کتک زدن کودکان و یا تنبیه آنان از مسائلی است که در رابطه بین والدین و کودکان پیش می‌آید و بسیاری افراد در رابطه با عواقب این عمل آگاهی کافی ندارند و بسیاری دیگر نیز معتقدند این روش، روشی سریع، ساده و مؤثر است. گاه علت کتک زدن کودک از جانب والدین، ناامیدی خود پدر یا مادر است. وقتی کودکان بیش‌ازحد معمول شیطنت می‌کنند، پدر یا مادر ممکن است مستأصل شوند و نتوانند به‌درستی تصمیم‌گیری کنند. در چنین مواردی، پیشنهاد می‌شود پدر یا مادر از قبل در رابطه با رفتارهای مناسب با کودک و سایر روش‌های تربیتی فکر کنند تا پس از قرارگیری در موقعیت بتوانند سریع تصمیم‌گیری کنند. در مواردی دیگر نیز کتک زدن به دلیل خشم پدر یا مادر است. تحقیقات ثابت کرده‌اند والدینی که در دوران کودکی مورد آزار جسمی و تنبیه بدنی واقع می‌شده‌اند، کودکان خود را بیشتر کتک می‌زنند؛ زیرا این مسئله در بعضی از مواقع ناخودآگاه به وجود می‌آید و حتی بعد از آزار و کتک زدن فرزند خویش احساس پشیمانی و گناه هم سراغ آنان می‌آید.
برخی افراد پس از عصبانی شدن کنترلی بر اعمال خود ندارند. به همین دلیل هم برای فهماندن غلط بودن رفتار کودک، ساده‌ترین راه، یعنی کتک زدن را انتخاب می‌کنند؛ اما این روش نیز نه‌تنها تأثیر ندارد، بلکه موجب افزایش اضطراب در کودک خواهد شد. چنین والدینی باید از مهارت‌های کنترل خشم کمک بگیرند. یکی از مشکلات اصلی کتک زدن این است که کودک نحوه صحیح رفتار را یاد نمی‌گیرد و والدین تحمل تکرار و یادآوری را برای فرزند خود ندارند و توقع دارند مانند کودکان دیگر یاد بگیرد و رشد کند؛ که این نوع افکار غلط است و مانع رشد کودک خواهد شد، آزار جسمی و کتک زدن، می‌تواند برای کودکان تبعات بسیار بدی را به همراه داشته باشد. به همین خاطر برای موارد گفته‌شده رجوع به مشاور و فردی متخصص بسیار ضروری است.