننده سیستم اعصاب مرکزی هستند که معمولا برای بیهوشی و درمان تشنج مورد استفاده قرار می‌گیرند. در گذشته از این داروها به صورت کوتاه مدت برای درمان بی‌خوابی و اضطراب استفاده می‌شد اما به دلیل احتمال سوء مصرف و اوردوز، بنزودیازپین‌ها جایگزین این داروها شدند.

استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم اعصاب مرکزی برای کوتاه مدت می‌تواند فرد را آرام و خواب آلود کند اما با گذشت زمان برای حصول نتیجه لازم است که از دوز بیشتری استفاده شود. استفاده همزمان از این داروها با الکل می‌تواند مشکلات قلبی و تنفسی ایجاد کند که منجر به مرگ شود. بعد از مصرف طولانی مدت این داروها نباید یک دفعه مصرف آن‌ها قطع شود زیرا می‌تواند مشکلات جدی برای فرد وابسته به دارو ایجاد نماید.

داروهای برانگیزاننده و محرک

مصرف داروهای محرک سبب افزایش هوشیاری، توجه و انرژی می‌شود. همچنین استفاده از این داروها موجب افزایش ضربان قلب، قند خون و فشار خون و انقباض رگ‌ها شده و مسیر تنفسی را باز می‌کند. این داروها اولین بار برای درمان آسم و چاقی مورد استفاده قرار گرفتند، اما امروزه برای درمان اختلال کم توجهی، کم توجهی-بیش فعالی، افسردگی، نارکولپسی و سایر مشکلات نیز مصرف می‌شوند. برای ذکر مثال‌هایی از این نوع دارو می‌توان به دگزامفتامین، لیزدگزامفتامین و متیل فنیدات یا ریتالین اشاره کرد. استفاده از داروهای محرک تحت نظر پزشک بلامانع است اما اگر این داروها بدون نظارت پزشک مصرف شوند، می‌توانند اعتیاد و وابستگی ایجاد نمایند. مصرف داروهای محرک به همراه داروی ضد احتقان موجب ایجاد بی نظمی در ریتم قلب و استفاده از دوزهای بالا داروهای محرک سبب افزایش دمای بدن می‌شود.

چرا وابستگی به دارو در بین مردم در حال افزایش است؟

غالبا کارشناسان در خصوص علت افزایش وابستگی به دارو و سوء مصرف داروهای تجویزی مطمئن نیستند اما برخی علت این موضوع را دسترسی راحت‌تر مردم به انواع مختلف دارو می‌دانند. امروزه پزشکان بیش‌تر از قبل برای بیمارهای خود دارو تجویز می‌کنند که این موضوع شامل سه گروه دارویی که می‌تواند با سوء مصرف همراه باشد نیز می‌شود. علاوه بر آن بسیاری از فروشگاه‌های اینترنتی این داروها را بدون نسخه می‌فروشند. داروخانه‌های آنلاین موجب شده که این نوع داروها حتی در دسترس کودکان و نوجوانان نیز قرار بگیرند. بسیاری از نوجوانان امروزه داروهای والدین خود را به صورت پنهانی مصرف می‌کنند؛ حتی ممکن است به همراه دوستان خود قرص‌های مختلف را ترکیب کرده تا ببینند کدام ترکیب حس بهتری ایجاد می‌کند. مشکلی که اینجا وجود دارد این است که این نوجوانان نمی‌دانند که مصرف کدام یک از این قرص‌ها در دوزهای بالا یا به همراه الکل می‌تواند خطرات جانی به همراه داشته باشد.

درمان وابستگی به دارو

چرا بعضی از افراد به دارو وابسته می‌شوند؟

گاهی اوقات دیده می‌شود که بعضی از افراد به دارویی خاص وابسته می‌شوند اما فردی دیگر که به همان اندازه از داروی مورد نظر استفاده کرده اعتیاد و وابستگی به دارو پیدا نمی‌کند. در پاسخ به این موضوع باید گفت که ژنتیک، وضعیت اجتماعی و سن می‌تواند در شکل‌گیری وابستگی به دارو نقش داشته باشد. به طور مثال ممکن است استعداد اعتیاد به صورت ژنتیکی در یک خانواده وجود داشته باشد یا دوست‌ و همکاران در شکل گیری این اعتیاد نقش داشته باشند. همچنین سن نیز در وابستگی به دارو موثر است؛ هر چقدر که از سن پایین‌تر مصرف دارو شروع شود، احتمال اعتیاد و وابستگی به دارو بیشتر خواهد بود.

تشخیص وابستگی به دارو

اگر شما بیشتر از دوز تجویز شده یا به دلایلی غیر از بیماری که با پزشک درمیان گذاشته‌اید، داروی مورد نظر را مصرف کنید، دچار وابستگی و اعتیاد هستید. به طور مثال اگر پزشک برای تسکین درد برای شما قرص مسکن تجویز کرده باشد تا سه بار در روز مصرف کنید، در صورتی که شما بیش‌تر از سه بار مصرف کنید، دچار سوء مصرف دارو هستید. همچنین اگر شما داروی مورد نظر را نه برای تسکین درد و برای احساس بی حوصلگی مصرف کنید، دچار سوء مصرف دارو هستید.

