این مسئله قابل انکار نیست که گاهی اوقات شرایط زندگی و تغییرات جامعه به شکلی پیش میرود که احتمال بدتر شدن شرایط و وقوع اتفاقات نامطلوب در آینده قابل پیشبینی است. اما غالبا فکر به اتفاقات احتمالی که ممکن است در آینده رخ دهد از خود اتفاقات سختتر است و باعث ایجاد اضطراب بیشتری میشود. ترس از آینده، احساسی است که به علت فکر کردن به اتفاقات احتمالی آینده ایجاد میشود. شما جسمتان در این لحظه قرار دارد اما فکرتان در آینده است. این فاصله میتواند سبب ایجاد اضطراب، تنش، درگیری و ترس شود. شما میتوانید با چیزی که در حال رخ دادن است مقابله کنید، اما نمیتوانید با خطری که در ذهنتان است بجنگید.
با توجه به تغییرات سریعی که در جامعه کنونی در حال رخ دادن است، افراد بسیاری و به خصوص جوانان دچار ترس از آینده شدهاند. به همین منظور در این مقاله در خصوص ترس از آینده و راه رهایی از آن صحبت شده است.
چه کسانی مستعد ترس از آینده هستند؟
در حیوانات مشخص نبودن شرایط سبب افزایش هوشیاری در آنها میشود، اما در انسانها عدم قطعیت میتواند منجر به نگرانی و ترس شود. اجداد ما انسانهایی بودهاند که ترس از آینده موجب نگرانی و حرکت بیشتر در جهت تامین نیازهایشان شده است و به همین طریق توانستهاند زنده بمانند و نسلشان ادامه پیدا کند. اگر از این منظر به این موضوع نگاه کنیم متوجه میشویم که ما نوادگان انسانهایی هستیم که عدم قطعیت برای آنها ایجاد نگرانی بیشتری کرده است.
افراد معمولا بر این باور هستند که نگرانی میتواند از مواجه شدن با مشکل در آینده جلوگیری کند یا به آنها کمک کند که برای مشکلات احتمالی راه حل مناسب پیدا کنند. بعضی از افراد با عدم قطعیت کمتر از سایرین مشکل دارند و میتوانند حتی وقتی آینده نامشخص است به راحتی زندگی کنند. اما بعضی از افراد این موضوع را به راحتی نمیپذیرند. افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر و اختلال وسواس اجباری معمولا تحمل کمتری نسبت به عدم قطعیت دارند و بیشتر دچار ترس از آینده میشوند.
ترس از آینده در افراد بدبین، خوشبین و واقعگرا
یکی از انواع خطا در پیشبینی آینده حالت مثبت کاذب است که عموما به آن بدبینی گفته میشود. بدبینی به این معناست که فرد زمانی که با عدم قطعیت مواجه میشود، احتمالات و فرضیات بدی را در نظر میگیرد. افراد بدبین آینده را بسیار بدتر از آن چیزی که هست پیشبینی میکنند و همیشه در انتظار خطر و آسیبهای احتمالی هستند. افراد بدبین به دلیل تفکرات منفی خود غالبا نگران هستند و از آن جایی که خود را برای بدترین حالت آماده میکنند، معمولا هیچوقت ناامید نمیشوند.
حالت دیگر خطا در پیشبینی، منفی کاذب میباشد که به آن خوشبینی گفته میشود. منظور از خوشبینی این نیست که فرد نگرش مثبت نسبت به آینده داشته باشد، بلکه به این معنی است که فرد آینده را مثبتتر از چیزی که واقعا هست، ببیند. فرد بسیار خوشبین از خطرات احتمالی آگاه نیست که معمولا به همین دلیل دچار آسیب شده و حتی دیگران به راحتی میتوانند او را فریب دهند.