علاوه بر آن ممکن است از پزشک خود بخواهید که باز هم از آن دارو برای شما بنویسد یا دوز بالاتری برایتان تجویز کند که این موارد نیز می‌تواند از نشانه‌های اعتیاد و وابستگی به دارو باشد. همچنین ممکن است نزد دکترهای مختلف بروید تا داروی مورد نظر را برای شما تجویز کنند و مقدار بیشتری از آن دارو به دست آورید.

دستورالعمل مصرف دارو‌

سازمان غذا و دارو یکسری دستورالعمل‌ها برای مصرف صحیح داروهای تجویزی ارائه داده است که شامل موارد زیر می‌شود:

  1. دارو تجویز شده را همیشه طبق دستورالعمل پزشک مصرف نمایید.
  2. دوز مصرفی دارو را بدون مشورت با پزشک تغییر ندهید.
  3. کپسول تجویز شده را باز نکنید مخصوصا اگر کپسول مورد نظر محتوی خود را به صورت تدریجی آزاد می‌کند.
  4. از عوارض جانبی دارو و تاثیر آن بر کارهای روزانه از جمله رانندگی اطلاع پیدا کنید.
  5. در مورد تاثیر دارو در صورت مصرف با الکل یا سایر داروها اطلاعات کسب کنید.
  6. به دیگران اجازه ندهید که از داروهای شما استفاده کنند.

راه‌های ترک وابستگی به دارو

یکی از راه‌های ترک وابستگی به دارو استفاده از داروهای جایگزین است که اعتیاد نیز ایجاد نمی‌کنند. این داروهای جایگزین علائم عدم مصرف دارو مورد نظر را از بین برده و به فرد در به دست آوردن کنترل خود کمک می‌کنند.

بوپرنورفین دارویی است که برای رفع علائم عدم مصرف داروهای افیونی به کار برده می‌شود. این دارو معمولا به همراه نالوکسان مصرف می‌شود تا از برگشت علائم عدم مصرف دارو جلوگیری شود.

از جمله داروهای دیگری که برای وابستگی به داروهای افیونی تجویز می‌شود، می توان به متادون و داروی فشار خون به نام کلونیدین اشاره کرد. علاوه بر آن داروی دیگری به نام نالتراکسان نیز عوارض داروهای افیونی را از بین می‌برد و برای درمان وابستگی به این نوع داروها استفاده می‌شود. این دارو را می‌توان به صورت خوراکی یا تزریقی به صورت ماهانه مصرف کرد.

کارشناسان بر این باور هستند که علاوه بر مصرف دارو جایگزین، باید از درمان شناختی رفتاری نیز استفاده شود و فرد مبتلا برای مشاوره ترک اعتیاد نیز به منظور موفقیت بیشتر اقدام کند.

در صورتی که علائم وابستگی به دارو را در خود احساس می‌کنید، حتما به مشاور متخصص در این زمینه مراجعه کنید تا با راه‌‌کارهای مناسب جهت ترک وابستگی به دارو آشنا شوید.

تلفن کلینیک روانشناسی

درمان اعتیاد به قمار

ترک اعتیاد به شرط بندی

یکی از معضل‌های اجتماعی در سراسر جهان و از جمله ایران، اعتیاد به شرط بندی و قمار می‌باشد که افراد بسیاری را دامن گیر خود کرده است. در ابتدا غالبا افراد برای سرگرمی و تفریح به شرط بندی روی می‌آوردند، اما این موضوع می‌تواند در بعضی اشخاص زمینه ساز اعتیاد و وابستگی شدید شود و مشکلات بسیاری برای آن‌ها ایجاد کند.

در این مقاله در خصوص اعتیاد به شرط بندی و قمار و راه‌های مقابله با آن صحبت شده است تا افراد با آگاهی بیشتری با این بیماری مواجه شوند. همچنین در مرکز سرای مشاور افراد می‌توانند از خدمات مشاوره ترک قمار و روانشناسی قمار بهره‌مند شده و پاسخ سوالات خود را از مشاورین مجرب در این زمینه جویا شوند.

شرط بندی چیست؟

شرط بندی یا قمار به این معناست که فرد پول و سرمایه خود را به امید سود در فعالیتی به خطر بیندازد که نتیجه آن مشخص نیست. گاها ممکن است که در این فعالیت، مهارت و توانایی نیز مهم باشد که در این صورت ریسک پذیری کاهش می‌یابد. شرط بندی و قمار در کشور ایران مجاز نیست و مراکز سازماندهی شده مانند کازینو و قمارخانه به این منظور وجود ندارد و غالبا افراد در مکان‌های غیر عمومی به این کار می‌پردازند. البته این فرآیند به صورت اینترنتی و آنلاین نیز قابل انجام است.

انواع رایج قمار می‌تواند شامل بازی پوکر، شرط بندی روی نتیجه مسابقات ورزشی و لاتاری باشد. همچنین پیش بینی‌های مربوط به املاک و تجارت بازار سهام نیز می‌تواند در این دسته بندی قرار بگیرد.

انواع قمارباز

همه کسانی که قمار می‌کنند، لزوما معتاد به شرط بندی نیستند. این افراد شامل سه دسته می‌شوند:

قمارباز تفریحی:

این دسته از افراد برای سرگرمی و تفریح شرط بندی می‌کنند و بیشتر این کار را با دوستان خود انجام می‌دهند. آن‌ها باخت را جزئی از بازی می‌دانند و شکست‌های خود را تعقیب نمی‌کنند. مبادرت به شرط بندی در این افراد هیچ تاثیری بر زندگی، کار و تحصیل آن‌ها نخواهد داشت.

قمارباز حرفه‌ای:

قماربازان حرفه‌ای برای تفریح یا فرار از مشکلات قمار نمی‌کنند، بلکه هدف اصلی آن‌ها به دست آوردن پول است. این افراد در موقعیت‌های پرخطر ریسک نمی‌کنند و می‌دانند که چه موقع باید خود را کنار بکشند. این افراد در شرط بندی‌های خود غالبا برنده می‌شوند و زمانی که جلو هستند بازی را متوقف می‌کنند. قماربازان حرفه‌ای در زمینه‌ای که شرط بندی می‌کنند، معمولا از مهارت بالایی برخوردار هستند. البته لازم به ذکر است که قماربازان حرفه‌ای نیز بسته به شرایط ممکن است به شرط بندی اعتیاد پیدا کنند.

قمارباز پاتولوژیک یا بیمارگون:

این دسته از افراد به قمار و شرط بندی اعتیاد شدید دارند و نمی‌توانند خود را در مقابل وسوسه مبادرت به قمار کنترل کنند. آن‌ها معمولا بسیاری از سرمایه خود را در این راه از دست می‌دهند، اما باز هم از اعتیاد خود دست بر نمی‌دارند. این افراد ممکن است مدعی باشند که به قمار اعتیاد ندارند و تنها برای سرگرمی این کار را انجام می‌دهند. شاید هم اظهار دارند که قمارباز حرفه‌ای هستند، اما حقیقت این است که یک قمارباز حرفه‌ای مسائل و مشکلاتی ندارد که با شرط بندی مرتبط باشد. این افراد برای ترک شرط بندی و قمار نیازمند جلسات مشاوره و روان درمانی هستند.

نشانه‌های اعتیاد به شرط بندی

همان طور که گفته شد غالبا افراد خود را گول می‌زنند و نمی‌پذیرند که معتاد هستند. اما چنانچه علائم زیر در شخصی وجود داشته باشد می‌تواند نشان دهنده اعتیاد به قمار باشد:

  • تجربه افکار وسواس گونه در خصوص قمار. به طور مثال فکر کردن در مورد نحوه شرط بندی در بازی‌های بعدی و چگونگی به دست آوردن سرمایه بیشتر
  • احساس بی‌قراری زمانی که امکان شرط بندی و قمار محیا نباشد
  • تلاش‌های مکرر برای ترک شرط بندی
  • تعقیب کردن باخت‌ها به امید جبران سرمایه از دست رفته
  • دروغ گفتن به خانواده در خصوص مبادرت به شرط بندی
  • عدم رسیدگی کافی به امور شخصی

عوارض اعتیاد به قمار

مانند هر نوع اعتیاد دیگری، اعتیاد به شرط بندی نیز مشکلات فراوانی برای فرد درگیر ایجاد می‌کند که از جمله آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • مشکلات روانی از جمله افسردگی و اضطراب
  • بی‌خوابی، نشخوار ذهنی و در نهایت ابتلا به بیماری‌های روان‌تنی
  • درگیری با خانواده و یا به خطر افتادن روابط عاطفی و اجتماعی
  • شکست‌های مالی، بدهکار شدن و ورشکستگی
  • ناتوانی در ادامه تحصیل

علت اعتیاد به قمار

بعضی از افراد برای تجربه هیجان به شرط بندی روی می‌آورند. این افراد بعد از مدتی به هیجانی که از قمار به دست می‌آورند معتاد شده و دیگر نمی‌توانند از آن دست بکشند. برخی دیگر از افراد برای به دست آوردن فوری پول به این کار مبادرت می‌کنند و بردهایی که زمانی تجربه کرده‌اند، آن‌ها را برای شرط بندی بیشتر تحریک می‌کند. در این میان آن‌ها ممکن است سرمایه‌ خود را از دست بدهند و برای جبران آن در شرط بندی‌های متوالی شرکت کنند. گاهی اوقات افراد در شرط بندی به برد بسیار نزدیک می‌شوند اما می‌بازند که همین موضوع آن‌ها را برای شرکت در شرط بندی بعدی تحریک می‌کند.