هر دو این استراتژیها در مواجه شدن با عدم قطعیت، سبب ایجاد مشکلاتی برای فرد میشود؛ در نتیجه بهتر است که به دنبال استراتژی دیگری باشیم که حد متعادل این دو حالت باشد. چیزی که باید به دنبالش باشیم واقعگرایی است. افراد واقعگرا شرایط را همانطور که هست میبیند و کمتر دچار اشتباه در پیشبینی آینده میشوند؛ نه آینده را روشنتر از چیزی که هست میبیند و نه تیرهتر. این افراد تنها زمانی احساس نگرانی میکنند که واقعا اتفاق بدی در جریان باشد. افراد باید بتوانند زندگی را همانطور که هست، ببینند. زندگی میتواند پر از سختی و مشکلات باشد، اما پارادوکس جالب این است که زمانی که تصور کنید زندگی نباید سخت باشد، با هر مشکل و سختی نا امید میشوید، اما زمانی که بپذیرید زندگی سخت است، دیگر مقاومتی وجود نداشته و سختی احساس نمیشود.
درمان ترس از آینده
یکی از واقعیتهای جهان این است که زمان به صورت خطی نیست؛ همه زمانها اعم از گذشته، حال و آینده به صورت همزمان در جریان است. بنابراین، بر این اساس میتوان گفت که تنها لحظهای که وجود دارد زمان حال است. اما متاسفانه ذهن انسان همیشه سعی دارد که از لحظه فرار کند. دیدی که ما به زمان داریم به دلیل سه بعدی بودن نگاه ماست. وقتی که ما به زمان به این شکل نگاه کنیم تصور میکنیم که امکان تغییر گذشته و حتی آینده وجود ندارد زیرا تقدیر مشخص است. در قلب ترس از آینده احساس ناتوانی نهفته است؛ خواستن چیزهایی که فکر میکنیم نمیتوانیم آنها را داشته باشیم؛ یا چیزهایی را نخواهیم که فکر کنیم اجتناب ناپذیر هستند. با این اوصاف برای رهایی از ترس از آینده چه میتوان کرد؟
با هوشیاری به گذشته خود نگاه کنید. وقتی دقیقتر نگاه میکنیم متوجه میشویم که ترس از آینده در واقع ترس از گذشته است. به همین دلیل یک کودک از افتادن از پلهها نمیترسد زیرا در گذشته هرگز افتادن و آسیب دیدن را تجربه نکرده است. افراد تا زمانی که یک شکست عاطفی را تجربه نکنند از تمام شدن رابطهشان نمیترسند. افراد از آینده میترسند زیرا تجربههای ناخوشایندی در گذشته داشتهاند و تصور میکنند که آینده هم مانند گذشته و یا حتی بدتر است. به همین دلیل لازم است که شما با هوشیاری و به عنوان شخص سوم به گذشته خود نگاه کنید تا بتوانید متوجه نقش خود در حوادث رخ داده بشوید. زمانی که بتوانید از گذشته درس بگیرید، دیگر نگران اتفاقات مشابه در آینده نخواهید بود.
اگر فکر میکنید که برای اجتناب از حوادث آینده کاری از دستتان بر میآید، انجام دهید اما اگر فقط صرفا نگران هستید، بهتر است که ذهن خود را خاموش کرده و از لحظه و حال استفاده کنید. فکر کردن به آینده یا مرور خاطرات باعث میشود که موقعیتهای پیش رو خود را نبینید. کمی از صحنه کنار روید و ببینید جریان زندگی چه چیزی سر راهتان قرار میدهد. همیشه نمیتوان برای همه چیز برنامهریزی کرد.
زمانی که افکار فقط در ذهنمان هستند، حد و مرزی نداشته و بزرگتر به نظر میرسند، اما زمانی که راجع به افکار خود به صورت مشخص صحبت میکنیم، حد و مرز آنها مشخص شده و شاید کوچکتر به نظر برسند. از این رو صحبت با یک مشاور یا روانشناس در خصوص ترسهایی که راجع به آینده دارید میتواند به شما کمک کند که واقعبینانهتر به مسائل نگاه کنید. علاوه بر آن در صورتی که ترسهایتان منطقی باشد، مشاور با ارائه راهکارهای مناسب به شما کمک میکند که بهترین عملکرد را در برخورد با آنها داشته باشید.