از علت‌های دیگر اعتیاد به قمار فرار از مشکلات یا خلاص شدن از احساس افسردگی و تنهایی است. گاهی نیز این کار به افراد حس قدرت می‌دهد و همین موضوع برای آن‌ها جذابیت ایجاد می‌کند.

راه‌های درمان و ترک اعتیاد به شرط بندی

ترک اعتیاد به شرط بندی به تنهایی امکان پذیر نیست و فرد ممکن است علیرغم تلاش‌های متوالی موفق به این کار نشود، مخصوصا اگر اعتیاد در مراحل پیشرفته باشد. در نتیجه لازم است که از کمک یک مشاور یا روانشناس کاردان در این زمینه استفاده شود. در جلسات مشاوره ترک اعتیاد به قمار، ابتدا سعی بر این است که علت تمایل فرد به قمار مشخص شود. حتی ممکن است که این موضوع ریشه در کودکی فرد داشته و برای پی بردن به آن احتیاج به روان‌کاوی باشد. زمانی که علت این موضوع مشخص شود، راه‌کارهای مناسب به منظور ترک اعتیاد و مقابله با وسوسه مبادرت به قمار ارائه می‌شود. شاید لازم باشد که خانواده فرد نیز مشاوره شوند و روش‌های برخورد با فرد معتاد به شرط بندی را آموزش ببینند. گاهی خانواده با رفتار اشتباه خود سبب تشدید اضطراب فرد شده که در نتیجه آن ممکن است تمایل به شرط بندی تحریک شود.

تلفن کلینیک روانشناسی

مشاوره ترک اعتیاد

بهترین روش ترک متادون چیست؟

متادون چیست؟

متادون دارویی است که برای درمان اعتیاد به موادی مانند هروئین، مرفین، تریاک و … به کار می رود. متادون برای ترک مواد به کار می رود اما خود آن دارویی مخدر است که می تواند سوء مصرف را به دنبال داشته باشد و کنار گذاشتن آن فرد را دچار عوارض ترک کند. متادون هم به صورت محلول و شربت و هم به صورت قرص تجویز می شود. اثر آن بین ۲۴ تا ۷۲ ساعت در بدن می ماند و جایگزین خوبی برای هروئین، مرفین و… است. اما باید به صورت کنترل شده و با دوز مشخص مصرف شود تا فرد دچار وابستگی و اعتیاد به آن نشود.

عوارض جانبی مصرف متادون

مصرف هر دارویی برخی عوارض جانبی را به همراه دارد. متادون نیز از این قاعده مستثنی نیست. عوارض جانبی مصرف این دارو شامل مشکلات تنفسی، یبوست و تنگی مردمک چشم می شود.

عوارض ترک متادون

مصرف کنندگان متادون نسبت به برخی اثرات آن دچار تحمل می شوند و در صورت عدم مصرف، علائم ترک بروز می کند. قطع ناگهانی و کنار گذاشتن یکباره آن عوارض جدی و خطرناکی به همراه دارد. علائم ترک متادون شامل علائم فیزیکی و جسمی مانند اختلال خواب و بی خوابی، پا درد و بدن درد، سرگیجه، تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش فشار خون، بی اشتهایی و ضعف، آبریزش بیش از حد چشم و بینی، عرق و تب و لرز، خارش پوستی، اختلال در دید و اختلال جنسی؛ و علائم روانی مثل افسردگی، احساس نارضایتی، اضطراب، بی قراری و در بعضی موارد اقدام به خودکشی می شود. بهترین روش ترک متادون چیست

بهترین روش ترک متادون

ترک متادون به ۳ روش انجام می شود:

  • سم زدایی تدریجی
  • سم زدایی سریع
  • سم زدایی فوق سریع

سم زدایی سریع متادون طی ۲ تا ۳ روز و سم زدایی تدریجی طی ۷ تا ۱۰ روز انجام می شود. روند سم زدایی همراه با مراقبت های کادر درمان متشکل از روانشناس و روانپزشک انجام می شود. اگر متادون در دوز بالا و در مدت طولانی مصرف شده باشد، روند سم زدایی طولانی تر و مراقبت های درمانی نیز بیشتر می شود. سم زدایی تدریجی متادون به دو طریق انجام می شود: کاهش تدریجی میزان مصرف متادون و جایگزین کردن مصرف بوپرنورفین به جای متادون.

  1. کاهش تدریجی میزان مصرف متادون: این روش معمولا ۵ تا ۷ هفته طول می کشد. در این روش بیمار مصرف متادون خود را به ۳۰ میلی گرم در روز کاهش می دهد و پس از آن مصرف ۳۰ میلی گرم در روز را به ۵ میلی گرم در هفته کاهش می دهد.
  2. جایگزین کردن مصرف بوپرنورفین به جای متادون: قبل از شروع مصرف بوپرنورفین، مصرف متادون بیمار باید به ۴۰ میلی گرم در روز کاهش یافته باشد. ۳۶ ساعت پس از آخرین مصرف متادون، ۲ تا ۴ میلی گرم بوپرنورفین خوراکی برای کاهش علائم ترک متادون داده می شود. در صورت تحمل بیمار، ۱ ساعت بعد ۲ تا ۴ میلی گرم و سپس ۶ تا ۸ ساعت بعد ۴ میلی گرم بوپرنورفین به فرد داده می شود. در روزهای بعد نیز این روند ادامه پیدا می کند. بوپرنورفین با کم کردن علائم ترک متادون روش بدون درد ترک متادون محسوب می شود.

به طورکلی اگر روش های ترک متادون همراه با مشاوره فردی یا گروهی به همراه خانواده فرد مصرف کننده باشد تاثیر بیشتری دارد تا زمانی که بیمار به تنهایی برای درمان مراجعه کند. بنابراین پس از ترخیص بیمار، خدماتی مانند مشاوره تلفنی ترک اعتیاد و مشاوره خانواده به فرد و خانواده او ارائه می گردد تا بهترین و پایدارترین نتایج به دست آید.
تلفن کلینیک روانشناسی

مشاوره روانشناسی

راه های ترک سیگار

برای موفقیت در ترک سیگار، فرد نه تنها باید رفتار خود را تغییر دهد بلکه با نشانه های حذف نیکوتین نیز روبرو شود و راه های صحیح را برای مدیریت حالات خود بیابد. با این وجود، می توانید با بکارگیری راه های ترک سیگار، اعتیاد را از بین ببرید و به جمع میلیون ها نفر که در ترک آن موفق بوده اند، بپیوندید.

بیشتر بخوانید : مشاوره ترک اعتیاد

راه های زیر در ترک سیگار و شروع یک زندگی سالم به شما کمک خواهد کرد:

یک لیست صادقانه از چیزهایی که شما را تشویق به مصرف سیگار می کند، تهیه کنید. این بازخورد را از خانواده و دوستانتان نیز درباره چیزهایی که در مورد استفاده شما از سیگار دوست ندارند، دریافت کنید. وقتی طرف منفی سمت مثبت را جبران می کند، آماده می شوید تا ترک کنید.

یک لیست دیگر از این که چرا ترک آن آسان نخواهد بود، حاضر کنید.

حتی اگر فهرست طولانی و دلسرد کننده باشد، عیبی ندارد. مهم این است که در کنار هر ورودی، یک یا چند گزینه برای غلبه بر آن چالش را لیست کنید. به عنوان مثال “سیگار کشیدن به من کمک می کند تا با استرس مقابله کنم.” گزینه شما ممکن است به جای آن “ورزش یوگا” باشد.

شماره مرکز مشاوره

تاریخ پایان را تنظیم کنید.

تمام دلایل خود را برای ترک بنویسید: “دختر من، همسر من …” و آن را همیشه نزدیک خود نگه دارید.

در حال آماده شدن برای ترک کردن، تنها یک بسته بخرید و فقط یک یا دو عدد را حمل کنید. در نهایت شما عادت می کنید که وقتی می خواهید سیگار بکشید، فورا در دسترس نیست و سیگار های کمتری می کشید.

برای سیگار کشیدن جایگزین انتخاب کنید. (پیشنهادات: پیاده روی، نوشیدن یک لیوان چای، شستن ماشین، تمیز کردن کمد، جویدن آدامس، ورزش…)

از هر چیزی که سیگار کشیدن را به شما یادآوری می کند، دوری کنید. این شامل همه لوازم جانبی سیگار کشیدن مانند: فندک، جاسیگاری داخل ماشین و حتی دوستان سیگاریتان است.

تمام پولی که صرف سیگار خریدن می کردید را حال به جای خرید یک پاکت سیگار در یک شیشه بزرگ ذخیره کنید.

از همسر و فرزندتان بخواهید به شما اعتماد به نفس بدهند.

هر زمانی که معمولا سیگار می کشید، به جایش یک فنجان چای گیاهی میل کنید. نوشیدن چای باعث کاهش شدید تنش حاصل از ضربه نیکوتین می شود.

در اطرافتان از علائمی استفاده کنید که نشان از ممنوعیت سیگار دارد و نگذارید کسی در اطراف شما سیگار بکشد.

هر زمان که شما وسوسه شدید به این فکر کنید که سیگار چه عواقبی برای سلامتی‌تان دارد. افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه و…

با یک روانشناس برای مشاوره ترک سیگار مشورت کنید تا راهکار های بیشتر و موثرتری را در اختیار داشته باشید.

برای ارتباط با مرکز مشاوره روانشناسی سرای مشاور می‌توانید با شماره ۰۲۱۶۶۹۰۰۶۷۰ تماس بگیرید.

 

تلفن کلینیک روانشناسی

مشاوره روانشناسی

بررسی جامع مصرف علف و کشیدن گل

اعتیاد به علف

گل یا علف از مشتقات گیاه شاهدانه هستند و برخلاف باور مصرف‌کنندگان مانند حشیش نوعی ماده مخدر به‌حساب می‌آیند.

مراقبین در جریان باشند که این مواد به‌صورت سیگار یا قلیان مصرف می‌شود. برخی هم آن را در هنگام پخت کیک یا شیرینی استفاده می‌کنند.

علت مصرف گل

برخی افراد به جهت شادی و خارج شدن از یکنواختی احوال روی به مصرف گل یا علف می‌آورند. آن‌گونه که مصرف‌کنندگان بیان می‌کنند یا از کسی شنیده‌اند که علف موجب شادی و انگیزه می‌شود یا اینکه یک‌بار آن را تجربه کرده‌اند و جذب مصرف‌شده‌اند.

سرخوشی کاذب ناشی از مصرف در کوتاه‌مدت فرد را امیدوار می‌کند و از آن زمان به بعد موجب وابستگی روانی به مصرف می‌شود.

از علایم مصرف گل یا علف چیست؟

وابستگی روانی، عصبی شدن، پرخاشگری، افسردگی، افزایش اشتها، قرمز شدن چشم‌ها، پایین آمدن حافظه، سندرم بی‌انگیزگی، لطمه‌ی تحصیلی، بی‌تفاوتی به اتفاقات اجتماعی اطراف از علائم و عوارض مصرف این ماده است.

خواب‌آلودگی، چرت دائمی، یبوست، تیره شدن پوست، تضعیف حافظه، عدم احساس مسئولیت، اثرات سوختگی در انگشتان، کاهش میل جنسی، تغییر حالت غیرطبیعی مردمک چشم، غیبت‌های کاری و تحصیلی، افت عملکرد شغلی، خلق‌وخوی متغیر، بدبینی به خانواده، بی‌حوصلگی و کناره‌گیری از ارتباط با بستگان از علائم مصرف گل یا علف است.

تلفن کلینیک روانشناسی

آیا مصرف علف یا گل اعتیاد آور است؟

بله، مصرف علف اعتیاد مغزی و روانی ایجاد می‌کند. چنانچه گیاه به‌طور منظم مصرف نشود؛ روحیه و خلق فرد پایین می‌آید، تحریک‌پذیر و پرخاشگر می‌شود.

وابستگی روانی علف چگونه است؟

بدن به مصرف علف عادت نمی‌کند اما این مغز است که به دریافت این ماده عادت می‌کند. فرد ازنظر روانی به گیاه وابسته می‌شود و در صورت مصرف نکردن روحیه‌ی خوبی نخواهد داشت.

فردی که نتوانسته حال روحی خودش را دچار تغییر و تحول کند با مصرف علف هیجان‌های برانگیخته و شادی را تجربه می‌کند و در صورت مصرف نکردن ازنظر روانی به هم می‌ریزد.

فواید مصرف علف

مصرف این گیاه باعث برانگیختگی و ایجاد شادی می شود. این دارو اثرات درمانی در مورد حالت تهوع و استفراغ دارد. اثرات دارویی این ماده در درمان سرطان هم بررسی شده است. مصرف این دارو در کوتاه مدت به افزایش اشتها کمک می کند و برای بیمارانی که دچار ضعف ایمنی بدن می شوند بکار می رود.

با مصرف کننده‌ علف چگونه باید برخورد کنیم؟

وقتی نسبت به مصرف برخی افراد اعتراض می‌شود فکر می‌کنند که نیت و قصد ترساندن آن‌هاست. بهتر است که سن و شرایط مصرف فرد به مشاور توضیح داده شود تا مشاور صحبت انگیزشی کارآمد در ارتباط با این فرد را طراحی کند.

مشاور توجه مراقب یا خود فرد را به این نکته جلب می‌کند که خودش عزیز و باارزش است اما رفتارش را تأیید نمی‌کند و این مصرف است که پذیرفتنی نیست.

مرز خطر مصرف علف یا گل چیست؟

مصرف این ماده در یک موقعیت محدود باعث آسیب روحی می‌شود اما خطر مستقیم فیزیکی ندارد. چنانچه در اثر صدمه‌ی روانی از یک‌سو فرد به مرحله‌ای از توهمات برسد ممکن است برای خودش یا کسانی که نزدیک او هستند تهدید و خطر محسوب شود، از سوی دیگر اگر به دلیل بی‌پروایی رفتارهای خطرناکی مثل رانندگی با عواقب تصادف داشته باشد موجب خسارت جانی می‌شود.

روانشناس چگونه به درمان یا ترک مصرف گل یا علف کمک می‌کند؟

روانشناس در وهله‌ی اول برای مشاوره‌ی مصرف غیرضروری چنین موادی بررسی می‌کند که فرد در چه مرحله‌ای است. با بررسی دلایل مصرف و آسیب‌های ناشی از مصرف انگیزه‌ی فرد به جهت ترک مشخص می‌شود. آنچه عملکرد فرد را کاهش داده بررسی می‌شود و تکنیک تفکیک و طبقه‌بندی مسائل به فرد آموخته می‌شود.

در مورد مصرف گیاهان شادی زا شرایط روحی فرد قبل شروع مصرف، حین مصرف و در فرآیند ترک ارزیابی می‌شود. مشاور زمینه اختلالات اضطرابی و افسردگی فرد را شناسایی و درمان می‌کند. به‌وقت درمان لازم است به فاکتورهای افسرده ساز هم‌زمان با مصرف توجه کرد.

مشاور زمینه‌ی خانوادگی بی‌حوصلگی و بی‌انگیزگی را بررسی می‌کند. مشاور فرد را در فرآیند خودتنظیمی، تعدیل هیجانی متناسب با شناخت همراهی می‌کند. اجرای تکالیف ارزیابی و تقسیم انگیزه‌های درونی و بیرونی در مورد فعالیت‌های روزمره به فرد در تسلط بر حال خود و اجتناب از مصرف کمک می‌کند.

شماره مرکز مشاوره

مشاوره ترک اعتیاد

مشاوره ترک اعتیاد به مواد مخدر

تعریف اعتیاد به مواد مخدر

زمانی که یک فرد با توجه به تمام عواقب نامطلوب مخرب و منفی یک ماده محرک یا مخدر شروع به مصرف زیاد و به‌صورت متناوب یا اجبار به مصرف آن می‌کند فرد مصرف‌کننده مبتلا به اعتیاد آن ماده شده است و به‌اصطلاح به مواد مخدر اعتیاد پیدا کرده است.

نگرش مردم و اقدامات معمول در رابطه با اعتیاد در اطرافیان و خانواده

به نظر می‌رسد همه‌ی ما افرادی را پیرامون خود می‌شناسیم که باوجود مشکل سوءمصرف جدی مواد مخدر، از دریافت کمک حرفه‌ای کاملاً امتناع می‌کنند. در این شرایط اعضای خانواده‌ی فرد مصرف‌کننده‌ی مواد، به هر طریق ممکن، تلاش خود را می‌کنند تا او را برای درمان شدن متقاعد سازند، آن‌ها متأسفانه از روش‌های غیرعلمی و تجربی و با مراجعه به برخی مراکز غیرحرفه‌ای برای حل مشکل خود اقدام می‌کنند و متأسفانه در اکثر مواقع این مراکز غیرحرفه‌ای پیشنهاد خاصی را برای اعضا خانواده ندارند، در عوض، اعضای خانواده برای رفع اضطراب و افسردگی خودشان که ناشی از زندگی کردن در کنار فرد وابسته به مواد یا الکل است، به مراکز درمانی مراجعه می‌کنند. درنهایت هنگامی‌که آن‌ها از درمانگران خود درخواست می‌کنند تا برای کمک به فرد مقاوم به درمان پیشنهادی داده شود، بسیاری از مشاوران از اینکه نمی‌دانند در پاسخ به این درخواست چه بگویند آشفته می‌شوند.

نقش مشاور در فرایند ترک اعتیاد و بهبودی:

در رویکرد حاضر مشاور با تأکید بر آموزش خانواده و تقویت اجتماعی سعی دارد به اعضای خانواده فرد مبتلا به بیماری اعتیاد کمک کند تا با به‌کارگیری مهارت‌ها و شیوه‌های صحیح ارتباطی و انگیزشی بتوانند در افراد دارای اعتیاد به مواد مخدر مقاوم به درمان انگیزه‌ای را ایجاد کنند که هم آن‌ها را وارد درمان کند و هم در درمان نگه دارد. باوجوداینکه مصاحبه انگیزشی خدمات ارزنده‌ای را برای مسئول دانستن فرد معتاد در برابر اعتیادش ارائه کند.

تلفن کلینیک روانشناسی

راه‌حل‌های کاربردی در درمان اعتیاد با کمک مشاور به شرح زیر است:

  • تشریح برنامه‌ی آموزش خانواده و تقویت اجتماعی
  • ایجاد و حفظ انگیزه در مراقبان (خانواده)
  • تحلیل کارکردی رفتارهای مسئله‌ساز فرد معتاد و خانواده
  • پیش‌بینی خشونت خانگی
  • بهبود مهارت ارتباطی مراقبان
  • تقویت مثبت و رفتار پاک و سالم
  • کاربرد نتایج منفی
  • کمک به مراقبان برای پربار ساختن زندگی‌شان
  • دعوت بیمار مبتلا به اعتیاد مواد مخدر برای ورود به درمان
  • حمایت‌های تجربی از برنامه و رویکرد موردنظر برای بیمار مبتلا به اعتیاد مواد مخدر

برای مشاوره با روانشناسان متخصص ترک اعتیاد می‌توانید با مرکز مشاوره تلفنی سرای مشاور تماس بگیرید: تماس با تلفن ۰۲۱۶۶۹۰۰۶۷۰ و ۰۲۱۶۶۹۰۰۶۷۱ خط هوشمند مشاوره:  تماس با تلفن ثابت با شماره ۹۰۹۹۰۷۱۶۳۹ بدون پیش‌شماره و کد.

نوشته های مرتبط:

راه های ترک سیگار

بررسی جامع مصرف علف و کشیدن گل

اعتیاد زنان

شماره مرکز مشاوره

 

اعتیاد زنان

تلفن کلینیک روانشناسی

در گذشته اعتیاد بیشتر مختص به آقایان بود و درصد کمتری از زنان به اعتیاد روی می‌آوردند اما امروزه می‌بینیم که زنان هم دچار این آسیب اجتماعی شده‌اند و همچنین سن شروع اعتیاد در زنان پایین آمده و روز به روز شاهد دختران محصل معتاد هستیم.

مصرف حشیش، الکل و تریاک در دختران دانشجو، در نقاط مختلف کشور کمتر دیده شده درحالی‌که مصرف حشیش در زنان بیشتر است.

علل مهم اعتیاد در زنان

فقر یکی از عوامل اعتیاد در زنان است، همچنین خلأ های عاطفی از سمت خانواده و نداشتن رابطه صحیح پدر و مادر با دختران نوجوان، آن‌ها را به سمت اعتیاد می‌کشاند. متأسفانه در سنین بحران، نوجوان اگر از سوی خانواده تنها بماند، به سوی دوستان و همسالان هم سطح خود خواهد رفت و اعتیاد از اینجا آغاز خواهد شد.

یکی دیگر از عوامل اعتیاد در زنان جوان نداشتن مهارت های لازم زندگی اجتماعی است به دلیل آنکه هرگز آموزش های صحیحی را در خانواده و محیط های آموزشی کسب نکرده‌اند و در زمان کودکی به سرعت وارد دنیای بزرگ‌سالی شده‌اند. نداشتن مهارت های شغلی، احساس حقارت، احساس نا امنی در فرد سبب می‌شود که زنان جوان به اعتیاد روی آورند. از عوامل دیگر گرایش زنان به اعتیاد، داشتن همسر معتاد یا پدر معتاد است.

بسیاری از زنانی که دارای اختلالات رفتاری و مشکلات شخصیتی می‌باشند گرایش به اعتیاد و همچنین بعد از اعتیاد به سمت خودکشی و آسیب زدن به خود را دارند.

یکی دیگر از عوامل گرایش به اعتیاد، زندان می‌باشد، زنان و دختران به دلیل فشارهای روانی بالا و همچنین محیط زندان، به اعتیاد تمایل پیدا می‌کنند.

درمان اعتیاد

مواردی که برای ترک اعتیاد باید بدانیم، شامل سابقه فرد معتاد، مقدار مصرف مواد مخدر، رفتار و شخصیت فرد معتاد و خانواده او، نوع ماده مخدر، بیماری فرد معتاد، میزان حمایت خانواده، صبر و تحمل فرد معتاد برای ترک و … .

روانشناسان و مشاوران معتقد هستند، برای درمان اعتیاد، این ماده باید به صورت تدریجی کم شود که مستلزم صبر و اراده ای قوی و محکم است و همچنین با کمک یک روانپزشک می‌تواند با جایگزین کردن دارو روند درمان را تسهیل کند. در برخی از معتادان روش های سرپایی و روش های بستری در بیمارستان وجود دارد که با این شرایط می‌توانند به دارو درمانی بپردازند. از راه های دیگر ترک اعتیاد در بیمارستان که توسط روانپزشک باید صورت گیرد روش سم زدایی است که بیمار چند ساعت تحت نظر پزشک بی‌هوش می‌گردد و در این زمان داروهایی به او تزریق می‌گردد. روانشناس و مشاور ترک اعتیاد روش های دیگری را هم از قبیل روان درمانی، گروه درمانی، خانواده درمانی توصیه می‌کنند.

شخصی که ترک می‌کند، بعد از ترک اعتیاد به مدت یک سال باید تحت نظر روان‌پزشک باشند.

برای مشاوره در زمینه اعتیاد می‌توانید با متخصصین مشاوره و روانشناسی مرکز تخصصی «سرای مشاور» تماس بگیرید، شماره تماس : ۹۰۹۹۰۷۱۶۳۹ (تماس تنها از تلفن ثابت برای سراسر کشور)

شماره مرکز مشاوره